γράφει ο Πολύδωρος Ιππ. Δάκογλου
Βγήκαν οι διάφοροι αριστεροί – αριστερόφρονες πολιτικοί και δημοσιογράφοι να κατακρίνουν τον Κυρ. Μητσοτάκη για την επιλογή του να υπουργοποιήσει τον Χρήστο Στυλιανίδη, με επιχείρημα ότι «ο Κύπριος φίλο του Επιτρόπου της Ε.Ε. Μαργαρίτη Σχοινά, είναι ξένος».
Δεν μας κάνει εντύπωση το γεγονός ότι στη σκέψη αυτού του είδους των ανθρώπων, οι Κύπριοι εμφανίζονται ως ξένοι. Είναι γνωστές οι ιδέες που υπηρετούν και υποστηρίζουν.
Μας κάνει όμως εντύπωση η βιασύνη που επέδειξαν στο να παρέξουν κάλυψη στον Κυρ. Μητσοτάκη, αποπροσανατολίζοντας τον λαό από το πραγματικό πρόβλημα της επιλογής του συγκεκριμένου ατόμου. Το πρόβλημα της αποδεδειγμένης έλλειψης φιλοπατρίας εκ μέρους του.
Οι εφημερίδες (με φωτεινή εξαίρεση την ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ), τα κανάλια, τα ραδιόφωνα και τα site, ασχολήθηκαν και ασχολούνται με το αν είναι πρέπον να υπουργοποιείται ένα Κύπριος Έλλην ως υπουργός του Ελλαδικού κράτους και υπερτονίζουν την ανάδειξη του Κυριακίδη ως εφαρμοστή προγραμμάτων στήριξης των παρανόμων μεταναστών.
Παραλείπουν συνειδητά να αναφερθούν στο γεγονός ότι ο Στυλιανίδης υπήρξε κορυφαίος υπερασπιστής –προωθητής του αντεθνικού σχεδίου Ανάν που προέβλεπε την μετατροπή του Ελληνικού κράτους σε κοινότητα, όπως χαρακτηριστικά είχε πει ο μεγάλος εκλιπών Πρόεδρος της Κύπρου, Τάσος Παπαδόπουλος.
Παραλείπουν ακόμη να θυμηθούν την συστηματική δημόσια και υπόγεια στήριξη προς τον Αλέξη Τσίπρα στον σχεδιασμό προώθησης των αντεθνικών συμφωνιών των Πρεσπών με τις οποίες παραδόθηκαν Ονομασία, Γλώσσα και Ιστορία της Μακεδονίας στους βόρειους γείτονές μας.
Ο σημερινός αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας εργάζεται με σύστημα και στρατηγική προωθώντας αποδομητές των ελληνικών αξιών και συμφερόντων σε κομβικά σημεία διαχείρισης της εξουσίας. Ταυτοχρόνως κοροϊδεύει με επικοινωνιακές “αμερικανιές” τον ευκολόπιστο Νεοδημοκράτη και τον ταλαίπωρο έλληνα ψηφοφόρο, έχοντας την συμπαράσταση του ξένου παράγοντος και του Μιντιακού κατεστημένου.
Έχουμε φτάσει στο έσχατο σημείο να κυβερνιέται η Ελλάδα από τρεις υπουργούς εθνομηδενιστές, τρία κορυφαία μέλη των ΛΟΑΤΚΙ και τρεις υπουργούς που δηλώνουν Πατριώτες. Όλοι οι άλλοι -εκ των πραγμάτων- λειτουργούν ως προκάλυμμα της Μητσοτακικής πολιτικής αποστολής, έναντι αντιτίμου «τη ζεστασιά ενός υπουργικού θώκου».
Ποιος θα το φανταζόνταν, τα “ύστερα” των δεξιών Βουλευτών και στελεχών της Νέας Δημοκρατίας να χαρακτηρίζονται από τέτοια δουλοπρεπή στάση. Εκτός και αν του την φιλάνε (πράγμα απίθανο) στο συνέδριο του κόμματος που ανακοινώθηκε για τον Δεκέμβριο και οργανώνεται σιωπηλώς.
