Είναι θέματα Πολιτικής Ηθικής και Πολιτικής Ανηθικότητας;

Το ΚΚΕ του Νίκου Ζαχαριάδη, μετά την λήξη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου διέγραψε και λάσπωσε τον Άρη Βελουχιώτη με πλήθος κατηγοριών μεταξύ των οποίων αυτές του προδότη και του πράκτορα.  Ύστερα από δεκαετίες, με δημόσια αυτοκριτική, το μεταπολιτευτικό ΚΚΕ ζήτησε δημόσια συγνώμη και τον αποκατέστησε προς τις μάζες και την ιστορία (του κόμματος).

Η ΕΡΕ του Κων/νου Καραμανλής με κορυφαία στελέχη τον Βαρβιτσιώτη και τον Αβέρωφ, κατηγόρησε και καταδίκασε τον Μανώλη Γλέζο -το 1958 – ως Προδότη και Πράκτορα. Ο Γλέζος αποφυλακίσθηκε το 1962 μετά από παρεμβάσεις ξένων χωρών. Σήμερα η μεταπολιτευτική Νέα Δημοκρατία του έκανε την κηδεία με δημόσια δαπάνη και ανάρτησε τις Ελληνικές Σημαίες μεσίστιες. Δεν είχε όμως το πολιτικό σθένος του ΚΚΕ να ζητήσει δημόσια συγνώμη για την 4ετή φυλάκισή του και να κάνει την αυτοκριτική της ενώπιον της Ιστορίας και του Λαού.

Τα πολιτικά ερωτήματα που τίθενται είναι απλά:

– Το «είπα – ξείπα» και το «μούγκα στη στρούγκα» είναι συμπεριφορές πολιτικά ηθικές ή πολιτικά ανήθικες; Η “πολιτική συνενοχή” των κομματικών στελεχών  πρέπει να επικροτείται ή να καταδικάζεται από τους πολίτες;

Π.Ι.Δ