Ψωμί και τριαντάφυλλα

Από το fb του Χρήστος Τσαούσης

Η καταστροφή του παραγωγικού ιστού της Ελληνικής οικονομίας, έγινε σε αγαστή συνεργασία των νεοφιλελεύθερων γερακιών υπαλλήλων της ΕΕ και των (χρήσιμων ηλίθιων) συνδικαλιστών. Τίναξαν στον αέρα όλες τις προηγούμενες προσπάθειες να δημιουργηθεί μια σύγχρονη πραγματική οικονομία. Στις δεκαετίες που ακολούθησαν, ελλείψει παραγωγικών μέσων πλέον (ναυπηγείων, εργοστασίων κλπ) η κοινωνική διαστρωμάτωση υπέστη μια διαστροφή.

Όλος ο παραγωγικός πληθυσμός στράφηκε στην παροχή υπηρεσιών, στην τουριστική “βιομηχανία” (ανάθεμα το χάλι μας και την ντροπή μας) και το δημοσιοϋπαλληλίκι. Η βάση και η ραχοκοκαλιά της κοινωνικής πυραμίδας έμεινε άδεια. Και αυτό το κενό θέλουν οι φιλελέδες παρέα με τους καινούριους χρήσιμους ηλίθιους (ζαιους, αντίφα, εθνομηδένια γενικώς) να το γεμίσουν με αφροασιάτες. Διότι αυτή τη στιγμή ακόμα κι αν θέλουμε να επανεκκινήσουμε την οικονομία δεν έχουμε το απαραίτητο εργατικό δυναμικό. Η νεολαία ήδη συρρικνωμένη από το δημογραφικό, κακομαθημένη από τη στρεβλή ανάπτυξη και “διωκόμενη” για να φύγει στο εξωτερικό δεν επαρκεί. Ειδικότερα η αιμορραγία της Κοινότητας σε νέους επιστήμονες που κοστίζουν πολλά λεφτά, για να τους προσλάβει μετά έτοιμους η Γερμανία και η Αγγλία χωρίς να έχει καταβάλει φράγκο για την εκπαίδευσή τους, είναι πληγή χαίνουσα.

Ακόμα και για το έργο (ο Θεός να το κάνει) στο Ελληνικό, μαθαίνω ότι θα προχωρήσουν σε εισαγωγή εργατών κυρίως από τη Ρουμανία. Αυτή είναι η κατάσταση. Το να χρησιμοποιούσαμε βέβαια δανεικούς εργάτες για ένα άλφα χρονικό διάστημα μέχρι να ξαναστήσουμε την κοινωνική πυραμίδα δεν θα ήταν a priori κακό. Το ακανθώδες πρόβλημα όμως είναι ότι φιλελέδες και φιλελέφτ θέλουν να ενσωματώσουν τους εισαγόμενους πληθυσμούς που έχουν σκοπό μελλοντικά να χρησιμοποιήσουν ως νέα εργατική τάξη στην ελληνική κοινωνία και να την αλλοιώσουν. Οι χρήσιμοι ηλίθιοι γιατί ονειρεύονται ότι οι εισαγόμενοι θα κάνουν την επανάσταση που εκείνοι δεν αξιώθηκαν, οι δε της πολιτικοοικονομικής ελίτ διότι μία τέτοια εργατική τάξη θα διογκώσει τα περιθώρια κέρδους, όταν αποφασίσουν τα Firm να ξαναφτιάξουν παραγωγικές μονάδες στην Ελλάδα.

Και φυσικά διότι η αλλοίωση της Εθνικής σύστασης ενός Κράτους, είναι ο ασφαλέστερος τρόπος να ελαχιστοποιήσει κάθε περιθώριο αντίστασης του πολυεθνοτικού πλήθους σε οτιδήποτε η ελίτ θελήσει να εφαρμόσει.

Αυτό είναι το θεμελιώδες ζήτημα που κρύβεται κάτω από την κορυφή του παγόβουνου. Και φυσικά είναι πυρηνική βόμβα στα θεμέλια της ύπαρξής μας.

Κάθε προσπάθεια λοιπόν επανεκκίνησης της πραγματικής οικονομίας πρέπει να βαδίσει χέρι χέρι με την εισαγωγή μιας νέας ιδεολογίας της Εργασίας, μέσα από το εκπαιδευτικό σύστημα και την αλλαγή της μορφής και της φιλοσοφίας της στρατιωτικής θητείας.

Οι νέοι Έλληνες Εργάτες δε θα χρειαστούν μόνο ψωμί αλλά και τριαντάφυλλα.