γράφει ο Πολύδωρος Δάκογλου
Στην Αργολίδα, οι 4 εν ενεργεία Δήμαρχοι προσβλέπουν στην επανεκλογή τους για μια ακόμη 5ετία, στις εκλογές του 2023. Είναι έτσι όμως;
Βγάζοντας έξω από το κάδρο τον Δημήτρη Καμπόσο του Δήμου Άργους Μυκηνών και τον Δημήτρη Κωστούρο του Δήμου Ναυπλιέων, οι οποίοι θα κάνουν αγώνα για νίκη από την πρώτη Κυριακή, (ο Καμπόσος με σιγουριά και ο Κωστούρος υπό προϋποθέσεις) θα εκφράσω τις αμφιβολίες μου για τον Τάσο Χρόνη του Δήμου Επιδαύρου και τον Γιάννη Γεωργόπουλο του Δήμου Ερμιονίδας.
Ο Τάσος Χρόνης εκλέχθηκε αξιοποιώντας την αδυναμία ανανέωσης και την διάσπαση της συστημικής κοινωνίας του δήμου του, χωρίς όμως στη συνέχεια να εμφανίσει κάποια στοιχεία οραματικής διακυβέρνησης που θα του επέτρεπε να ελπίζει στην συσπείρωση νέων δυνάμεων γύρω του.
Ο Γιάννης Γεωργόπουλος εκλέχθηκε αξιοποιώντας την γενικευμένη αντίθεση της Κοινωνίας προς τις μεθόδους διακυβέρνησης του εκλιπόντος Δημήτρη Σφυρή. Μεθόδους που, όλο και περισσότερο, δείχνει να υιοθετεί, προκαλώντας τάσεις αντισυσπείρωσης με σκοπό την μη επανεκλογή του.
Επειδή οι άνθρωποι δεν αλλάζουν εύκολα προς το καλύτερο και οι για πρώτη φορά εκλεγέντες (λόγω συγκυριών) δήμαρχοι Επιδαύρου και Ερμιονίδας, δείχνουν να χάνουν τα ελπιδοφόρα στοιχεία του χαρακτήρα τους, εύκολα συμπεραίνει κανείς ότι οι πιθανότητες επανεκλογής τους «κρέμονται από μία κλωστή». Για την ακρίβεια, από ένα πλήθος παραμέτρων που θα εξελιχθούν τους επόμενους μήνες.
Προλαβαίνουν να αναθεωρήσουν τακτική; Μπορούν «να συμμαζέψουν» τον εαυτό τους; Μπορούν να αποτινάξουν την εγωπάθεια που καλλιεργεί η καρέκλα της εξουσίας και η παράγκα που δημιουργείται γύρο τους; Μπορούν να αντιληφθούν τις εξελίξεις που έρχονται;
Αν το καταφέρουν τότε θα μπορέσουν να πουν «συμμετέχω στο ντέρμπι των αυτοδιοικητικών εκλογών του 2023» με ελπίδες να βγω νικητής. Διαφορετικά θα παραμείνουν στην ιστορία ως Δήμαρχοι της μιας θητείας.
(αναδημοσίευση από την εβδομαδιαία free press εφημερίδα ΣΗΜΕΡΑ της 16ης Απριλίου 2021).
