άρθρο του Γιάννη Κουριαννίδη
Πριν μερικά χρόνια τους βλέπαμε στο δρόμο με καροτσάκια των σούπερ μάρκετ ή με αυτοσχέδια συρόμενα, κατασκευασμένα συνήθως από πλαστικά ντεπόζιτα πετρελαίου. Κυκλοφορούσαν με άνεση και αδιαφορία στις μεγαλουπόλεις της πατρίδας μας, ανοίγοντας με περίσσιο θράσος τους κάδους ανακύκλωσης και αφαιρώντας ό,τι μπορούσε να αξιοποιηθεί στη μαύρη αγορά πλαστικού, γυαλιού ή χαρτιού. Ακόμη πιο προσοδοφόρος είναι ο χαλκός, που μπορεί κάποιος να αφαιρέσει με το “οικολογικό” κάψιμο καλωδίων, ή και το σίδερο που “απαλλοτριώνουν” με κάθε πρόσφορο τρόπο, με ιδιαίτερη προτίμηση συνήθως στα φρεάτια στύλων φωτισμού!
Αφού εξέλιξαν τις ιδιοκατασκευές τους με μεγάλες τάβλες πάνω σε 4 ρόδες, τελευταία τους βλέπουμε να κυκλοφορούν με την ίδια άνεση και αδιαφορία με κάποιες απίστευτες κατασκευές όπως αυτή της φωτογραφίας (οδός Ερμού, στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, 24 Μαΐου, σε ώρα αιχμής), όπου η τάβλα έχει αποκτήσει εμβαδόν μεγαλύτερο των 6-7 τετρ. μέτρων, ενώ η κατασκευή περιλαμβάνει πλέον και ευρηματικούς αποθηκευτικούς χώρους για τα βαριά υλικά (παλέτες, σίδερα κ.λπ.), αλλά και για κανένα περισσευούμενο (και … εκπαιδευόμενο!) “κουτσούβελο”.
“Φτωχοδιάβολοι” είναι ο πιο αρεστός στην αριστερά χαρακτηρισμός αυτών των τύπων, που τον χρησιμοποιεί αφενός για να προκαλέσει συμπάθεια προς το πρόσωπό τους και αφετέρου για να μετακυλήσει τις ευθύνες για το φαινόμενο στους αποδέκτες της παράνομης λείας τους, δηλαδή τους ιδιοκτήτες διαφόρων μαντρών, που την αγοράζουν σε τιμές πολύ χαμηλότερες από αυτές που θα συμφωνούσαν με μία αυτοδιοικητική αρχή.
Προφανώς και οι τελευταίοι έχουν τεράστιες ποινικές ευθύνες ως κλεπταποδόχοι και ηθικοί αυτουργοί στην όλη παράνομη διαδικασία και ο νόμος θα πρέπει να είναι αμείλικτος απέναντί τους. Όχι όμως και να αθωώνουμε τους φυσικούς αυτουργούς!
Εκτός από το αδίκημα της αφαίρεσης ανακυκλώσιμων υλικών από τους δημοτικούς κάδους ανακύκλωσης, που προξενεί τεράστια οικονομική ζημία στους Δήμους, η κυκλοφορία τέτοιων ιδιοκατασκευών μέσα στους δρόμους των πόλεων δημιουργεί σοβαρότατα κυκλοφοριακά προβλήματα, αλλά και ενέχει πολύ μεγάλη επικινδυνότητα για σοβαρά ατυχήματα.
Εννοείται, βεβαίως, ότι οι ίδιοι δεν τηρούν κανένα υγειονομικό μέτρο (λ.χ. μάσκα).
Κι όλα αυτά, μέσα στα μούτρα της Ελληνικής αλλά και της Δημοτικής Αστυνομίας (όταν ελήφθη η εν λόγω φωτογραφία, λίγα μέτρα παρακάτω δημοτικοί αστυνομικοί έκοβαν κλήσεις προς όφελος κυρίως της ιδιωτικής εταιρείας που, ελέω Μπουτάρη, εκμεταλλεύεται τις δημοτικές θέσεις στάθμευσης, ενώ στα 20 μέτρα παραδίπλα βρισκόταν το αστυνομικό τμήμα Λευκού Πύργου)!
Όταν λοιπόν η ΕΛ.ΑΣ. ασχολείται με το να ρίχνει πρόστιμα σε όσους δεν φορούν τη μάσκα με τον ορθό τρόπο, ενώ λίγα μέτρα δίπλα της συμβαίνουν αυτά που περιγράψαμε και λίγο πιο πάνω, στον άξονα της Αριστοτέλους, το παρεμπόριο τσιγάρων οργιάζει, και όταν η Δημοτική Αστυνομία εξαντλεί την αυστηρότητά της με το να τιμωρεί με 1.000 € πρόστιμο κάποιον φαρμακοποιό που έβαλε κι έναν δεύτερο σταυρό για το φαρμακείο του σε θέση που δεν προβλέπεται, τότε ας μην απορούμε που η ανομία συνεχώς επεκτείνεται και γενικεύεται σε κάθε έκφανση της καθημερινότητάς μας.
Η ύπαρξη τέτοιων “φτωχοδιαβόλων” σαφώς και έχει τις γενεσιουργές αιτίες της, αλλά συνάμα αποτελεί και έναν μεταδοτικό ιό που μολύνει την κοινωνία μας με την αδιαφορία, την απάθεια και την ανοχή στην ατιμωρησία τους.
Γιάννης Χ. Κουριαννίδης
Δημοτικός Σύμβουλος Θεσσαλονίκης
«Θεσσαλονίκη Πόλη Ελληνική»
