Στην υποτίθεται “μη Δημοκρατική Ρωσία” ο Πούτιν κάνει δημοψηφίσματα. Στην υποτίθεται “Δημοκρατική” Ε.Ε, οι Βρυξέλλες διορίζουν Κυβερνήσεις (ΙΤΑΛΙΑ) ή τοποτηρητές (ΕΛΛΑΔΑ-ΔΝΤ-ΤΡΟΙΚΑ) και αρνούνται τις εκλογές, σε όποιες χώρες βλέπουν ότι δεν θα βγουν τα δικά τους παιδιά…(βλέπε ΙΤΑΛΙΑ-ΣΑΛΒΙΝΙ)… (σχόλιο Χ.Β.Μ.)
Από το προσωπικό λογαριασμό στο φβ του Κώστα Καραΐσκου, επικεφαλής της Δημοτικής Παράταξης “Σπάρτακος” και Δημοτικού Σύμβουλου Κομοτηνής….
«Ἀκούστηκε τίποτε σχετικό στά ΜΜΕ γιά ἕνα τόσο σημαντικό δημοψήφισμα στή Ρωσία; Ἐννοῶ γιά τήν οὐσία του κι ὄχι γιά τήν “ἐπικράτηση τοῦ Πούτιν”, ὅπως ὑποτιμοῦν οἱ χαφιέδες τίς ἀποφάσεις τοῦ ρωσικοῦ λαοῦ. Αὐτό θά πεῖ κυρίαρχο ἐθνικό κράτος, αὐτό δηλαδή πού πασχίζουν νά μᾶς πείσουν ὅτι πάει, ἐξαερώθηκε ἀπό προσώπου γῆς. Ἐδῶ συνεχίζουμε νά βολοδέρνουμε μεταξύ κομματικῶν συμμοριῶν πού διαγκωνίζονται γιά τήν εὔνοια τῆς Νέας Τάξης..»
Το βράδυ της 1ης Ιουλίου ολοκληρώθηκε η λαϊκή συμβουλευτική ψήφος για την συνταγματική μεταρρύθμιση στην Ρωσία. Το πρωί της επομένης ανακοινώθηκαν τα οριστικά αποτελέσματα: 77,92% Υπέρ, έναντι 21,27%, με μέσο ποσοστό συμμετοχής 65%.
Η μεταρρύθμιση υιοθετήθηκε πανηγυρικά, χωρίς αξιόλογες παραβιάσεις. Περισσότερο από μιαν εξουσιοδότηση στον Πούτιν, ο ρωσικός λαός αποφάνθηκε ευρύτατα (ενώ η σημαία LGBT, των οπαδών σεξουαλικών αποκλίσεων) κυμάτιζε συμβολικά για την περίσταση στις πρεσβείες των ΗΠΑ και της Βρετανίας), αποφάνθηκε για μια κοινωνία συντηρητική, για ένα κυρίαρχο Κράτος. Απόκειται τώρα στις ελίτ να αποδείξουν πολιτικό θάρρος και να ανασυνταχθούν πέριξ της χώρας.
Η ρωσική συνταγματική αναθεώρηση, που μαζικά επικυρώθηκε σε ένα δημοψήφισμα, είναι προπάντων ένα πολιτικό-ιδεολογικό πλαίσιο για τους κυβερνώντες και τις πολιτικές ηγεσίες. Ο λαός αναγνωρίζει την θέση του Θεού –χωρίς ωστόσο να επιβάλλει την θρησκεία του κράτους, αναγνωρίζει την οικογενειακή παράδοση και την αξία των παιδιών –εναντίον του απάνθρωπου προοδευτισμού που καταβροχθίζει την Δύση. Ο (λαός αποφάνθηκε υπέρ ενός κράτους κοινωνικού και όχι νέο-φιλελεύθερου –και θα πρέπει να συναχθούν οι συνέπειες εν σχέσει προς τις τελευταίες μεταρρυθμίσεις.
