Περί Μόσιαλου… Κυρ. Μητσοτάκη …και λοιπών εργαλείων φθοράς του Ελληνισμού

γράφει ο Πολύδωρος Ιππ. Δάκογλου

Ο Κυρ. Μητσοτάκης, εμφανίζοντας το πραγματικό του πρόσωπο έχει διαγράψει, μέχρι τώρα, περισσότερα από 15 κομματικά στελέχη (με προσωπική του απόφαση) γιατί κατηγορήθηκαν για δεξιές και πατριωτικές θέσεις (Άρνηση άσυλου στις δράσεις των κομμουνιστών, αντίθεση στις προσπάθειες ύπνωσης του πατριωτικού αιτήματος για Μακεδονία και Θράκη Ελληνική, υποστήριξη της διαφορετικότητας των Ελλήνων, ενεργό άρνηση της προώθησης όλων των παραλόγων αιτημάτων της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας κ. α.)

Έχει επίσης δώσει στήριξη ή ευνοήσει την υπεράσπιση του κολλητού του Γεωργιάδη, που καταδικάσθηκε για παιδεραστία (σε δεύτερο βαθμό απαλλάχθηκε λόγω παραγραφής μετά από αλλαγή του σχετικού νόμου). Πρόσφερε στήριξη στην υπουργό Πολιτισμού για την κάλυψη που παρείχε στον παιδεραστή διευθυντή της, και τώρα (για να μη σας κουράζω αναφέροντας ένα πλήθος παραδειγμάτων) δίνει απόλυτη κάλυψη στον Ηλία Μόσιαλο.

Ο Μόσιαλος, υπήρξε προσωπική επιλογή του Κυρ. Μητσοτάκη, όπως υπήρξε και προσωπική επιλογή του Γιώργου Παπανδρέου (παλαιότερα) και αν δεν κάνω λάθος, προσωπική επιλογή και του Κώστα Σημίτη. Μόνιμος θαμώνας του ΣΚΑΪ και προωθούμενος από όλα τα συστημικά –εθνοαποδομητικά ΜΜΕ.

Με τη στάση του, ο εκλεκτός του παρασκηνίου των συστημικών εξουσιών, πρόσβαλε βάναυσα την ουσία ενός εκ των πυλώνων της Χριστιανικής θρησκείας, της επίσημης (κατά το Σύνταγμα) θρησκείας των Ελλήνων. Δεν υπολόγισε ούτε τα 8.000.000 Ορθοδόξων Ελλήνων που θεωρούν την Παναγία ως Προστάτιδα και Μητέρα των Ελλήνων. Αν και γνώριζε την ιστορία του ύμνου «Τη Υπερμάχω….», γνώριζε για το εικόνισμα που έδιναν οι Ελληνίδες μάνες στα παιδιά τους που πήγαιναν στο μέτωπο το 1940, γνώριζε την ύπαρξη των εκατοντάδων εκκλησιών που φέρουν το όνομα της Μητέρας που έτεκεν τον Ιησού Χριστό, το Θείο πρόσωπο της οποίας επλανάτο στην ατμόσφαιρα κατά την στιγμή της ορκωμοσίας του (στον Κυρ. Μητσοτάκη αναφέρομαι), γνώριζε τα συναισθήματα των Ελλήνων, στήριξε τον υβριστή και την ύβρη. Αρνήθηκε “να τον παραιτήσει”. Αντιθέτως, το επιτελικό συνονθύλευμά του επιχείρησε και επιχειρεί να τον ξεπλύνει δημιουργώντας ένα τοίχος επικοινωνιακής προστασίας, με πρώτο εθελοντή το Νίκο Φίλη.

Ο Κυρ. Μητσοτάκης, βρίσκει και τα κάνει αυτά. Ξέρει πως κανένας Ανδριανός (και κάθε Ανδριανός) δεν πρόκειται να του πετάξει στα μούτρα μια παραίτηση (ή έστω ανεξαρτητοποίηση) για λόγους αρχών. Ξέρει πως η μαρμίτα της εξουσίας και η ποιότητα του συστημικού του διαδόχου (διάβαζε Τσίπρας), θα συνεχίσουν να τον κρατάνε στο θρόνο που τον έβαλαν –όποιοι τον έβαλαν- και τον οποίο διατηρεί μοιράζοντας εκατοντάδες εκατομμύρια από τα δις που χρέωσε την Ελλάδα στα δύο χρόνια της θητείας του.

Ο Μόσιαλος είναι αυτός που πρόσβαλε την αγνότητα της πίστης των Ελλήνων. Ο Μητσοτάκης είναι αυτός που σφυρίζει αδιάφορα. Οι βουλευτές του είναι αυτοί που το παίζουν διαφωνούντες. Τα κομματικά στελέχη (νεοεκλεγέντα, ας μην το ξεχνάμε) είναι αυτά που διάλεξαν την αφωνία. Οι ιεράρχες είναι αυτοί που γυρίζουν και το άλλο μάγουλο. Και εμείς, ο Λαός, είμαστε αυτοί που δικαιολογούμαστε ψιθυρίζοντας… «Kαι τι μπορούμε να κάνουμε; Ακόμα και να φτύσουμε όλους αυτούς κινδυνεύουμε να μας συλλάβουν για απόπειρα μετάδοσης του Κορωναϊού (με βάση τον πρόσφατο νόμο που ψήφισαν οι βουλευτές και εφαρμόζουν τα όργανα της Δικαιοσύνης)».

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: «Η λογική του κατήφορου είναι ο πάτος», είχε πει κάποτε ο σφαγέας του Καρπενησίου Χαρίλαος Φλωράκης, με τον οποίο ο πατέρας του σημερινού πρωθυπουργού (και αρχηγός της δυναστείας), συνεργάσθηκε πολιτικά.

Το δικό μου ερώτημα είναι «Μας τον ακούμπησαν τον πάτο των Ελλήνων; Υπάρχει και επόμενη ενέργεια που θα υποστούμε»!