Οικειοποιούνται Δωρεές και απαξιώνουν Δωρητές. Το παράδειγμα του Δήμου Ερμιονίδας

Δεν είναι πρώτη φορά που ο τ. Δήμαρχος Ερμιονίδας (και Δήμαρχος του τ. δήμου Κρανιδίου), Δημήτρης Καμιζής, μας θυμίζει την ανάγκη να τιμάμε τους δωρητές και την θέλησή τους. Και σίγουρα, αυτή η στάση ζωής και ήθους εκ μέρους των δημοτικών αρχών δεν αφορά μόνον την δημοτική αρχή Ερμιονίδας. Είναι μια εύστοχη επισήμανση που έχει υπόβαθρο ηθικής και πρακτικότητας ως προς το συμφέρον κάθε Δήμου.

Τιμώντας τους ευεργέτες του Δήμου ουσιαστικά και όχι τυπικά, (τσουβαλιασμένους μέσα σε μια απλή εκδήλωση θρησκευτικού μνημοσύνου, και με το βλέμμα στο ρολόι), πέραν της εκπλήρωσης ενός ουσιώδους χρέους, δημιουργούμε την επιθυμία σε κατόχους περιουσιακών στοιχείων να καταστήσουν κληρονόμο υλικών και αΰλων αγαθών τον Δήμο όπου γεννήθηκαν ή έζησαν.

Με αφορμή τα 8 χρόνια από τον θάνατο του ευεργέτη Κώστα Δημότση, γνωστού με το προσωνύμιο “Έλληνας”, ο Δημήτρης Καμιζής καταγράφει την άτυχη –τύχη των περιουσιακών στοιχείων που κληροδότησε στην κοινωνία της πόλης του.

* Ο Υπερηχογράφος, αφαιρέθηκε από το Κέντρο Υγείας Κρανιδίου όπου και το δώρισε ο “Έλληνας” για να καλύπτονται οι ανάγκες των συμπολιτών του.

* Η κατοικία του έχει εγκαταλειφτεί και καταστεί ακατοίκητη.

* Το γήπεδο των 8 στρεμμάτων και τα 200.000 ευρώ για την δημιουργία κλειστού γυμναστηρίου, λιμνάζουν και χάνουν την αξία τους και την προοπτική κατασκευής του έργου.

– Ποιοι ευθύνονται γι’ αυτό είναι το πρώτο ερώτημα.

– Αν θα υπάρξουν στο μέλλον άλλοι ευεργέτες, όταν βιώνουν τέτοιες συμπεριφορές, είναι το δεύτερο.

– Και βέβαια, αν θα συγκινηθεί κανείς από αυτά που γράφηκαν, είναι το τελευταίο.

ΤΙ ΕΓΡΑΨΕ Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΜΙΖΗΣ

«Σαν σήμερα στις 7 Ιουνίου του 2012, έφυγε από την ζωή στο Κ.Υ. Κρανιδίου όπου νοσηλεύονταν τις τελευταίες του ημέρες, ο καλός φίλος και συμπατριώτης Κώστας Δημότσης ή Έλληνας, ο οποίος παρακολουθώντας την “διαδρομή” μου, δώρησε με δωρεά εν ζωή αρχικά το 2007 στο Κ.Υ. Κρανιδίου έναν Υπερηχογράφο και ένα ασθενοφόρο όχημα και το 2012 – 13 κληροδότησε με διαθήκη του μετά θάνατον ,στον Δήμο Ερμιονίδας ένα γήπεδο 8 περίπου στρεμμάτων στη θέση “Γκολέμι” Κρανιδίου και 200.000 Ευρώ, για την ανέγερση Κλειστού Γυμναστηρίου, καθώς και την κατοικία του στο Κρανίδι για την στέγαση του Ιστορικού Αρχείου Ερμιονίδας.

-Ο Υπερηχογράφος χρησιμοποιήθηκε άμεσα από το 2007 έως το 2011 από εμένα και περιστασιακά από άλλους γιατρούς μετά την αποχώρησή μου από το Κ.Υ. και τον τελευταίο καιρό μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο Άργους κατά τα γνωστά.

-Το ασθενοφόρο όχημα χρησιμοποιείται από τότε μέχρι και σήμερα (13 ολόκληρα χρόνια!) διακομίζοντας χιλιάδες ασθενείς.

-Το γήπεδο και οι 200.000 Ευρω παραμένουν από τότε αναξιοποίητα παρά το γεγονός ότι πριν την λήξη της θητείας μου ως δήμαρχος του Δήμου Ερμιονίδας το Αύγουστο του 2014, ανέθεσα αρχιτεκτονική μελέτη η οποία και ολοκληρώθηκε.

-Το κληροδοτηθέν κτήριο της κατοικίας του παραμένει αναξιοποίητο επίσης από τότε (πρόλαβα ευτυχώς, πριν να αποχωρήσω να δημοπρατήσω την αντικατάσταση στέγης του κτηρίου και τουλάχιστον έτσι  διασώθηκε το κτήριο από την κατάρρευση.

Φοβούμαι ότι τόσο η απαξίωση των δωρηθέντων, όσο και η αμνημονησία που συνοδεύει την αγνωμοσύνη, θα απογοητεύουν τωρινούς και μελλοντικούς, πιθανά διαθέσιμους συμπατριώτες μας, να μιμηθούν τέτοιες σπουδαίες πράξεις άδολων Ευεργετών.