Τι μας περιμένει; Τι ξέρει (και τι μας φέρνει) η Κυβέρνηση και το κρύβει από το λαό; (με αφορμή το νέο νομοσχέδιο για πορείες-διαδηλώσεις)

Γράφει ο Χάρης Βασιλείου Μιχαλακόπουλος. Δημοτικός Σύμβουλος Πύργου Ηλείας….

Έκανα μεγάλη προσπάθεια από χθες να μελετήσω (όχι απλώς να διαβάσω) το νέο νομοσχέδιο που φέρνει η Κυβέρνηση στη Βουλή των Ελλήνων προς ψήφιση. Αναφέρομαι στο νομοσχέδιο που αφορά τις μελλοντικές πορείες-διαδηλώσεις-διαμαρτυρίες.

Δυσκολεύτηκα πολύ να πιστέψω…

α) ότι το Νομοσχέδιο αυτό έρχεται προς ψήφιση και εφαρμογή στη χώρα που γέννησε τη Δημοκρατία.

β) ότι το νομοσχέδιο αυτό έχει τόσες αίολες εκφράσεις και ερμηνείες που θα περάσει από έλεγχο συνταγματικότητας και δεν θα καταπέσει στη πρώτη ένσταση αντί-συνταγματικότητας.

γ) ότι το νομοσχέδιο αυτό έρχεται γιατί ¨τάχα¨ μας έπιασε η ανάγκη για «νοικοκυριό» ή «τάξη και ηθική» και όχι γιατί η Κυβέρνηση εκτελεί (ή θα εκτελέσει) εξωτερικές εντολές για περιορισμό ελευθεριών-οικονομικών αμοιβών και εργασιακών δικαιωμάτων και τέλος το χειρότερο, Εθνικών παραχωρήσεων. Φυσικά σε όλα αυτά θέλει να προλάβει τις τεράστιες προβλεπόμενες κοινωνικές αντιδράσεις με ένα νόμο-σουρωτήρι (σε Συνταγματικότητα).

Εκφράσεις όπως:

«εφόσον οι υφιστάμενες συνθήκες το επιτρέπουν» — Ποιος άραγε ορίζει τις ¨συνθήκες¨;

«δύναται να επιβάλει περιορισμούς» —Ποιος ¨δύναται¨; Και τι περιορισμούς ακριβώς; Από απλή σύσταση μέχρι το guandanamo;

«δύναται να προβεί στη διάλυση της ανωτέρω συνάθροισης- εάν πιθανολογείται ότι η διεξαγωγή τους θα διαταράξει δυσανάλογα την κοινωνικοοικονομική ζωή της περιοχής» — Ποιος θα κρίνει ότι ¨πιθανολογείται¨; Ποιος θα κάνει επιτόπου οικονομικοτεχνική μελέτη πως ήταν πριν και πως τυχών θα αλλάξει με τη πορεία-διαμαρτυρία κλπ  η ¨κοινωνικοοικονομική¨ ζωή της τάδε περιοχής;

«αποζημίωση όσων υπέστησαν βλάβη της ζωής, της σωματικής ακεραιότητας ή της ιδιοκτησίας τους, με ορισμένες ευθύνες να βαραίνουν, ανά περίπτωση, και τον οργανωτή της διαδήλωσης»

— Το ¨ανά περίπτωση¨ τι σημαίνει άραγε;

 α) Συλλαμβάνουμε έτσι και αλλιώς τον οργανωτή που μας είναι εύκολος και δηλωμένος στόχος και δεν μπαίνουμε στο κόπο να βρούμε τους υπαίτιους (που να μπλέκουμε τώρα σε φασαρίες και να τσακωνόμαστε με κουκουλοφόρους, που κάποιες φορές είναι και ¨δικά¨ μας παιδιά…— αυτό θα είναι το σκεπτικό;)

β) ¨ανά περίπτωση¨ σημαίνει εάν γουστάρει ή όχι το μήνυμα της πορείας/διαδήλωσης ή τους διοργανωτές ή κατά περίπτωση Κυβέρνηση;

Πολλά τα ερωτήματα και προφανώς επίτηδες μένουν αίολα….

Η θέση της κυβέρνησης είναι:

«με αυτόν τον τρόπο επιδιώκεται η διασφάλιση της άσκησης του δικαιώματος του συνέρχεσθαι, εντός ενός θεσμικού πλαισίου που συνάδει προς την αρχή της αναλογικότητας και είναι εναρμονισμένο με τις επιταγές του άρθρου 11 του Συντάγματος και του άρθρου 11 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου».

Το νομοσχέδιο με τίτλο «Δημόσιες Υπαίθριες Συναθροίσεις» συγκαταλέγεται στα νομοθετήματα που η κυβέρνηση θέλει να έχουν ψηφιστεί έως το τέλος του Ιουλίου. Είχε αναρτηθεί για δημόσια διαβούλευση στις 25 Φεβρουαρίου που ολοκληρώθηκε στις 10 Μαρτίου με μικρό αριθμό σχολίων (δυστυχώς). Ο γνωστός ¨ωχαδελφισμός¨, ή αλλιώς ¨που να τρέχουμε τώρα¨, ή αλλιώς, ¨εσύ κοίτα τη δουλίτσα σου¨, ή αλλιώς ¨εγώ τι να κάνω;¨ κλπ κλπ

Το νομοσχέδιο αυτό τελικά είναι το ¨δέντρο¨; Εάν ναι, ποιο είναι το ¨δάσος¨ που μας περιμένει;…. Ο ¨μεγάλος αδελφός¨ είναι ήδη εδώ και νομοθετεί με πιόνια μαριονέτες που τα ονομάζει «Κυβερνήσεις». Η ΝΤΠ προελαύνει και τα χειρότερα έρχονται σε μια παγκοσμιοποίηση χωρίς το δικαίωμα ελευθερίας λόγου ή αντίλογου. Φυσικά έρχεται (κατ’ εμέ είναι ήδη εδώ) και η απαγόρευση ελευθερίας σκέψης και στο τέλος το ΧΑΟΣ….