Τέλος στην εκπροσώπηση της Ερμιονίδας, στο Περιφερειακό Συμβούλιο Πελοποννήσου

γράφει ο Νικηφόρος Λυκίδης

Το εκλογικό νομοσχέδιο των Κυρ. Μητσοτάκη – Τάκη Θεοδωρικάκου για την Αυτοδιοίκηση Α’ και Β’ βαθμού κατετέθη, από τον νέο υπουργό Εσωτερικών Μάκη Βορίδη, προς ψήφιση στην Βουλή των Ελλήνων. Εκεί όπου, ο Γιάννης Ανδριανός (Βουλευτής Αργολίδας) και οι άλλοι Νεοδημοκράτες βουλευτές της Πελοποννήσου, θα το καταστήσουν νόμο του κράτους με την ψήφο τους.

Δεν θα αναφερθώ στις γνωστές ρυθμίσεις όπου επιδέξια έχουν στρέψει όλοι τα φώτα της δημοσιότητας, δηλαδή το 3% ως ελάχιστο ποσοστό εκπροσώπησης ενός συνδυασμού ή το 43% +1 των ψήφων, που απαιτούνται για την εκλογή Δημάρχου από την πρώτη Κυριακή.

Θα αναφερθώ στην απόφαση μείωσης των εκλεγόμενων Περιφερειακών Συμβούλων (χωρίς επαρκή αιτιολόγηση του γιατί) η οποία θα επιφέρει την μείωση κατά 10 του αριθμού των αιρετών στην Περιφέρεια Πελοποννήσου. Και επειδή δεν είμαι οπαδός της προσφοράς “μασημένης μπουκιάς” προς τους Πολίτες, δεν θα αναφερθώ σε κάθε Περιφερειακή Ενότητα χωριστά, αφήνοντας εσάς να μελετήσετε τις επιπτώσεις και να ενεργήσετε αναλόγως.

Για να καταλάβετε όμως τις επιπτώσεις επί του δικαιώματος επιλογής εκπροσώπησης, που υποτίθεται πως έχει κάθε Πολίτης, θα αναφέρω το παράδειγμα της Περιφερειακής Ενότητας Αργολίδας.

Όπως αναφέρει το νομοσχέδιο, κάθε Περιφέρεια με πληθυσμό 300.000 έως 500.000 κατοίκους, θα εκλέγει ως εκπροσώπους της 41 αιρετούς Περιφερειακούς Συμβούλους. Άρα, η Αργολίδα, θα χάσει (αναλογικά) 1 από τους εκλεγόμενους συμβούλους της (από τους 10 που χάνει συνολικά η Περιφέρεια Πελοποννήσου). Με δεδομένο ότι η περιοχή της Ερμιονίδας είναι κατά πολύ μικρότερη σε πληθυσμό από αυτές του Ναυπλίου ή του Άργους, και οι ψηφοφόροι εξακολουθούν να ψηφίζουν με ισχυρά τοπικιστικά κριτήρια, από τις εκλογές της 8^ης Οκτωβρίου 2023 και μετά οι Ερμιονιδείς θα μείνουν χωρίς εκπρόσωπο, μεταπίπτοντες στην κατηγορία των ψηφοφόρων με μειωμένα δικαιώματα εκπροσώπησης.

Θεωρώ περιττό να τονίσω ότι, ανάλογη μείωση των βουλευτικών εδρών (που θα γλύτωνε τον κρατικό προϋπολογισμό από δεκάδες εκατομμύρια ετησίως και θα καθιστούσε την Βουλή πιο λειτουργική) δεν υπάρχει στον ορίζοντα των αναζητήσεων κανενός από τα κόμματα του κοινοβουλευτικού τόξου.

Αν σε όσα προανέφερα προσθέσετε τον περιορισμό των Δημοτικών Συμβούλων και την απαγόρευση ανεξαρτήτων συνδυασμών για μία Δημοτική Κοινότητα, φέρνετε μπροστά σας την πλήρη εικόνα της αποκαθιστούμενης κυβερνησιμότητας που διατυμπανίζει η κυβέρνηση του Κυρ. Μητσοτάκη.

Της κομματικής κυβερνησιμότητας στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, θα πω εγώ!