Τι θα είχε συμβεί αν δεν είχε γεννηθεί ο Παλαμήδης (Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα της Ελληνικής Γλώσσας)

του Ιπποκράτη Δάκογλου

Σε ποια κατάσταση θα βρισκόταν ο σημερινός πολιτισμός εάν δεν υπήρχε ο Παλαμήδης;

Ο Ευρωπαϊκός πολιτισμός και στην συνέχεια ο παγκόσμιος δυτικός πολιτισμός, εάν δεν είχε γεννηθεί ο Παλαμήδης, θα βρισκόταν ακόμα στην κατάσταση που ήταν το έτος 1.000 π.Χ, δηλαδή ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΧΕ ΑΚΟΜΑ ΓΡΑΠΤΟ ΛΟΓΟ, ΔΙΟΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΗΡΧΕ ΤΟ ΦΘΟΓΓΙΚΟ ΑΛΦΑΒΗΤΟ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΣΗΜΕΡΑ και συνεπώς δεν θα είχαμε την πολύ μεγάλη πολιτιστική πρόοδο που έχουμε και που οφείλεται κατά κύριο λόγο στην ύπαρξη του γραπτού λόγου.

Η Ευρώπη και εξ αυτής ο υπόλοιπος δυτικός κόσμος χρωστάει πολλά στον Παλαμήδη και έπρεπε να τον είχαν ανακηρύξει από αιώνες τώρα «ΕΥΕΡΓΕΤΗ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ» και έπρεπε τουλάχιστον το όνομά του να κοσμεί τις εισόδους όλων των πνευματικών ιδρυμάτων απανταχού του κόσμου, ως ελάχιστο φόρο τιμής προς αυτόν.

Η συνεισφορά του Παλαμήδη στην εγγράμματο ανάπτυξη της Ευρώπης είναι ιστορικά βεβαιωμένη και αποτελεί σταθμό στην πολιτιστική της πρόοδο.

Η αδιαφορία ημών των ιδίων εις την υποχρεωτική φανέρωση της ιστορικής αλήθειας και η εσκεμμένη διαστρέβλωσή της, για την μέγιστη αυτή συνεισφορά του Παλαμήδη, είναι η βασική αιτία της άγνοιας των λαών της Ευρώπης και του υπόλοιπου κόσμου περί αυτού.

Πιστεύω και ελπίζω η παρούσα μελέτη μου να αποτελέσει το έναυσμα της προβολής της αλήθειας αυτής και από άλλους  Έλληνες και ξένους ερευνητές και να αποκατασταθεί έτσι η γενομένη εις βάρους του μεγάλη αδικία.

Η ανακάλυψη του Αρχαίου Ελληνικού Φθογγικού Αλφαβήτου.

Η βασική ανακάλυψη του Παλαμήδη που επέδρασσε στον εκπολιτισμό της Ευρώπης ήταν η ανακάλυψη του Αρχαίου Ελληνικού Φθογγικού Αλφαβήτου το οποίον προωθήθηκε στους Αρχαίους Λατίνους και από αυτούς σε όλη την Ευρώπη και έτσι όλοι τους απέκτησαν γραπτό λόγο, του οποίου αποτέλεσμα είναι η σημερινή μεγάλη Πολιτιστική πρόοδος σε όλες γενικά τις μορφές της, συνηγορούντων βέβαια και των άλλων τεχνολογικών νεωτέρων ανακαλύψεων (τυπογραφίας, κ.λ.π.).

Όλη η ανωτέρω σκιαγράφηση ακολούθησε τις λεπτομέρειές της μια ιστορικώς βεβαιωμένη χρονική διαδικασία που η αλήθειά της αποδεικνύεται μέσα από τα διασωθέντα ήδη Αρχαία Ελληνικά κείμενα και αρχαιολογικά ευρήματα και από μελέτες διακεκριμένων επιστημόνων, όπως θέλει αναπτυχθεί αναλυτικά ευθύς κατωτέρω.

