γράφει ο Πολύδωρος Ιππ. Δάκογλου
Θυμάμαι τις μάχες που έδιναν οι λίγοι φωτισμένοι καταπολεμώντας την γραφή με Γκρίκλις στο διαδίκτυο. Μια γραφή που είχε επικρατήσει χάρις στον πιθηκισμό, την αμορφωσιά και την Δυτικολατρεία ορισμένων νεοελλήνων.
Την δώσαμε τη μάχη και μετά από πολύ προσπάθεια την κερδίσαμε. Το Ελληνικό αλφάβητο, αυτό που κατασκεύασε με κανόνα και διαβήτη ο σπουδαίος Παλαμήδης, επικράτησε. Τα Γκρίκλις εξοβελίστηκαν και εμφανίζονται, μόνον αργά και που, συνήθως από παράλειψη εναλλαγής γλώσσας κατά την πληκτρολόγηση.
Σήμερα μια άλλη μάχη, πολύ πιο ύπουλη και άνιση, ζητά την συμμετοχή μας. Η μάχη προστασίας της γλώσσας μας έναντι αυτών που πιστεύουν ότι πρόοδος (και συμφέρον) είναι η υιοθεσία των Αμερικάνικων όρων στους αθλητικούς αγώνες ή στις γιορτές ανάδειξης της τοπικής γαστρονομίας.
Αιρετοί και γραφίστες, προσκαλώντας τους Έλληνες να συμμετέχουν σε δρομικές δράσεις, αντί να μιλούν για “Μαραθώνιο δρόμο”, “Ιστορική διαδρομή”, “Ορεινό δρόμο”, “Γιορτές Πολιτισμού“ κλπ, αναφέρουν κάποιους περίεργους αγγλικισμούς, που αμβλύνουν την ισχύ και την διάρκεια ζωής της γλώσσας μας. Είναι βλέπετε, αγγλομαθείς και πρέπει να το δείχνουν.
Το κάνουν, προσφάτως, και τα Επιμελητήρια που, χρηματοδοτούμενα από την Ευρωπαϊκή Ένωση, κακοποιούν την Ελληνική γλώσσα,. Είναι ειρωνεία να σου λέει ο κάθε Πρόεδρος ότι θέλω να προβάλω την Ελληνική Γαστρονομία, τα Τοπικά Ελληνικά προϊόντα, τις Τοπικές Ελληνικές συνταγές και να σου κοτσάρουν ένα μεγαλοπρεπές food, run κλπ.
Είναι όμως ακόμη πιο θλιβερό να βλέπεις την διολίσθηση και την προσαρμοστικότητα κάποιων εκ των Αιρετών μας.
“Το πρώτο πατριωτικό χρέος μας είναι η στήριξη του πολιτισμού και των μνημείων μας”, είπε ο Περιφερειάρχης Πελοποννήσου, Παναγιώτης Νίκας. μιλώντας στην εκδήλωση εγκαινίων του συστήματος Πυροπροστασίας του Αρχαιολογικού Χώρου των Μυκηνών. Την ίδια στιγμή, η συνεργάτες του πρόβαλλαν το 1ο Φεστιβάλ Γαστρονομίας της Περιφέρειας Πελοποννήσου που διοργάνωσε η Περιφέρεια Πελοποννήσου, σε συνεργασία με τον Δήμο Ανατολικής Μάνης, το Επιμελητήριο Λακωνίας, την Ένωση Ξενοδοχείων Λακωνίας και τον Τουριστικό Οργανισμό Πελοποννήσου. Ένα Φεστιβάλ που παντού έγραφε “Peloponnese Food Stories” και με μικρά γράμματα “Ιστορίες Γεύσεων, Ανθρώπων, Πολιτισμού”.
Για τους ξενομανείς καθοδηγητές της Ελληνικής Κοινωνίας καταθέτω μια πληροφορία. Στους ξένους (και είναι λίγοι αυτοί που συμμετέχουν) τους αρέσει να μαθαίνουν ελληνικές λέξεις. Ας το αξιοποιήσουν λοιπόν. Μέχρι τότε…Χρειάζεται “Deus ex machina”, όπως ονομάζει -βέβηλα- την έκθεση ζωγραφικής που φιλοξενεί ο Δήμος Επιδαύρου. Δηλαδή ο «από μηχανής Θεός του Ευριππίδη» για να σωθούμε.
Εκτός και αν αναλάβουμε όλοι τις ευθύνες μας και επιδείξουμε εγρήγορση, επαγρύπνηση και μηδενική ανοχή προς όσους προσπαθούν να επιβάλλουν καθεστώς λεξιπενίας στον Λαό των Ελλήνων.
