του Επαμεινώνδα Πανά,
σ. Καθηγητή Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών
Η Ρωσία είναι η έκτη χώρα στον κόσμο σε αποθέματα χρυσού που κατέχει η Κεντρική Τράπεζα της Ρωσίας – 2.300 τόννοι αξίας 150 δισεκατομμύρια δολλαρίων. Δηλαδή, αυτό σημαίνει ότι η χώρα μπορεί να πουλήσει χρυσό σε άλλες χώρες, π.χ. στην Κίνα, δεδομένου ότι οι δύο χώρες διαθέτουν αριθμό διυλιστηρίων χρυσού.
Μετά την Κίνα, η Ρωσία είναι η δεύτερη στον κόσμο χώρα παραγωγής χρυσού.
Η Ρωσία, εκτός από τον χρυσό, ανακοίνωσε ότι θα διακόψει τις εξαγωγές σημαντικών ορυκτών μετάλλων, λιπασμάτων, σιτηρών και άλλων γεωργικών προϊόντων. Με απλά λόγια, έρχεται η επισιτιστική κρίση. Εξάλλου, η Ρωσία είναι ο μεγαλύτερος εξαγωγέας αζωτούχων λιπασμάτων στον κόσμο.
Εδώ, λοιπόν, ισχύει ο νόμος των ακούσιων συνεπειών. Πολλές συζητήσεις γίνονται για το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο, παραβλέποντας τον ρόλο άλλων σημαντικών ορυκτών; Παράδειγμα, η Boeing και η Airbus χρησιμοποιούν στρατηγικά μέταλλα (τιτάνιο, αλουμίνιο) σε ποσοστό 35% – 50%, τα οποία εισάγονται από τη Ρωσία.
σ. Καθηγητής Οικονομικού Πανεπιστημίου
Ενδέχεται η Ρωσία να είναι το πρώτο θύμα των κυρώσεων, αλλά όπως βλέπουμε με το παραπάνω απλό παράδειγμα θα υπάρξουν και άλλα θύματα εκτός Ρωσίας.
Ο Ρώσος Υπουργός Εξωτερικών Σ. Λαβρώφ, στην Σύνοδο Κορυφής στην Αττάλεια, δήλωσε: «Θα λύσουμε το πρόβλημα, και η λύση θα είναι να μην εξαρτόμαστε πλέον από τους Δυτικούς εταίρους μας, είτε πρόκειται για κυβερνήσεις είτε για εταιρείες που λειτουργούν ως εργαλεία δυτικής πολιτικής επίθεσης κατά της Ρωσίας, αντί να επιδιώκουν τα συμφέροντα των εταιρειών τους. Θα φροντίσουμε να μην βρεθούμε ποτέ ξανά σε παρόμοια κατάσταση και ούτε κάποιος θείος Σάμ ούτε οποιοσδήποτε άλλος θα μπορεί να λάβει αποφάσεις που στοχεύουν στην καταστροφή της οικονομίας μας. Θα βρούμε έναν τρόπο να εξαλείψουμε αυτήν την εξάρτηση. Έπρεπε να το είχαμε κάνει εδώ και πολύ καιρό».
Τί περιμένουν λοιπόν οι δυτικές χώρες να κάνει από εδώ και μπρός η Ρωσία;
Προφανώς, οι κυρώσεις κατά της Ρωσίας θα επιταχύνουν κάποιες διαδικασίες, οι οποίες ενδέχεται να αχρηστεύσουν τις συνέπειες των κυρώσεων σήμερα, αλλά με μεγαλύτερη πιθανότητα στο μέλλον. Πρωταγωνιστής μιας τέτοιας επιταχυνόμενης διαδικασίας είναι μια σημαντική προσωπικότητα ο Sergei Glazyev, με σπουδές στα Μαθηματικά, Κυβερνητική, Χρηματοοικονομικά, ο οποίος θεωρεί ότι πρέπει η Ρωσία και η Κίνα να διαμορφώσουν στρατηγικές, οι οποίες να παρακάμψουν το μονοπωλιακό σύστημα των ΗΠΑ με το δολλάριο.