Αλλά ο λαός θέλει επίσης ένα κράτος κυρίαρχο –και αυτό θέτει τέρμα σε εδαφικές διαπραγματεύσεις (όπως για τις Κουρίλες). Θέλει μια χώρα το Σύνταγμα της οποίας είναι πραγματικά ο κορυφαίος κανόνας, που δεν μπορεί να τροποποιηθεί από διεθνείς αποφάσεις, μια χώρα της οποίας η ηγετική πολιτική τάξη υπερασπίζεται τα εθνικά συμφέροντα, ό,τι ανάγεται στην εθνικότητα. Αλλά εάν η προσήλωσή τους δεν είναι παρά μόνο τυπική και αυτές οι ηγεσίες, με αποκλειστική ρωσική εθνική ταυτότητα, εμφυτεύσουν στην Ρωσία αποφάσεις διεθνών οργανισμών (του ΟΟΣΑ για παράδειγμα, για εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις ή για ψηφιακό κράτος), θα χάσουν την λαϊκή υποστήριξη και θα οδηγήσουν την χώρα στην καταστροφή.
Επειδή, σε αντίθεση με την Γαλλία, ή γενικώτερα με τις χώρες της ΕΕ, οι Ρώσοι ηγέτες αντλούν την νομιμοποίησή τους από την λαϊκή υποστήριξη. Δεν υφίσταται καμιά εξωτερική «παγκοσμιιοποιητική» «υποστήριξη», να κινεί τα νήματα και να στρογγυλεύει τις γωνίες.
Εάν ο ρωσικός λαός αποφάνθηκε υπέρ της προέκτασης των προηγουμένων εντολών στον Πρόεδρο Πούτιν, τοποθετήθηκε με κριτήριο την πολιτική σταθερότητα, όχι την στασιμότητα, που θα ήταν ο μεγαλύτερος κίνδυνος προς αποφυγήν.
Μετά την δημοσίευση των επίσημων αποτελεσμάτων από την Κεντρική Εκλογική Επιτροπή, αυτή η μεταρρύθμιση θα τεθεί επίσημα σε εφαρμογή. Ωστόσο, μολονότι περιλαμβάνει πολλούς τεχνικούς κανόνες που ενισχύουν την διάδραση των εξουσιών (νομοθετικής, εκτελεστικής και δικαστικής), η κοινοβουλευτική συνέλευση δεν θα διαλυθεί και η κυβέρνηση δεν θα χρειαστεί να παραιτηθεί. Οι νέοι κανόνες θα εφαρμοσθούν μελλοντικά στις νέες προθεσμίες.
Η εκστρατεία δημοσιότητας ήταν εξαιρετικά παρούσα στην Ρωσία και απέδωσε καρπούς. Το ποσοστό συμμετοχής είναι ιδιαίτερα υψηλό με 65% και η ψήφος ήταν ευρύτατα θετική με 77,92% υπέρ.
Σε ορισμένες περιοχές, όπως στην Κριμαία και στην Τσετσενία ξεπέρασε το 90%. Ενώ η ψηφοφορία στο εξωτερικό υπήρξε αντιφατική, στο Κιτσινέφ, στην Μολδαβία, ξεπέρασε επίσης το 90%
Στα εκλογικά τμήματα του εξωτερικού η κατάσταση σε κάθε χώρα εξαρτάται σημαντικά από την επικρατούσα λίγο-πολύ ρωσοφοβική ατμόσφαιρα. Έτσι ήταν θετική στο Πεκίνο (59%) και στο Μεξικό (56,2%) και αρνητική στο Βερολίνο (67%) και στην Αυστρία (60,32%). Στις ΗΠΑ η κατάσταση είναι πολύ μοιρασμένη: Στην Ν.Υόρκη (πόλη τόσο προοδευτική) η ψήφος ήταν αρνητική (310 υπέρ, 505 κατά), αλλά ήταν θετική στην Ουάσιγκτον, (395 υπέρ έναντι 275 κατά).
Αυτό το δημοψήφισμα ήταν μια σημαντική επιτυχία και χάραξε καθαρά την ιδεολογική γραμμή που διεκδικεί ο ρωσικός λαός. Εάν ο λαός είναι πασίδηλα συμπαγής εναντίον των «αξιών» και του τύπου διακυβέρνησης που εισάγει η παγκοσμιοποίηση, στις πολιτικές ηγεσίες απόκειται τώρα να συναγάγουν τα συμπεράσματά τους.
ΠΗΓΗ: ΕΔΩ
