ΝΑΥΠΛΙΟΝ: Η πόλη της καρδιάς μας

του Δημήτρη Κρανιά

Το Ναύπλιον είναι από τις ελάχιστες πόλεις της πατρίδας μας που καταφέρνει να σου μιλάει κάθε εποχή του χρόνου, κάθε ώρα της ημέρας. Είναι η πόλη, που ακόμη κι αν έχεις ζήσει όλα τα χρόνια της ζωής σου εδώ, δεν θα έχεις κατορθώσει να τη μάθεις, να τη νιώσεις ολόκληρη. Πάντα θα υπάρχει μια κρυφή γωνιά του χώρου, της ιστορίας, του χρόνου που θα μπορεί να σου δώσει μια καινούρια αίσθηση.

Αυτή η πόλη λοιπόν που σου δίνει απλόχερα έχει τις ίδιες ανάγκες με τους ανθρώπους της. Θέλει να της δίνεις το ίδιο απλόχερα για να μένει ζωντανή και να ανανεώνεται χωρίς να χάνει την από καταβολής της αξία. Με αφορμή τη συζήτηση που αναπτύσσεται, κυρίως λόγω των δημοτικών εκλογών, (έστω και έτσι) αισθάνθηκα κι εγώ την ανάγκη να εκφράσω κάποιες σκέψεις για την πόλη της καρδιάς μας. Σκέψεις που χωράνε σε πέντε άξονες και φιλοδοξούν να μη χαθούν στα «μικρά».

1. Η καθημερινότητα

Να ζεις σε μια πόλη καθαρή και φωτεινή. Μια πόλη που τελειώνοντας το Σαββατοκύριακό της η οποιαδήποτε πολύβουη μέρα της καθαρίζεται σχεδόν ταυτόχρονα. Μια πόλη που δεν θα χρειάζεται να σηκώσεις το τηλέφωνο για το σκοτεινό κομμάτι του δρόμου έξω από το σπίτι σου γιατί τα φώτα θα λειτουργούν πάντα.

2. Η ιστορία και ο πολιτισμός

Η πόλη αυτή έχει μια ιστορία χιλιάδων χρόνων, ζωντανή, πολλές φορές ανεξερεύνητη, κάποιες φορές αντιφατική, έχει όμως ιστορία. Από εδώ πέρασαν βάρβαροι κατακτητές αλλά και φωτισμένοι άνθρωποι, συναντήθηκαν πολιτισμοί, γλώσσες, θρησκείες, χτίστηκαν σπίτια, κτίρια και κάστρα με διαφορετικές τεχνοτροπίες, τεχνικές και υλικά, συναντιόταν πάντα το παλιό με το νέο χωρίς να ξέρουμε πολλές φορές πιο είναι το καλύτερο. Η γνώση της ιστορίας αυτής της πόλης και ιδιαίτερα με τις διαφορετικές εκδοχές της αποτελεί υποχρέωση στις επόμενες γενιές. Και εδώ ο ρόλος του δήμου είναι καθοριστικός. Η ένταξη της ιστορίας της πόλης (σε συνεργασία με το υπ. Παιδείας) στο πρόγραμμα των σχολείων θα ενισχύσει μακροπρόθεσμα την ποιότητα των αυριανών πολιτών και θα αναδείξει σίγουρα προσωπικότητες στις τέχνες και τον πολιτισμό.

3. Ο δήμος και η πόλη

Εδώ και πάνω από είκοσι χρόνια η πόλη έχει πάψει να ταυτίζεται με τον δήμο. Σε κανένα δήμο της χώρας όμως δεν επετεύχθη ισότιμη αντιμετώπιση των νέων περιοχών με την πρωτεύουσα του κάθε δήμου. Οι ανισότητες μάλλον εντείνονται και οι μόνιμοι κάτοικοι των χωριών είναι αντιμέτωποι με την ‘’απόσταση από την πρωτεύουσα’’. Είναι καιρός η κατάσταση να αντιμετωπιστεί με εκτεταμένες επεκτάσεις των σχεδίων πόλης αξιοποιώντας και τις δυνατότητες της ιδιωτικής πολεοδόμησης. Η αξιοποίηση των τεχνολογικών δυνατοτήτων επίσης μπορεί να επιτρέψει τη μετακίνηση της έδρας ευέλικτων υπηρεσιών στις κοινότητες.

