Το μεγαλύτερο διαρκείας περιβαλλοντικό σκάνδαλο, με προεκτάσεις οικονομικές-πολιτικές και ¨οσμή¨ Εθνικής ασφαλείας στη Δυτική Ελλάδα

Γράφει ο Χάρης Μιχαλακόπουλος- Δημοτικός Σύμβουλος Πύργου…

Αναζητώντας λύση στο μυστήριο των νεκρών ψαριών που κατά καιρούς αλιεύονται στην ευρύτερη περιοχή του Αράξου στη Δυτική Ελλάδα, καθώς και όλη την αλήθεια για το Ναυτικό Οχυρό Αράξου (όπως έχει χαρακτηριστεί από το 1936 με νόμο του Ι. Μεταξά) παρά το γεγονός ότι κάποιοι προσπαθούν να κρύψουν ή να υποβαθμίσουν όλα όσα έχουν διαπραχθεί εκεί τα τελευταία χρόνια.

Αφορμή για να βγει πάλι στην επιφάνεια αυτή η υπόθεση στάθηκε η σύλληψη κάποιων ψαράδων οι οποίοι ψάρευαν λαθραία σε χώρο δικαιοδοσίας του Υπουργείου Εθνική Άμυνας.

Μια υπόθεση δηλαδή ρουτίνας που έκρυβε πολλά λαβράκια τελικά!!!

Λίγα κιλά λαβράκια και μια μικρή έρευνα, αποκάλυψαν ειδήσεις που αποκαλύπτουν πολλά για το περιβάλλον, για οικονομικές «διαρροές» δημοσίου χρήματος και περιουσίας, για πολιτικές παρεμβάσεις και κυρίως για «τρύπα» Εθνικής Ασφάλειας.

Κατά καιρούς ο τύπος της περιοχής έχει αναφέρει για αλίευση νεκρών ψαριών και άλλες σχετικές ειδήσεις, χωρίς όμως το θέμα να έχει εξετασθεί με την πρέπουσα προσοχή και  βαρύτητα που του αρμόζει τελικά.

Ενδεχομένως να είναι άγνοια ή και πολιτικές σκοπιμότητες καθώς οι προεκτάσεις που μπορεί να πάρει θα είναι σίγουρα ανεξέλεγκτες και θα παρασύρει στο πέρασμά του όποιον και ότι βρει μπροστά του. Το θέμα λοιπόν έτσι όπως εξελίσσεται μέχρι αυτή τη στιγμή πιθανότατα από ένστικτο λόγω και της θητείας μου στις Ένοπλες Δυνάμεις μου «μύρισε» πολύ…

Νομίζω ότι όλοι πρέπει να ενδιαφερθούν από εδώ και πέρα. Πολίτες, Εισαγγελείς, Πολιτική και Στρατιωτική ηγεσία.

Πολλοί ίσως γνωρίζουν και σιωπούν. Άλλοι ίσως δεν γνωρίζουν και ¨ιδού πεδίο δόξας λαμπρό¨.

Τα ελάχιστα από αυτά εάν αληθεύουν, πράγματα που διασταύρωσα φυσικά, πρόκειται κατά τη ταπεινή μου άποψη για σκάνδαλο Περιβαλλοντικό -πολιτικό -οικονομικό που αγγίζει ίσως και την ΕΘΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑ της Πατρίδας μας.

Ιστορία Ναυτικών Οχυρών και Ναυτικού Οχυρού Αράξου:

Το 1936 ο Ιωάννης Μεταξάς εκτιμώντας ότι η χώρα κινδυνεύει από δυσμάς έκανε το νόμο 376/36 περί αναγκαστικής απαλλοτριώσεως περιοχών  άρθρο 1 “περί μέτρων ασφαλείας οχυρών θέσεων”  για δημιουργία Ναυτικών Οχυρών.

Απαλλοτρίωσε στην Άκρα Πάππας μια έκταση 10.000 στρεμμάτων και δημιούργησε το Ναυτικό Οχυρό Αράξου.

Μια περιοχή εντός της οποίας υπάρχει και η λιμνοθάλασσα Πάππας  εκτάσεως 4.000 στρεμμάτων η οποία ανήκει στο Ταμείο Εθνικού Στόλου όπως και όλα τα κτήματα του Π.Ν. που βρίσκονται εντός Ναυτικών Οχυρών.