Ο Αριστοτέλης όπως μας βεβαιώνει ο Διόδωρος ο Σικελιώτης, λέγει: «Παλαμήδης άφωνα και φωνούντα συλλαβάς τεθείς εξεύρεν ανθρώποισι γράμματα ειδέναι», δηλαδή ο Αριστοτέλης βεβαιώνει αφ΄ ενός ότι ο εφευρέτης των γραμμάτων ήταν ο Παλαμήδης και αφ’ ετέρου ότι επέτυχε την μεγίστην σοφίαν να διαχωρίσει τις συλλαβές (της γραμμικής συλλαβικής «Β») σε δυο μέρη, σε άφωνα και φωνούντα (τουτέστιν σε σύμφωνα και σε φωνήεντα).

Ο Διόδωρος ο Σικελιώτης αλλαχού λέγει (Κ. Πλεύρης, Ελληνικά γράμματα) «Τους Φοίνικες ουκ εξ αρχής ευρείν, αλλά τους τύπους των γραμμάτων μεταθείναι μόνον…»

Επίσης ο Στησίχορος αναφέρει ως εφευρέτη των γραμμάτων τον Παλαμήδη λέγοντας «τον Παλαμήδη λέγει ευρηκέναι».

Ο Ευριπίδης παραδέχεται ως εφευρέτες των γραμμάτων τους Παλαμήδη, τον Επίχαρον και τον Σιμωνίδη (Κ. Πλεύρης, Ελληνικό Αλφάβητο).

Ο Απολλώνιος ο Τιανεύς (Φλάβιος Φιλόστρατος, «Βίος του Απολλωνίου» παραδέχεται ως εφευρέτη των γραμμάτων τον Παλαμήδη, λέγοντας το σοφότατατο γνωμικό «Παλαμήδης εύρε τα γράμματα ουχ υπέρ του γράφειν μόνον αλλά και υπέρ του γιγνώσκειν α δει μη γράφειν» (βιβλίο ΙΙΙ παραγρ. ΧΧΧΙΙΙ).

Ο Λουκιανός αναφέρει κάτι σημαδιακό για την ύπαρξη, από τους αρχαίους ακόμα χρόνους, διαμάχης μεταξύ του Κάδμου, αδερφού της Ευρώπης, (παιδιών του Αγήνωρος και του Παλαμήδη, ως προς την πατρότητα των Ελληνικών φθογγικών γραμμάτων λέγοντας:  «Και ο γρ πρώτος ημίν υους νόμους τούτους διατυπώσας, ΕΙΤΕ ΚΑΔΜΟΣ Ο ΝΗΣΙΩΤΗΣ ΕΙΤΕ ΠΑΛΑΜΗΔΗΣ ΤΟΥ ΝΑΥΠΛΙΟΥ, (και Σιμωνίδη δε ένιοι προσάπτουσι την προμήθειαν ταύτην) ού τη τάξει μόνον καθ΄ην αι προεδρίαν βεβαιούνται, διώρισεν τι πρώτον έσται ή δεύτερον, αλλά και ποιότητος, ας έκαστον ημών έχει και δυνάμεις συνειδάν».

Από την άνω περικοπή του Λουκιανού καταφαίνονται δυο τινά, πρώτον ότι υπήρχε από την αρχαιότητα η διαμάχη των δυο εκδοχών για την προέλευση των Ελληνικών φθογγικών γραμμάτων και δεύτερον ότι ο εφευρέτης των γραμμάτων όχι μόνο κατασκεύασε τα σύμβολά των, αλλά καθόρισε και την τάξη αυτών (συνέταξε) και επίσης έδωσε σε αυτά ποιότητα και έννοιες (φιλοσοφικές), με άλλα λόγια ο εφευρέτης κατασκευαστής και συντάκτης των γραμμάτων αυτών πρέπει να είχε μεγάλη σοφία, την οποία μετέφερε και ενέκλεισε στην ποιότητα αυτών.

(Απόσπασμα από την ομιλία του Ιπποκράτη Δάκογλου, που έγινε το Σάββατο 22 Οκτωβρίου στις 8μ.μ., στην αίθουσα του «Βουλευτικού» στο Ναύπλιον, μετά από πρόσκληση του Δ.Σ. του Προοδευτικού Συλλόγου “ο Παλαμήδης”.)