γράφει ο Πολύδωρος Ιππ. Δάκογλου
Οι Ταλιμπάν, προελαύνοντας χωρίς να συναντούν καμία αντίσταση (όπως το 1974 οι Τούρκοι στον ΑΤΤΙΛΑ 2) κατέλαβαν την πόλη στρατηγικής σημασίας Τζαλαλάμπαντ. Η «παράδοση ήταν ο μοναδικός τρόπος για να σωθούν οι ζωές αμάχων» δήλωσε Αφγανός αξιωματούχος στο πρακτορείο ειδήσεων Ρόιτερς.
Το ίδιο δήλωσε και ο Αφγανός πρωθυπουργός, (πριν μπει στο ελικόπτερο που τον φυγάδευσε προς ασφαλή προορισμό), εγκαταλείποντας την Καμπούλ χωρίς μάχη, στα χέρια των Ταλιμπάν. «Θέλω να αποφύγω την αιματοχυσία» είπε και έφυγε προς άγνωστη κατεύθυνση.
Οι ιθύνοντες των Αφγανικών επαρχιών, προφανώς ακολουθώντας οδηγίες του πρωθυπουργού (και αυτός των Αμερικανών), παρέδωσαν τις ζωές των Αφγανών και το μέλλον της χώρας τους στους ανθρώπους που αντιμετωπίζουν τη γυναίκα ως αντικείμενο, τους αλλόθρησκους ως υποψήφιους νεκρούς (κατ’ εντολή της ερμηνείας που δίνουν στη θρησκεία τους), τα πολιτιστικά μνημεία ως εμπόρευμα προς πώληση ή μπάζα για καταστροφή και πέταμα. Που χρησιμοποιούν το όπιο για φυσική υποδούλωση των ανθρώπων και που σκοτώνουν τον ίδιο τον λαό τους με ρυθμούς υψηλότερους από αυτούς του Κορωναϊού, του Καρκίνου και της καρδιοπάθειας (από κοινού).
Η παρακμιακή σχολή σκέψης Μητσοτάκη, που προβάλλει ως δόγμα το «Προέχει η ανθρώπινη ζωή», στην πραγματικότητα φέρνει το ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα. Σκοτώνει περισσότερους (στο αμέσως επόμενο διάστημα) και δημιουργεί παράπλευρες απώλειες απροσδιορίστου μεγέθους. Οι δειλοί και ανίκανοι διαχειριστές της εξουσίας, οχυρωμένοι πίσω από την πιασιάρικη, δήθεν ανθρωπιστική φράση και υποστηριζόμενοι από την πλουτοκρατία και την Μιντιοκρατία εξαπατούν τον κόσμο. Αποκρύπτουν ότι με την τακτική της μη αντίστασης καταστρέφονται περισσότερες ζωές από όσες πιθανές απώλειες θα υπήρχαν σε περίπτωση γενναίας αντιμετώπισης ενός προβλήματος (Εισβολή, ένοπλη ληστεία, Πυρκαγιά, Επιδημία, κ.α.).
Οι φωτιές του Αυγούστου αντιμετωπίσθηκαν από τα εντεταλμένα όργανα προστασίας της ζωής μας, των περιουσιών μας, των μνημείων μας και της Ελληνικής φύσης, με την εφαρμογή του δόγματος Μητσοτάκη και όχι της λογικής. Το αποτέλεσμα ήταν 1.000.000 στρέμματα καμμένα, σχεδόν 100 χωριά με κατεστραμμένα σπίτια και υποδομές, 2 νεκροί εθελοντές, χιλιάδες ξεσπιτωμένες οικογένειες, περίπου 5 δις ευρώ ζημιές και ανυπολόγιστης αξίας χαμένες μνήμες και κειμήλια.
Και οι ζημιές θα ήταν δεκάδες φορές μεγαλύτερες αν κάποιοι ανυπότακτοι Έλληνες δεν έλεγαν «Σας έχουμε γραμμένους Μητσοτάκη, Χαρδαλιά, και όλους εσάς τους χρυσάστερους υποτακτικούς».
Ανυπότακτοι Έλληνες που αψήφησαν, τα τρομομηνύματα και τις «οδηγίες παράδοσης στον εχθρό». Είπαν ΟΧΙ και έδωσαν τον υπέρ όλων αγώνα. Πολέμησαν την φωτιά με κουβάδες, με λάστιχα, με φτυάρια, με μπουλντόζες, αλλά κυρίως με απόφαση και πέτυχαν να την σταματήσουν. Η φωτιά έκαψε ΜΟΝΟΝ ανυπεράσπιστα δάση, εκκενωμένα χωριά, παρατημένα σπίτια, εγκαταλειμμένα ζώα παραγωγής ή συντροφιάς.
Η δειλία ως κυβερνητική λογική, που δίδαξε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, οδήγησε τους Τούρκους να κατέχουν το 36,5% της Κύπρου. Το ίδιο και το δόγμα Μητσοτάκη. Η δήθεν υπεράσπιση της ανθρώπινης ζωής οδήγησε στον όλεθρο της ερήμωσης του 15% της Ελληνικής παραγωγικής γης και στον προθάλαμο της μετανάστευσης του 1% των παραγωγικών Ελλήνων.
Χιλιάδες Έλληνες, κυρίως νέοι και γυναίκες είπαν ΟΧΙ στο δόγμα Μητσοτάκη και στον πιστό εφαρμοστή Νίκο Χαρδαλιά. Απέδειξαν ότι υπάρχουν πιο πρόσφοροι τρόποι αντιμετώπισης των κρίσεων. Απέδειξαν, με το αποτέλεσμα που έφεραν, πως οι εμπνευστές και οι εφαρμοστές των δογμάτων της κακομοιριάς δεν έχουν καμία σχέση με το δόγμα της Ελληνικής Λεβεντιάς και της προάσπισης Βωμών και Εστιών. Τα σπίτια, οι ζωές, τα Μνημεία και οι περιουσίες που σώθηκαν, ανέδειξαν τον αγώνα ως τρόπο ζωής.
Απομένει τώρα, η απόρριψη του υποταγμένου τρόπου ζωής να βρει και το πεδίο της πολιτικής εφαρμογής.