Οικονομική πλευρά:

Το Ταμείο Εθνικού Στόλου (Τ.Ε.Σ.) νοικιάζει με δημοπράτηση από την δεκαετία του 90 (πριν ήταν με ποσοστά με το Π.Ν.) σε συνεταιρισμούς οι οποίοι αποδίδουν ετήσιο ενοίκιο το οποίο στο παρελθόν έφθανε τα 250.000 ευρώ ετησίως. Ο τελευταίος συνεταιρισμός έδινε περίπου  180.000 ευρώ ετησίως.

Επιτρεπόταν στους κατοίκους του διπλανού χωριού Γκέρμπεσι, επειδή τους είχαν βγάλει από τα σπίτια τους και τις περιουσίες τους που είχαν εντός Οχυρού, να βόσκουν τα αιγοπρόβατα τους από ανατολή έως δύση ηλίου εντός του Οχυρού δηλαδή περισσότερα μάτια ελέγχου του στρατοπέδου (κάτι που ήταν συνήθης τακτική σε μικρά ή απόμερα στρατόπεδα -βάσεις ή αεροδιαδρόμους π.χ Επιταλίου), τους έβγαλε και αυτούς έξω η προηγούμενη διοίκηση της Ν.Δ.Ι.

Οι οικογένειες αυτές είχαν αποζημιωθεί με 500 δραχμές όσοι είχαν χωράφια και 1.000 δραχμές όσοι είχαν και σπίτι χρήματα που πολλοί δεν πρόλαβαν να πάρουν λόγω πολέμου και φυσικά τα έχασαν και ακόμη και σήμερα διεκδικούν από το Ελληνικό Δημόσιο οι απόγονοι τους.  

Από το τέλος Φεβρουαρίου 2016 η λιμνοθάλασσα δεν ενοικιάζεται με αποτέλεσμα να είναι βατή σε “ειδικούς” της περιοχής οι οποίοι την λυμαίνονται αφενός και αφετέρου το ΤΕΣ να χάνει ένα σημαντικό ποσόν.

Συντήρηση-Ασφάλεια οικοσυστήματος και κτιρίων/εγκαταστάσεων:

Επειδή δεν γίνονται οι απαραίτητες συντηρήσεις:

1. Των αυλακιών (μπούκες) επικοινωνίας με την θάλασσα, αυτό έχει ως αποτέλεσμα την μη σωστή οξυγόνωση της λιμνοθάλασσας
2. Έχουν μείνει ανοικτά τα ειδικά συστήματα που επιτρέπουν την είσοδο και έξοδο των ψαριών από και προς την θάλασσα που σημαίνει πιθανόν να έχει χαθεί μεγάλος πληθυσμός ψαριών.
3. Οι κτιριακές εγκαταστάσεις της λιμνοθάλασσας έχουν μείνει ασυντήρητες έτοιμες να καταρρεύσουν όπως μου μετέφεραν ότι τις είδαν στις 8 Μαΐου που επισκέφθηκαν το Ναυτικό Οχυρό Αράξου για να προσκυνήσουμε στο γραφικό εκκλησάκι του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου (μόνο και μόνο η γειτνίαση με την θάλασσα που έχουν καταμαρτυρεί από μόνο του το αποτέλεσμα).

Κάποιοι από τους τότε Αξιωματικούς που υπηρετούσαν στο Οχυρό και έδειχναν ενδιαφέρον για την φύλαξη του Οχυρού και της λιμνοθάλασσας από τους επιδρομείς λαθροψαράδες ευρέθησαν κατηγορούμενοι!!! και πρωτοδίκως έχουν τιμωρηθεί!!! κιόλας και φυσικά μετατέθηκαν!!!

Άρα όπως λέει ο λαός «μπάτε σκύλοι αλέστε και αλεστικά μην δίνετε»!!! Μέχρι και λαθραλιέας πνίγηκε εντός της λιμνοθάλασσας έμαθα.

Η τότε Διοίκηση της ΝΔΙ είχε άλλη άποψη για την φύλαξη της λιμνοθάλασσας για δικούς της λόγους!!!

