Τρόποι διαφυγής Ηγετών….

Εικόνες από την Νεώτερη  Ιστορία μας…

Γεώργιος Κουρκούτας-Καθηγητής φιλόλογος

Τρόποι διαφυγής Ηγετών

Από την Αρχαιότητα έχουμε πολλά παραδείγματα μεγάλων Ελλήνων που για να ξεφύγουν την αντεκδίκηση των αντιπάλων τους, προτίμησαν την φυγή με κάθε τρόπο. Και η συνέχεια τους δικαίωσε, διότι έμμεσα ολοκλήρωσαν το έργο τους εντός των συντεταγμένων της Ελληνικής Ιστορίας.

Ο Αλκιβιάδης και η φυγή του. Για την Αρχαιότητα αναφέρουμε απλώς την φυγή του μεγάλου Αλκιβιάδη ενός πολιτικού που δεν έχουμε μελετήσει σωστά στην Ελλάδα), μετά την υπόθεση των Ερμοκοπιδών το 415 πΧ. (όταν κατηγορήθηκε για προσβολή των Ερμών Κεφαλών, περιστατικό που περιγράφει ο Θουκυδίδης) και ενώ ζήτησε να δικαστεί πριν την αναχώρηση του Αθηναϊκού στόλου για την Σικελία, οι αντίπαλοί του τού είχαν έτοιμη την σκευωρία! Αυτός, ενώ ήταν μαζί με τα στρατεύματά του στην Σικελία, εκλήθη για απολογία στην Αθήνα και επειδή κατανόησε ότι η υπόθεση ήταν «στημένη», κατέφυγε στην αντίπαλο των Αθηνών, την Σπάρτη!

Η φυγή του Αριστοτέλους. Το ίδιο συνέβη το 323 πΧ., με την φυγή του κορυφαίου Στοχαστή Αριστοτέλους από την Αθήνα, μετά την είδηση του θανάτου του μαθητή του, του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Οι Αντιμακεδόνες των Αθηνών (πχ. Δημοσθένης) ήθελαν με την ευκαιρία αυτή να εκδικηθούν την κυριαρχία των Μακεδόνων και ο Αριστοτέλης ήταν το εύκολο θύμα (αφού ζούσε ως μέτοικος στην Αθήνα, όπου είχε λειτουργήσει δική του Σχολή). Το αντιλήφθηκε αυτό ο σοφός Σταγειρίτης και κατέφυγε στην Χαλκίδα, πατρίδα της μάνας του, λέγοντας ότι δεν πρέπει να επιτρέψει στην Αθήνα να «κάνει ένα δεύτερο έγκλημα κατά της Φιλοσοφίας», εννοώντας ότι το πρώτο ήταν με τον δικαστικό φόνο του Σωκράτους το 399 πΧ. και το δεύτερο θα ήταν ο δικός του θάνατος!!!

Για όσους αγαπάνε τις …συμπτώσεις, να αναφέρουμε ότι την επομένη χρονιά πέθαναν (στην ίδια ηλικία των 62 ετών!) ο κορυφαίος φιλόσοφος όλων των εποχών, ο Αριστοτέλης, στην Χαλκίδα, από καρδιακό επεισόδιο, διωχθείς ωα Μακεδών, αλλά και ο κορυφαίος ρήτωρ όλων των εποχών, ο Δημοσθένης, ως Αντιμακεδόνας, που προτίμησε την αυτοκτονία με δηλητήριο, από το να πέσει στα χέρια των Μακεδόνων διωκτών του! Τι παιχνίδια κάνει η Ιστορία!!!

Από την Νεώτερη Ελληνική Ιστορία του 20^ού αιώνος παρουσιάζουμε μερικά παραδείγματα για το πώς διέφυγαν την σύλληψη μετά από αποτυχημένα Κινήματα μερικοί γνωστοί ηγέτες. Για το πώς ξέφυγαν από τους διώκτες τους….

ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΕΤΑΞΑΣ

1923. Τον Οκτώβριο γίνεται Κίνημα πολιτών και Στρατιωτικών κατά της Κυβερνήσεως Γονατά-Πλαστήρα, που ήταν Βενιζελικοί και έναν χρόνο πιο πριν είχαν εκτελέσει τους 6 πολιτικούς αντιπάλους τους στου Γουδή. Πίσω από αυτό το Κίνημα ήταν, κατά τους αντιπάλους του, ο Ιωάννης Μεταξάς, Απόστρατος Αξιωματικός και πρώην Αρχηγός ΓΕΣ. Όταν ξεκίνησε η καταστολή του Κινήματος, που πήρε το όνομα των πρωταγωνιστών Αξιωματικών Γαργαλίδη, Ζήρα και του Υποστρατήγου Λεοναρδόπουλου, άρχισαν οι συλλήψεις Αντιβενιζελικών. Το «μεγάλο ψάρι» για τους Βενιζελικούς ήταν ο Ιωάννης Μεταξάς, που δεν κατάφεραν τελικά να τον συλλάβουν και στο τέλος, μετά από καιρό, τον βρήκαν μπροστά τους, με την γνωστή συνέχεια.