Ισχύει πάντα η ρήση του πρώην Γ.Γ. του Κ.Κ. Κίνας 2002-2012, Χου Τζιντάο: «Το σημερινό διεθνές νομισματικό σύστημα είναι προϊόν του παρελθόντος»
Συνεπώς, η Ρωσία με την Ευρασιατική Οικονομική Ένωση (που αποτελείται από τη Ρωσία, το Καζακστάν, το Κιργκιστάν, τη Λευκορωσία και την Αρμενία) και η Κίνα, με μεγάλη πιθανότητα, ενδέχεται να συμφωνήσουν στον σχεδιασμό ενός ανεξάρτητου διεθνούς νομισματικού και χρηματοπιστωτικού συστήματος. Με απλά λόγια, το Ευρασιατικό σύστημα θα προσπαθήσει να δημιουργήσει ένα νέο διεθνές νόμισμα.
Η συζήτηση έχει ήδη αρχίσει. Το νέο νόμισμα θα στηρίζεται στον χρυσό. Με αυτό το νέο νόμισμα θα ξεπερνιούνται όλα τα εμπόδια του δολαρίου. Το δολάριο θα χάσει τη σημερινή του παντοδυναμία. Τότε ενδέχεται τα διεθνή χρηματιστήρια να πουν καλημέρα στην αυγή του νέου νομίσματος!
Προφανώς, χώρες όπως το Ιράν, το Ιράκ, η Συρία, ο Λίβανος και αρκετές ασιατικές χώρες, θα ακολουθήσουν αυτό το σύστημα, επειδή έχουν κοινά συμφέροντα. Αρκετά ευρασιατικά έθνη που συνδέονται με την πρωτοβουλία του δρόμου του μεταξιού του Πεκίνου είναι πιθανόν να ακολουθήσουν.
Δηλαδή, οι οικονομικές κυρώσεις συμβάλλουν στη δημιουργία της αυγής της κατάρρευσης του δολαρίου.
Εδώ προκύπτει το ερώτημα: Μήπως όλα αυτά είναι υπερβολικά; Η Wall Street Journal (15/03/2022), δημοσίευσε ότι η Σαουδική Αραβία βρίσκεται σε συνομιλίες με το Πεκίνο για να τιμολογήσει τις πωλήσεις πετρελαίου σε γουάν αντί σε δολλάριο. Η Ρωσία, απέναντι στις κυρώσεις, πρέπει να εφαρμόσει μια έξυπνη και αποτελεσματική στρατηγική, όπως αυτή της δημιουργίας του νέου νομίσματος. Μακροπρόθεσμα, θα φανεί ότι ο τελικός χαμένος των οικονομικών κυρώσεων, πέραν της Ουκρανίας, θα είναι η κυρίως Ευρώπη και το δολλάριο.
Προς το παρόν κανένα νόμισμα δεν φαίνεται άμεσα να υποκαθιστά το δολλάριο. Όμως, υπάρχουν τα αποθέματα του χρυσού της Ρωσίας και της Κίνας, τα οποία δεν μπορεί κάποιος να υποτιμά. Επίσης σήμερα, με τις κυρώσεις, έχει δημιουργηθεί το κλίμα της αποδολλαριοποίησης.
Στους νομισματικούς πολέμους κανείς δεν μπορεί να βγάλει ασφαλή συμπεράσματα με τις αβεβαιότητες. Ο αντίστροφος χρόνος, έχει ξεκινήσει αφού η Ρωσία, η Κίνα, η Σαουδική Αραβία, το Ιράν, θέλουν να περιορίσουν τις πληρωμές σε δολλάρια και να ξεφύγουν από την ηγεμονία του δολαρίου. Ειδικά για την περίπτωση της Σαουδικής Αραβίας θα πρέπει να σημειωθεί ότι η Σαουδική Αραβία, το 1970 επί κυβερνήσεων Νίξον και Φόρντ, συνέβαλε ουσιαστικά στη στήριξη των πετροδολαρίων. Σήμερα, η Σαουδική Αραβία αισθάνεται «προδομένη» από τις ΗΠΑ. Έτσι, λόγω των τεταμένων σχέσεων που υπάρχουν μεταξύ ΗΠΑ και Σαουδικής Αραβίας, η Σαουδική Αραβία δεν διαφαίνεται να προσφέρει ανακούφιση στους καταναλωτές της Δύσης, αυξάνοντας την παραγωγή πετρελαίου.