Νοοτροπία -Διαχείρισης και Διοίκησης του Οχυρού από Στρατιωτική και Πολιτική ηγεσία:

Πληροφορίες λένε ότι ο νέος Ναυτικός Διοικητής όπως και ο προηγούμενος ο οποίος έφυγε πριν λίγες ημέρες έδωσε εντολή στα περίπου 10 άτομα (στο παρελθόν είχε φθάσει το Οχυρό να έχει 100 άτομα Μόνιμους και Στρατεύσιμους πλήρωμα να υπηρετούν) που έχει ως δύναμη το Οχυρό να μην ασχολούνται με την φύλαξη της λιμνοθάλασσας.

Αξίζει να σημειωθεί ότι το Ναυτικό Οχυρό Αράξου δεν διαθέτει διοίκηση όπως στο παρελθόν αλλά κάθε μέρα ¨διοικείται¨ από το εκάστοτε βαθμοφόρο που μεταβαίνει εκεί για υπηρεσία!!! Αυτοί πιθανόν να είναι νέοι τρόποι Διοίκησης δηλαδή πλήρης αδιαφορία και εγκατάλειψη!!!

Όπως συζητείται ο τέως ΥΕΘΑ Παν. Καμένος προσπαθούσε να βρει τρόπο ή να δώσει την λιμνοθάλασσα σε δικούς του ή ¨άκουσον-άκουσον¨ να την χαρίσει στον πρώην φίλο του Δήμαρχο Δυτικής Αχαΐας!!!

Κάποια στιγμή βέβαια είχε στείλει κλιμάκιο εμπίστων του, να ελέγξουν το χώρο για να το κάνει κέντρο διαμετακόμισης για μπρόκολα και λάχανα!!! Αυτό ευτυχώς δεν έγινε, άρα μένουμε μόνο στις φήμες που ακούσαμε από ένστολους και κατοίκους του Νομού Αχαΐας και όχι μόνο.

Εθνική ασφάλεια:

Στο Ναυτικό Οχυρό Αράξου φυλάσσονται ευαίσθητα υλικά του Π.Ν. καθώς επίσης και συσκευές, κεραίες οι οποίες συμβάλουν στην επικοινωνία των Πολεμικών Πλοίων που πλέουν σε όλο τον κόσμο με το Στρατηγείο Διοικήσεως Ανατολικής Μεσογείου (Σ.Δ.Α.Μ.) που εδρεύει στην Αγία Παρασκευή στην Αθήνα.

Υπάρχουν κεραίες του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας που ελέγχουν και παρακολουθούν όλα τα Εμπορικά πλοία που πλέουν /περνούν από την περιοχή, τα οποία πλέον είναι εκτεθειμένα στις ορέξεις του κάθε κακόβουλου, διότι πέριξ του Οχυρού υπάρχει μια κατεστραμμένη έως  ανύπαρκτη σε πολλά σημεία περίφραξη, ενώ από την πλευρά της λιμνοθάλασσας δεν υπάρχουν και ενοικιαστές για να την περιπολούν. Οπότε ασφάλεια μηδενική έως ανύπαρκτη!!!

Παρόμοιες καταστάσεις και σε άλλα Ναυτικά μας Οχυρά σε Αντίρριο και Παλαιοκαστρίτσα:

Δυστυχώς με της Υπηρεσίες του Π.Ν. στην Αχαΐα υπάρχει και κακό παρελθόν!!!!

Το έτος 2000 περίπου έγινε το εξής απαράδεκτο.

1.Το Φρούριο του Αντιρρίου το οποίο ήταν Ναυτικό Οχυρό και εντός αυτού φυλάσσονταν τα φράγματα για Υποβρύχια που έφραζαν τον Πατραϊκό κόλπο τα εκποίησαν σε παλιατζή και με ενέργειες του τότε υπουργού Λαλιώτη το παραχώρησαν στο Δήμο Αντιρίου για να κάνει εκδηλώσεις ο Δήμος!!!(άραγε με τι αντίτιμο;)

Στην Πάτρα το κτίριο του Π.Ν.  “Ασύρματος” στην περιοχή «Αλσύλλιο», μια περιοχή φιλέτο, το παραχώρησαν στον Δήμο Πατρέων!!! (άραγε με τι αντίτιμο;)

2.Το έτος 2004 περίπου στην Κέρκυρα το Ναυτικό Οχυρό Παλαιοκαστρίτσας με ενέργειες του τότε υπουργού Δρυ παραχωρήθηκε (άραγε με τι αντίτιμο;) στον Δήμο Παλαιοκαστρίτσας που Δήμαρχος ήταν η γυναίκα του!!! Εντός Ναυτικού Οχυρού χαρίστηκε μια καινούργια υπόγειος αποθήκη εντός της οποίας υπήρχαν αποστρατικοποιημένες τορπίλες οι οποίες πλέον είναι για μουσειακούς σκοπούς, αλλά για να πάρει κάποιος τορπίλη πρέπει να το εγκρίνει ο Δήμος και όχι το Π.Ν.!!!

