Του φευγάτου η μάνα…

Γράφει ο Χάρης Β. Μιχαλακόπουλος

Πραγματικά νιώθω σαν να  έχουν κηρύξει πόλεμο στη λογική μου, μέχρι εσχάτων. Παρακολουθώ την επικαιρότητα και πραγματικά δε πιστεύω αυτό που συμβαίνει και αυτά που ακούω. Νιώθω σαν όλοι αυτοί που διαχειρίζονται τις τύχες μας έπεσαν ξαφνικά από ένα ροζ συννεφάκι και βρέθηκαν σε ένα άγνωστο γι αυτούς μέρος.

Φωτιές στη χώρα: «Τρέξτε να σωθείτε-εκκενώστε τα πάντα-αφήστε τα να καούν» λένε οι μεν. «Ανοργάνωτη η χώρα και ο κρατικός μηχανισμός», λένε αυτοί που ήταν επί πενταετία στην εξουσία μέχρι πρόσφατα και κουβαλούν 100+ νεκρούς από πυρκαγιές, στη συνείδησή τους.

Κάτι στο ενδιάμεσο δεν υπάρχει κύριοι και κυρίες Κυβερνήτες μας; Ή μήπως είμαι ακραίος που το λέω; Ή μήπως η κοινή λογική πήγε περίπατο, σαν τον μεγάλο περίπατο του Δήμαρχου-υιού της Ντόρας;

Πλημμύρες στη χώρα: «Μην κουνηθεί κανείς-κλείστε υπηρεσίες/δρόμους/σχολεία» λένε οι μεν. «Ευθύνες για την μη εκτέλεση έργων» λένε οι τέως Κυβερνήτες, που έχουν δυστυχώς στη πλάτη δεκάδες νεκρούς από πλημμύρες στη Μάνδρα Αττικής και αλλού.

Το να συνεννοηθείτε κάποια στιγμή και να γίνουν με ομόφωνες αποφάσεις διαδικασίες- express, μεγάλα αντιπλημμυρικά έργα και άλλες παρεμβάσεις δε παίζει κάπου στο μυαλό σας έτσι; Μάλλον είναι προτιμότερο για εσάς να διαλέγει ο καθένας τους εργολάβους του, να τσακώνεστε μετά(δήθεν) και τελικά τα έργα να γίνονται πάντα εκ των υστέρων και συνήθως «τζούφια». Μα τι λέω τώρα ο ακραίος!!..Συμβαίνουν αυτά στη πολιτική σκηνή της χώρας;

Σεισμοί στη χώρα/Επιδημιά στη χώρα/Εθνικά ζητήματα, τα πάντα όλα…Σε όλα το ίδιο παραμύθι. Τρώγετε ο σκύλος με τη γάτα άνευ ουσίας και αποτελέσματος.

Δεν θα πλατειάσω άλλο, απλά απορώ. Μόνο εγώ το βλέπω έτσι; Προς το παρόν είμαστε στο Κυβερνητικό μοτίβο «του φευγάτου η μάνα δεν έκλαψε ποτέ». Μήπως να σκεφτούμε τελικά να μπούμε στη λογική του «ο κάθε λαός έχει την ηγεσία που του αξίζει» και να πάψουμε να υποτιμούμε τον εαυτό μας, τη Πατρίδα μας και τον Ελληνισμό;

Τροφή για σκέψη…