Γράφει ο Πολύδωρος Ιππ. Δάκογλου
Τελικά, ο Κώστας Μάκαρης αναδεικνύεται σε στρατηγικό παίκτη, εις ότι αφορά την εμφάνιση της υποψηφιότητάς του, των υποψηφίων του, των προγραμματικών του αρχών και της παρουσίας του σε όλο το εύρος του δήμου τον οποίο διεκδικεί να διοικήσει «με Διαφάνεια, Σύγχρονες μεθόδους, Νέους ανθρώπους και Αποτελεσματικότητα», όπως συνηθίζει να λέει.
Πρώτα άφησε να απλωθεί ο ψίθυρος της επιθυμίας του να είναι υποψήφιος Δήμαρχος Ναυπλίου.
Όταν αυτό ωρίμασε και ο Δημήτρης Κωστούρος αντιδρώντας έλεγε πως ο Μάκαρης δεν θα κατέβει, ο γνωστός επιχειρηματίας οργάνωσε συνέντευξη τύπου όπου ανακοίνωσε επίσημα την πρόθεσή του και τα κίνητρά του.
Δεν προχώρησε άμεσα στην δημοσιοποίηση των υποψηφίων, με τους οποίους ήδη είχε “δώσει τα χέρια”, αλλά προτίμησε να αξιοποιήσει το καλοκαίρι για να τον γνωρίσουν οι Δημότες, μέσω των παραδοσιακών πανηγυριών, στην διοργάνωση των οποίων φρόντισε να συμβάλλει.
Στους τρεις μήνες επάνω, και ενώ οι συνεργάτες του Κωστούρου και κάποια δημοσιογραφικά εργαλεία του διέχεαν τη φήμη ότι «ο Μάκαρης δεν βρίσκει υποψηφίους και δεν θα φτιάξει συνδυασμό», ο υποψήφιος Δήμαρχος, άρχισε να δημοσιοποιεί τα πρώτα ονόματα πολύ γνωστών Δημοτών που με δηλώσεις του αιτιολογούσαν την ενεργοποίησή τους στα δημοτικά και μάλιστα στο πλευρό του. Κοινό χαρακτηριστικό των δηλώσεών τους η επιλογή –κατ’ αξία- του Κώστα Μάκαρη και η απόρριψη του Δημήτρη Κωστούρου ως μη δυνάμενου να ανταποκριθεί στις ανάγκες του Ναυπλίου όπως αυτές καθορίζονται από τη σύγχρονη εποχή.
Ο Κώστας Μάκαρης “έβγαζε στο φως” τους υποψηφίους του έναν έναν μέχρι που, για μια ακόμα φορά το σύστημα Κωστούρου βγήκε μέσω των φιλικών του ΜΜΕ να προβάλει την άποψη ότι «μόλις βρίσκει κάποιον τον δημοσιεύει». Η απάντηση του διαρκώς ανερχόμενου υποψήφιου ήταν να ξεκινήσει την ανακοίνωση ολόκληρων Τοπικών συμβουλίων.
Σήμερα έχει φτάσει στο σημείο να έχει δώσει -σταδιακά- στη δημοσιότητα δεκάδες ονόματα πολύ ξεχωριστών υποψηφίων, στους οποίους κυριαρχούν οι νέοι και σε μεγάλο ποσοστό οι γυναίκες. Έχει κάνει τον άλλοτε κυρίαρχο του παιχνιδιού, απερχόμενο δήμαρχο, να αναρωτιέται “ποιον θα δει αύριο” και πως μπορεί να αντιδράσει στο μαρτύριο της σταγόνας στο οποίο τον υποβάλλει ο κύριος αντίπαλός του.
Είναι φανερό ότι, ο Μάκαρης παίζει μαζί του το παιχνίδι της γάτας με το ποντίκι και ο Κωστούρος περνάει μια ουσιαστική κρίση ταυτότητας του δημοτικού του προσώπου.
Οι αυτοδιοικητικές εκλογές αργούν ακόμη. Ο Κώστας Μάκαρης, όπως όλα δείχνουν βαδίζει βάσει σχεδίου και διαθέτει δυνάμεις, αντοχές και δυνατότητες που ο Δημήτρης Κωστούρος δεν φαίνεται να έχει πια.
Στην πάλη, του ακμαίου με το κουρασμένο, νικάει πάντοτε το ακμαίο.
Στον αγώνα, της συγκροτημένης ομάδας που έχει τον καλύτερο για Αρχηγό και προσπαθούν όλοι μαζί για ένα κοινό –ανώτερο σκοπό ενάντια στον έναν που δεν πιστεύει στην ομαδική προσπάθεια αλλά στηρίζεται στην υπακοή και τη διαχείριση της εξουσίας νικάει πάντοτε η συγκροτημένη ομάδα.
Στις εκλογές, όπου αντιπαρατίθενται αυτοί που υπόσχονται ένα καλύτερο μέλλον με αυτούς που εκπροσωπούν ένα στατικό παρόν, νικάει πάντοτε το Μέλλον.