Επίσης το Οχυρό που είναι σε θέση φιλέτο ανάμεσα στους δύο κόλπους της Παλαιοκαστρίτσας με δική του προβλήτα (Υπόγειο και Προβλήτα είχαν γίνει με λεφτά του ΝΑΤΟ) διαθέτει και μεγάλες δεξαμενές καυσίμων και νερού.

Εντός της Υπογείου αποθήκης ο Δήμος φυλάσσει και τους κάδους σκουπιδιών!!! Φοβερή χρήση δεν συμφωνείται;

Εγώ με το φτωχό μυαλό μου κατάλαβα ότι όποιος γίνεται Υπουργός μπορεί να παραχωρεί ότι θέλει επί προσωρινής θητείας του, από τη Δημόσια (Στρατιωτική ή όχι) περιουσία λες και είναι τα αμπέλια του. Μπορεί να κάνει πολιτική, εξαγορά ψήφων, τακτοποιήσεις υποχρεώσεων, εξυπηρετήσεις της δικής του ή άλλης εκλογικής Περιφέρειας με δωρεά εκτάσεων που ανήκουν σε όλους μας, δηλαδή στη Πατρίδα μας.

Επίσης εγώ που έμαθα τόσο εύκολα όλα αυτά, απορώ είναι δυνατόν να μην τα ξέρουν -ακούσει άλλοι που είναι στα κατάλληλα θεσμικά όργανα και θέσεις της Στρατιωτικής-Πολιτικής και Δικαστικής εξουσίας;

Τι να πω!!!…Κλείνω με λίγους στίχους του Γεωργίου Σουρή που νομίζω ταιριάζουν στην αποτύπωση αυτού του ρεπορτάζ ή έρευνας ή σκέψεων…

«Ποιος είδε κράτος λιγοστό
σ’ όλη τη γη μοναδικό,
εκατό να εξοδεύει
και πενήντα να μαζεύει;

Να τρέφει όλους τους αργούς,
νά ‘χει επτά Πρωθυπουργούς,
ταμείο δίχως χρήματα
και δόξης τόσα μνήματα;

Νά ‘χει κλητήρες για φρουρά
και να σε κλέβουν φανερά,
κι ενώ αυτοί σε κλέβουνε
τον κλέφτη να γυρεύουνε;

Όλα σ’ αυτή τη γη μασκαρευτήκαν
ονείρατα, ελπίδες και σκοποί,
οι μούρες μας μουτσούνες εγινήκαν
δεν ξέρομε τί λέγεται ντροπή.

Σπαθί αντίληψη, μυαλό ξεφτέρι,
κάτι μισόμαθε κι όλα τα ξέρει.
Κι από προσπάππου κι από παππού
συγχρόνως μπούφος και αλεπού.

Θέλει ακόμα -κι αυτό είναι ωραίο-
να παριστάνει τον ευρωπαίο.
Στα δυό φορώντας τα πόδια που ‘χει
στο ‘να λουστρίνι, στ’ άλλο τσαρούχι.

Σουλούπι, μπόϊ, μικρομεσαίο,
ύφος του γόη, ψευτομοιραίο.
Λίγο κατσούφης, λίγο γκρινιάρης,
λίγο μαγκούφης, λίγο μουρντάρης.

Και ψωμοτύρι και για καφέ
το «δε βαρυέσαι» κι «ωχ αδερφέ».
Ωσάν πολίτης, σκυφτός ραγιάς
σαν πιάσει πόστο: δερβέναγάς.

Δυστυχία σου, Ελλάς, με τα τέκνα που γεννάς!

Ώ Ελλάς, ηρώων χώρα, τι γαϊδάρους βγάζεις τώρα;»