Η δήθεν ανθρώπινη διάσταση του πολυπολιτισμού και το χρέος των Ελλήνων σήμερα

γράφει ο πρέσβυς ε.τ. Νίκος Δ. Κανέλλος

Οι πρωτόγονες λεπτομέρειες που αν δεν ταξιδέψουμε σε ολόκληρο τον κόσμο χωρίς καμιά διακοπή για όλη τη διάρκεια της προσωρινής ζωής μας, δεν θα μπορέσουμε ποτέ να αντιληφθούμε, είναι προκλητικά χυδαίες και αντι-ανθρώπινες.

Η δήθεν ανθρώπινη διάσταση του πολυπολιτισμού είναι ένας θάλαμος βασανιστηρίων για τα δικαιώματα και τις ανεξάντλητες δυνάμεις του ανθρώπου.

Η δήθεν ανοχή και ανεκτικότητα είναι η άρνηση μας να υπηρετήσουμε τον άνθρωπο μέσα στην ίδια του την φύση και την γενετήσια, κοινωνικά, φωλιά του.

Επιπλέον, η επιμονή μας να δούμε ως ένδειξη πολιτισμού την αποφυγή των μοιραίων ανισοτήτων που οι ίδιες δυνάμεις δημιούργησαν και επεξέτειναν είναι το υποκριτικό σωσίβιο μιας φθηνής εξουσίας.

Η Ευρώπη, ως λίκνο πολιτισμού του οποίου το μαγικό φίλτρο της υπήρξε η πατρίδα μας, αγνόησε την Παιδεία των λαών της στους οποίους αναντίρρητα προστίθενται όλοι όσοι πότισαν με το αίμα και τον ιδρώτα τους την μακρά και έντιμη Ιστορία της. Ο κόσμος ούτε αντιμετώπισε ούτε πλέον αντιμετωπίζει με το δέος που θα έπρεπε τα έργο των Ελλήνων φιλοσόφων, των Ιταλών και Ολλανδών ζωγράφων, των Γερμανών συγγραφέων, των Γάλλων λογοτεχνών, των Ρώσων διανοούμενων, των Βρετανών αρχιτεκτόνων και των Ισπανών δημιουργών. Ακολουθεί τη μόδα του κέρδους το οποίο υπόσχεται παράδεισους και οδηγεί, αντ’ αυτού, στην εξαθλίωση των ανθρώπων.

Η παιδεία υπάρχει σε όσους αγωνίζονται και υποφέρουν για να την αποκτήσουν. Όταν η ευθύνη και η χαρά να δημιουργείς είναι το απόλυτο. Δεν υφίσταται όταν, αγνοώντας τους κανόνες της, τους ξεδιψάς με μια ψεύτικη και απατηλή υπόσχεση καλύτερης και πιο ευτυχισμένης δήθεν ζωής. Ούτε μιας ζωής της οποίας το νόημα θα εξασφαλισθεί μόνο μέσα από μια αδυσώπητη τεχνολογία που υπηρετεί άλλους σκοπούς εκτός από τον άνθρωπο και την φύση την οποία όχι μόνο απαρνήθηκε αλλά ενσυνείδητα κατέστρεψε.

Το χρέος των Ελλήνων είναι σήμερα να αποδείξουμε ότι δεν ήμασταν μόνο τότε το λίκνο του κόσμου αλλά συνεχίζουμε να υπάρχουμε τώρα και να εμπνέουμε, σ’ αυτή την περίπλοκη εποχή, που η αλήθεια και η επανάσταση φαίνονται, από πρώτης όψεως, να είναι αδύνατες.

Η λογική μας ως Έθνος στηρίζεται μόνο στην αφτιασίδωτη αλήθεια και όχι στην πληγωμένη μας δήθεν «ευτυχία».

(Δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά στις επιφυλλίδες της εφημερίδας ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, την Κυριακή 17 Μαΐου 2020, με τίτλο «ο επικίνδυνος δυναμίτης»)