Τι είχε συμβεί; Ο Μεταξάς, μετά την αποτυχία του Κινήματος, με την βοήθεια φίλων κινείται προς Κόρινθο, για να αποφύγει την σύλληψη και την τιμωρία από τους διώκτες του. Στην Κόρινθο ήταν Στρατιωτικός Διοικητής ο καλός του φίλος και μετέπειτα ισχυρός άνδρας της 4^ης Αυγούστου, Ταγματάρχης ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΑΝΙΑΔΑΚΗΣ. Όταν έφτασε ο Μεταξάς στην Κόρινθο, τον παρέλαβε ο Μανιαδάκης και τον μετέφερε στον Σιδηροδρομικό Σταθμό. Εκεί ο Μανιαδάκης έβαλε ένα τρένο, με μοναδικό επιβάτη τον Μεταξά και κατεύθυνση την Πάτρα! Επιβιβάστηκε σε νορβηγικό πλοίο από την Πάτρα με προορισμό την Ιταλία, όπου πληροφορήθηκε την ερήμην καταδίκη του σε θάνατο. Έτσι γλίτωσε ο Μεταξάς. Στην Ελλάδα επέστρεψε το 1924, αφού αμνηστεύτηκε…. Τον Απρίλιο του 1936 ψηφίστηκε από την Βουλή με ευρεία πλειοψηφία Πρωθυπουργός. Μετά κατήργησε την Βουλή (4 Αυγούστου 1936) και τα υπόλοιπα είναι γνωστά…

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΛΑΣΤΗΡΑΣ

1933. Στις Εκλογές του Μαρτίου 1933 ηττήθηκε το Κόμμα του Βενιζέλου ( των «Φιλελευθέρων») και ο Υπουργός Στρατιωτικών (όπως λεγόταν τότε ο Υπουργός Εθνικής Αμύνης) Νικόλαος Πλαστήρας αποφάσισε να οργανώσει Κίνημα και να μην παραδώσει την εξουσία στους αντιπάλους του, του Λαϊκού Κόμματος του Παναγή Τσαλδάρη. Αυτό έγινε μετά την ανακοίνωση των εκλογικών αποτελεσμάτων. Όμως ο Κόσμος της Αθήνας, που ήξερε ποιος ήταν ο Νικητής των Εκλογών, περικύκλωσε το Υπουργείο Στρατιωτικών, για να λιντσάρει τον Πλαστήρα!

Και τι έκανε ο Πλαστήρας, για να αποφύγει τα δυσάρεστα;  Ανέβηκε στην στέγη του Υπουργείου και πηδώντας από στέγη σε στέγη έφτασε σε ασφαλές σημείο και κατευθύνθηκε σε Πειραιά. Εκεί με πλοίο δικών του ανθρώπων έφυγε για το Εξωτερικό. Όταν έφτασε στις εφημερίδες η είδηση διαφυγής του Πλαστήρα από στέγη σε στέγη έγραψαν σκωπτικά : «Ο Μαύρος καβαλάρης έγινε Μαύρος Γάτος»!

Τα μετά. Στην συνέχεια ο Πλαστήρας έζησε επί Μεταξά στην Γαλλία, πίνοντας καφέδες σε Νίκαια και Μονακό με τον περιβόητο Αρμοστή Σμύρνης Αριστείδη Στεργιάδη, ενώ ο Ιωάννης Μεταξάς στα χρόνια 1936-1940 παρακολουθούσε τις κινήσεις του μέσω μιας όμορφης Γαλλίδας, που την είχε βάλει δίπλα στον Πλαστήρα. Τελικά ο Πλαστήρας επέστρεψε στην Ελλάδα τον Ιανουάριο του 1945, όταν τον έφεραν με αεροπλάνο οι Άγγλοι, για να αντικαταστήσει τον κουρασμένο από τις πολιτικές περιπέτειες προ και μετά τα Δεκεμβριανά Πρωθυπουργό Γεώργιο Παπανδρέου. Τελικά, δεν έμεινε για καιρό Πρωθυπουργός, διότι, αφού υπέγραψε την Συμφωνία της Βάρκιζας με τους Κομμουνιστές (Φεβρουάριος 1945), ένα γράμμα του από την Γαλλία βγήκε στην δημοσιότητα. Σε αυτό ισχυριζόταν ότι κακώς αντισταθήκαμε σε Ιταλούς και Γερμανούς! Μετά από αυτό παραιτήθηκε, λόγω πολιτικής ξευτίλας!

Τότε υπήρχε πολιτικό ήθος και οι Στρατιωτικοί είχαν τιμή και αξιοπρέπεια. Τώρα δυσκολευόμαστε να κάνουμε συγκρίσεις…..