γράφει ο Πολύδωρος Ιππ. Δάκογλου
«Το κράτος είμαι ΕΓΩ» είχε πει ο αυτοκράτωρ της Γαλλίας Λουδοβίκος ΙΔ’ (ο επονομαζόμενος και ως “Βασιλιάς Ήλιος”), σε μια ατυχή στιγμή της βασιλείας του, έχοντας όμως πίσω του μια ολόκληρη ιστορία επιτυχιών και προσφοράς προς την χώρα του και τον Λαό του.
«Το Υπουργείο και οι Θεσμοί είμαι ΕΓΩ», είπε πριν από λίγες ημέρες ο υπουργός υποδομών Καραμανλής Δ’ (υιός του Αχιλλέα, αδελφού του Κωνσταντίνου και ξάδελφος του Κώστα), σε μια στιγμή επίδειξης αλαζονείας, της εξουσίας που του παραχώρησε ο Κυρ. Μητσοτάκης, χωρίς όμως να έχει πίσω του ούτε ένα έργο προσφοράς προς την Ελλάδα και τον Λαό της. Αντιθέτως, έχει να αντιμετωπίσει την πιθανότητα απένταξης από την Ευρωπαϊκή χρηματοδότηση του δρόμου Πάτρα –Πύργος και το βάρος μιας δεκάδας νεκρών και τραυματιών που υπήρξαν επί υπουργίας του, στον δρόμο φονιά.
Και καλά ο Καραμανλής ο Δ’, έκανε ότι έκανε προσβάλλοντας τον θεσμό της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, τους Αιρετούς εκπροσώπους των Πολιτών της Ηλείας και τελικά τον ίδιο τον Λαό και το πολίτευμα που προβλέπει και καθορίζει ρόλους και αρμοδιότητες. Εκείνοι οι Δήμαρχοι που ήσαν παρόντες όταν τα έλεγε όλα αυτά, δεν είχαν το τσαγανό ή το φιλότιμο να του πούνε «μάζεψε τη γλώσσα σου πριν σου την κόψουμε και ανακάλεσε αμέσως τον αποκλεισμό του Δημάρχου της Πρωτεύουσας πόλης της Ηλείας, πριν απαιτήσουμε από τον πρωθυπουργό την παραίτησή σου και σου απαγορεύσουμε την πρόσβαση στους Δήμους που εκπροσωπούμε»;
Και τέλος, εκείνοι οι Νεοδημοκράτες (και όχι μόνον) Βουλευτές της Ηλείας, δεν είχαν την εξυπνάδα να του πουν «Βρες ένα τρόπο υπουργέ μας να τα πάρεις πίσω όσα είπες και ότι έκανες γιατί θα μας πάρουν με τις πέτρες οι Ηλείοι».
Ας είναι. Ότι έγινε έγινε (έγιναν και τρία ακόμη τροχαία στον δρόμο φονιά, το τελευταίο διήμερο) και κανένας δεν μίλησε… δεν αντέδρασε… δεν απαίτησε την ”επίπληξη” του αδαούς πολιτικού.
Τουλάχιστον ας κρατήσουμε το πολιτικό μήνυμα της (πολιτικά) άθλιας αυτής υπουργικής πράξης: «Οι γόνοι -εκφραστές της Κεντρικής Πολιτικής σκηνής θέλουν τους Αυτοδιοικητικούς Θεσμούς και Εκπροσώπους, ως υπηρέτες και παρακατιανούς. Διαχρονικά… Συστημικά… και ασχέτως προς όσο κατά καιρούς εγκώμια τους πλέκουν».
Υπάρχει λοιπόν το ερώτημα «Οι θεσμικοί προστάτες, οι ίδιοι οι Αυτοδιοικητικοί και εν τέλει οι Πολίτες θα επιτρέπουν για πολύ ακόμη τέτοιες συμπεριφορές»;
Υ.Γ. Δεν έχω την απαίτηση, οι σημερινοί πολιτικοί, να γνωρίζουν το Κοινοτικό Ιδεώδες που πρόβαλε ο Ίων Δραγούμης και που (αυτή η μορφή οργάνωσης) κράτησε ζωντανό το Ελληνικό Έθνος σαν Συνείδηση και Πολιτειακό Οργανισμό, κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας. Άρα, και να αποδίδουν τον σεβασμό και τον ρόλο που οφείλουν στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Όσοι όμως ασχολούνται με την Αυτοδιοίκηση Πρώτου και Δεύτερου βαθμού, πρέπει να είναι ασυμβίβαστα διεκδικητικοί, υπέρ των Τοπικών Κοινωνιών και των Πολιτών ή της Ιστορίας των τόπων που εκπροσωπούν.
