της Νατάσσας Γκώνου
Αναζητώ καιρό τώρα την αιτία αυτών των λυσσαλέων επιθέσεων απέναντί σου. Λόγο δεν εύρισκα και για να σου είμαι ειλικρινής, δεν τους έχω για τόσο ανόητους αυτούς που κινήθηκαν εναντίον σου.
Προσπάθησα πολύ καιρό μέχρι που αποφάσισα να μπω στην θέση τους, να σκεφτώ λίγο με τον τρόπο τους!!
Και σ’ έβαλα απέναντί μου!! Ναι, ναι τα κατάφερα!!
Σε είδα με άλλο μάτι! Εχθρικό!
Και μου βγήκε εύκολα να ξέρεις! Γιατί έκανα αυτό που έκαναν κι αυτοί σίγουρα. Μ’ έβαλα στην καρέκλα σου!!!
Κι άρχισα να σκέφτομαι τι μπορώ να κάνω για τούτον το τόπο για να πάει μπροστά, να εξελιχθεί, ν’ αλλάξει!! Να γίνει λειτουργικός, να γίνει ξακουστός, να γίνει τόπος που δεν θα ντρέπεται κάποιος να λέει ότι κατάγεται από δω!
Σκέφτηκα τι θα μπορούσε να αναμορφώσει έναν τόπο γενικώς!
Πρώτη μου σκέψη: ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ!! Να ‘χω έναν χώρο εκδηλώσεων, όπου θα μπορούμε ν’ ανταλλάσσουμε απόψεις, ιδέες, να φιλοξενούμε ανθρώπους του πνεύματος και ακόμα ακόμα να διασκεδάζουμε.
Ύστερα σκέφτηκα: ΠΑΙΔΕΙΑ!!! Σχολεία λειτουργικά, σύγχρονα, τόπος όπου τα παιδιά μας, το μέλλον του τόπου, θα αγκαλιαστούν με την γνώση για να θεριέψουν το μυαλό τους και να πάνε ένα βήμα παραπέρα!
Κι ύστερα σκέφτηκα: ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ!! Νούς υγιής εν σώματι υγιές!!
Και μετά: ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΧΑΡΕΣ!!!! Εκεί που τα παιδιά όχι μόνο εκτονώνονται αλλά κοινωνικοποιούνται διασκεδάζοντας!!
Και: ΚΑΛΑΙΣΘΗΤΟΙ ΧΩΡΟΙ όπου επισκέπτες και κάτοικοι θα μπορούν να απολαύσουν τις ώρες που χαλαρώνουν τις παρέες τους, διώχνοντας μακρυά τα προβλήματα της καθημερινότητας!!
Ύστερα ΠΡΟΝΟΙΑ για τους ασθενέστερους!!
ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗ ΤΩΝ ΠΕΡΙΟΥΣΙΩΝ, με ολοκληρωμένο Σχέδιο Πόλης!!
ΠΡΟΝΟΙΑ ΓΙΑ ΑΔΕΣΠΟΤΑ, ίσως η μεγαλύτερη ένδειξη πολιτισμού και σεβασμού σε κάθε έμβιο ον!!
Ξαφνικά, σταμάτησα να σκέφτομαι πώς μπορώ όντας στην θέση σου, να σε κερδίσω, γιατί διαπίστωσα ότι τα ‘χεις φροντίσει όλα μέσα από τα τόσα έργα σου. Και μαράζωσα να σου πω την αλήθεια, γιατί κατάλαβα, ότι αν επιχειρούσα να σε ανταγωνιστώ με πραγματιστικά σχέδια, θα γινόμουν ρεντίκολο, αφού τα ‘χεις φροντίσει όλα.
Έτσι, κατανόησα γιατί σε αντιπαλεύονται με νύχια και με δόντια, με λάσπη και μένος!!
Γιατί Καμπόσο μου, έχεις φύγει πολύ μπροστά και δεν μπορούν να σε φτάσουν! Και κυρίως γιατί η σύγκριση μαζί σου θα τους στοιχειώνει εφιαλτικά, μιας και ‘κείνοι κάποτε κατείχαν θέσεις από τις οποίες θα μπορούσαν να παράξουν έργο, αλλά επέλεξαν την απραξία και την αδιαφορία!!!
ΑΧ ΚΑΜΠΟΣΟ!!! ΘΑ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝΕΙΣ ΠΟΛΛΟΥΣ ΕΠΙΔΟΞΟΥΣ ΕΡΑΣΤΕΣ ΤΟΥ ΘΩΚΟΥ!! ΚΑΙ ΦΟΒΑΜΑΙ ΓΙΑ ΠΟΛΛΑ ΠΟΛΛΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ!!!
