Του Χάρη Βασιλείου Μιχαλακόπουλου-Δημοτικού Σύμβουλου Πύργου Ηλείας…

Είναι γεγονός ότι η πλειοψηφία των κοινωνιών, στη χώρα μας, δεν επιθυμεί να «συγκατοικήσει» με κάθε λογής άγνωστο-έποικο που έρχεται στη χώρα μας παράνομα και όχι από τις νόμιμες πύλες εισόδου της χώρας μας.

Όλοι οι πολίτες, πλην αυτών που έχουν συμφέρον στη τσέπη τους ή κάποια ιδεολογική αγκύλωση (που και αυτή καλύπτει τελικά κάποιο οικονομικό συμφέρον), δεν επιθυμούν να γίνει η χώρα μας αποθήκη ψυχών, ούτε να αλλάξει βίαια ο τρόπος ζωής μας, επειδή το απαιτούν Παγκόσμιοι κύκλοι και οι πολιτικοί μας ηγέτες το δέχονται για πολλούς λόγους που έχουν αναλυθεί πολλάκις.

Όσο και να προσπαθούν τα ΜΜΕ δε μπορούν να κρύψουν την υποβάθμιση της ζωής και την άνοδο της εγκληματικότητας στα σημεία που βρίσκονται τα περιβόητα hot-spot και οι γνωστές ΜΚΟ. Αυτές οι εικόνες και οι ειδήσεις κάνουν τους δημότες άλλων περιοχών, να πιέζουν Περιφερειάρχες και Δήμαρχους ώστε ΜΗΝ δεχτούν ανάλογες δομές στο χώρο ευθύνης τους.

Βλέπουμε όμως στις περισσότερες περιπτώσεις δηλώσεις αιρετών που υποβαθμίζουν τις αντιδράσεις ή πάνε κόντρα με τη θέληση των δημοτών ή σιωπούν εντελώς ή περί άλλα τυρβάζουν (κοινώς πετάνε τη μπάλα στην εξέδρα).

Πράγμα παράξενο εφόσον όλοι ξέρουν ότι ο αιρετός σπάνια δυσαρεστεί τους εν δυνάμει ψηφοφόρους του και συνήθως υπόσχεται τα πάντα στους πάντες. Τι τον κάνει λοιπόν να δυσαρεστεί το «κοινό» του ή τους «πελάτες» του εάν θέλετε; Εκτιμώ 2 πράγματα:

α) Η δυσκολία λόγω χαρακτήρα ή κομματικής υποταγής να αντιδράσει σε υψηλότερες πιέσεις

β) Η ανταποδοτικότητα (το παζάρι) με τη Κρατική εξουσία, όπως ο καθένας κρίνει ότι θα ωφεληθεί πολιτικά και οικονομικά.

Θέλω να τονίσω ότι αυτό (το παζάρι) εκτός ότι είναι κατ εξοχήν ανήθικο όταν γίνεται ερήμην ή κατά αντίθεση με τη γνώμη της κοινωνίας, είναι και ποινικά κολάσιμο εάν και εφόσον λειτουργούν οι εξουσίες στη χώρα.

Υπενθυμίζω ότι: Σειρά σημαντικών αλλαγών στον Ποινικό Κώδικα και τον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, ψήφισε λίγο πριν τις εκλογές η απερχόμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και περιλαμβάνονται στο νομοσχέδιο που κατέθεσε τότε στη Βουλή το υπουργείο Δικαιοσύνης.

Όσον αφορά το αδίκημα της δωροδοκίας-δωροληψίας υπαλλήλων, αυτό μετατρέπεται σε κακούργημα μετά την κόκκινη κάρτα από τον Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ).

Συγκεκριμένα για τη δωροδοκία και τη δωροληψία δημοσίου υπαλλήλου με το νέο Ποινικό Κώδικα αυστηροποιούνται οι ποινές για τον πρωθυπουργό, τα μέλη της κυβέρνησης, τους υφυπουργούς, τους περιφερειάρχες, τους δημάρχους κλπ.

Αυτά τα ολίγα όσο αφορά τις πρακτικές της έμμεσης δωροληψίας του γνωστού Υπουργού Τάκη Θεοδωρικάκου, σε όσους αιρετούς δεχτούν να έχουν δομές μέσα στα όρια των Περιφερειών/Δήμων. (επισυνάπτω σε φωτογραφία το άρθρο 195 Υπουργική Απόφαση 1312/2020 – ΦΕΚ 407/Β/11-2-2020).

Άλλωστε ο ίδιος ως καλός ιδεολόγος (κομμουνιστής) στην ουσία κατάργησε το αποτέλεσμα των αυτοδιοικητικών εκλογών του Μαΐου 2019 με σειρά από διατάγματα.

Εγώ προσωπικά κρίνω ως καθαρή δωροδοκία τέτοιες διατάξεις, άσχετα εάν αυτός και η Κυβέρνηση που τον έβαλε εκεί, τα βαφτίζει ελαφρύνσεις ή παροχές. Εκτός εάν παραδέχεται ότι οι δομές και οι λαθρομετανάστες είναι φυσική καταστροφή και πληγή για τη κοινωνία, άρα γι αυτό επιδοτεί τους Δήμους που αυτοκτονούν και δέχονται δομές, τότε ίσως μπορεί ο διάλογος να γίνει σε άλλο επίπεδο…

Πάντως διάλογος με πολιτικά εκκρεμές που ξεκινούν από τη ΚΝΕ, πηδούν στο Συνασπισμό, μετά στο ΠΑΣΟΚ και τέλος ΥΠΟΥΡΓΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ από τη ΝΔ, νομίζω είναι παντελώς χάσιμο χρόνου.