γράφει ο Πολύδωρος Ιππ. Δάκογλου
Διεκδικούν το δικαίωμα δολοφονίας ενός έμβιου όντος, χρησιμοποιώντας το επιχείρημα «Σώμα μου είναι …ότι θέλω το κάνω», και νομιμοποιούν τις ελεύθερες αμβλώσεις. Αρνούνται όμως το επιχείρημα αυτό όταν το χρησιμοποιούν άνθρωποι που φοβούνται ή διστάζουν να εμβολιστούν. Εκεί αλλάζουν το σενάριο και λένε… «θα κάνεις το εμβόλιο υποχρεωτικά για να μην επιβαρυνθεί το σύστημα δημόσιας υγείας με μία πιθανή νοσηλεία σου».
Στην πρώτη περίπτωση, έχουμε να κάνουμε με μια συνειδητή δολοφονία έμβιου όντος (όπως παραδέχεται η επιστήμη) και στην βαθμιαία εξαφάνιση ενός λαού λόγω ανατροπής του πρόσημου της σχέσης γεννήσεις προς θανάτους. Αυτό το αποδέχονται και το καθιερώνουν ως υποχρεωτικότητα.
Στην δεύτερη περίπτωση, έχουμε μια συνειδητή παρέμβαση κρατικών και άλλων παραγόντων προς επιβολή της θέλησής τους την ώρα που η επιστήμη αποδεικνύει ότι μεταδοτικότητα του ιού γίνεται (με διαφορετική ένταση) και στους ανεμβολίαστους και στους εμβολιασμένους. Οι δε προσβαλλόμενοι έχουν πιθανότητα θεραπείας άνω του 99,5%.
Ποιοι λαμβάνουν τις αποφάσεις στο παρασκήνιο; Ποιος είναι ο υπηρετούμενος στόχος; Από πού χρηματοδοτείται η τεράστια καμπάνια παραπληροφόρησης; Γιατί δεν λαμβάνεται υπ’ όψη η αντίδραση τόσο ευρέων λαϊκών στρωμάτων; Γιατί δημιουργούνται συνθήκες αποκλεισμού, εκβιασμού και διχασμού;
Βρισκόμαστε άραγε λίγο πριν από τον προθάλαμο ενός άλλου κόσμου που μας ετοιμάζουν; Ζούμε την ανατροπή των αξιακών συστημάτων των ελεύθερων κοινωνιών και την επιβολή της οπτικής μιας νέας τάξης πραγμάτων;
(Αντί επιλόγου σας προτείνω να διαβάσετε το βιβλίου του Άρθουρ Κλαρκ με τίτλο «ΟΙ ΕΠΙΚΥΡΙΑΡΧΟΙ»)