4. Η αειφόρα πόλη

Η βιώσιμη ανάπτυξη αποτελεί τη μεγάλη πρόκληση των καιρών μας. Η ενεργειακή φτώχεια και το αποτύπωμα του διοξειδίου του άνθρακα αποτελούν ταυτόχρονα πρόβλημα και ευκαιρία για τη μεταμόρφωση των πόλεων. Η ανακατεύθυνση της λειτουργίας των δημοτικών υπηρεσιών με ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, η δημιουργία αξιόπιστης δημοτικής συγκοινωνίας χαμηλών ρύπων, συνδεδεμένης με χώρους στάθμευσης, που να στοχεύει στην απομάκρυνση των αυτοκινήτων από το ιστορικό κέντρο της πόλης είναι αναγκαίοι ενδιάμεσοι στόχοι. Δημιουργία μικρών πάρκων και κήπων που προστατεύουν τη βιοποικιλότητα της περιοχής με ενεργητική συμμετοχή των γειτονικών επιχειρήσεων και καταστημάτων εμπλέκει ενεργά τους πολίτες σε μια προσπάθεια που θα πετύχει μόνο αν συμμετέχει όλη η κοινωνία.

5. Η Διαφάνεια

Σε μια εποχή που η παραπληροφόρηση και η εσφαλμένη πληροφόρηση εξάγουν μύθους καλύπτουν την αλήθεια και σκεπάζουν την ουσία απαιτείται αυξημένη διαφάνεια. Οι αμοιβές η αποζημιώσεις που λαμβάνουν οι δημοτικοί παράγοντες, για την εκτέλεση καθηκόντων, καλόν είναι να ανακοινώνονται δημόσια μια φορά το χρόνο, συνολικά και ανεξάρτητα από τη δημοσίευση στη ‘διαύγεια’. Να κρίνεται ο καθένας αν ανταποκρίθηκε στα καθήκοντα που ανέλαβε και όχι γιατί τα ανέλαβε. Να βοηθήσουμε όλοι ώστε να αξιοποιούνται κατάλληλα οι εκλεγμένοι μας και να μην αποτελούν οι θέσεις ευθύνης απλή αντιστοίχιση των σταυρών προτίμησης που έλαβαν. Στην ίδια κατεύθυνση οφείλουν να κινούνται και οι προμήθειες του δήμου (ειδικά οι αναθέσεις) με πρόνοια-πρόβλεψη, όλες οι τοπικές επιχειρήσεις (του τοπικού τύπου περιλαμβανομένου) να έχουν τη δυνατότητα να παρέχουν υπηρεσίες πέρα από την πολιτική τους προτίμηση.

Υ.Γ.1 Η πόλη της καρδιάς μας ζούσε πριν από εμάς και θα συνεχίσει να υπάρχει μετά από εμάς. Το ζήτημα είναι το αποτύπωμά μας να αφήνει προστιθέμενη αξία.

Υ.Γ.2 Ευχαριστώ όσους μπήκατε στον κόπο να το διαβάσετε όλο, αλλά έτσι μου «βγήκε» και δεν αυτολογοκρίθηκα.

Υ.Γ.3 Όσοι δουν νομικά κενά η εμπόδια απαντώ εκ των προτέρων, οι νόμοι είναι για να αλλάζουν, να βελτιώνονται ώστε να εξυπηρετούν τους πολίτες.

Υ.Γ.4 Ο πίνακας είναι έργο του Ναυπλιώτη ζωγράφου Γιάννη Μπόμπου (οδός Παπανικολάου, 1996)