Στο μίξερ της ιστορικής σκοπιμότητος (για μία ακόμη φορά) Σουλιώτες και Αρβανίτες

Με αφορμή την συμπλήρωση 200 ετών από την έναρξη της Εθνεγερσίας, συχνά συζητήθηκε και η παρουσία δίγλωσσων Ελλήνων στο όλο εγχείρημα. Και αυτή η αναφορά δεν έγινε πάντα για λόγους «επιστημονικούς» ή «ιστορικής δικαιοσύνης».

Κορύφωση της ανοησίας μερικών είναι και η διεξαγωγή συνεδρίου για τον Αλή Πασά στα Ιωάννινα, ενώ έχουν αποσιωπηθεί βασικά θέματα της Ιστορίας της Ηπείρου. Μερικοί (το είχαμε επισημάνει και σε παλαιότερα δημοσιεύματα) άρχισαν την γνωστή προπαγάνδα περί ….μη ελληνικότητος Αρβανιτών και Σουλιωτών. Ότι μάλιστα (ναι, και αυτό ακούστηκε) αυτοί οι πληθυσμοί …εξελληνίστηκαν μετά το 1821!

Αν το ήξεραν αυτό οι κλεισμένοι Σουλιώτες στο Μεσολόγγι το 1825-1826! Ή οι Αρβανίτες της Αττικής που πέταξαν στα μούτρα του Κιουταχή το 1826-1827 (και των Τουρκαλβανών ηγητόρων του) τις προτάσεις υποταγής και προσκυνήματος! Τα αρβανίτικα δεν χρησιμοποίησε ο Μάρκος Μπότσαρης, όταν εισήλθε καταδρομικά στις 9 με 10 Αυγούστου 1823 στο στρατόπεδο των Τουρκαλβανών στο Κεφαλόβρυσο (όπου τους νίκησε, αλλά βρήκε ηρωικό θάνατο);

Ας πάψουν να προκαλούν μερικοί που χρηματοδοτούνται από τον φορολογούμενο Έλληνα (σε θέσεις πανεπιστημιακές, εννοούμε) με αυτά τα άθλια ψέματα. Το ψέμα έχει κοντά ποδάρια και ο Λαός μας μπορεί να ξεγελιέται, αλλά στην μνήμη του δεν βγάζει όσους προσβάλλουν την Ιστορική Αλήθεια.

Το 1821 ήταν έργο όλων των Ελλήνων, ακόμη κι εκείνων που μιλούσαν αρβανίτικα, βλάχικα ή ιταλικά ή, ακόμη και μόνο τούρκικα, λόγω των συνθηκών της δουλείας, που τους είχε κομματιάσει και την ζωή και την επικοινωνία.

Αλήθεια, το ότι μιλούσε ο Αλή πασάς Ελληνικά, όπως και πολλοί πασάδες (σύμφωνα με τις πηγές της εποχής, όπως διασώζει το εκδοθέν Αρχείο του) πού τον κατατάσσει;

Ας μας πούνε, για να μην είμαστε στα …σκοτάδια, όλοι αυτοί οι επιφανειακοί και αστοιχείωτοι αναθεωρητές της Ελληνικής Ιστορίας. Δεν έχουμε όρεξη για άλλη ανοχή στους πλαστογράφους της Ιστορίας μας…

Γεώργιος Διον.  Κουρκούτας

Φιλόλογος- Συγγραφέας