Εμφανίσθηκαν τρεις (όλοι κι όλοι), ασχολούμενοι με τα δημοτικά, πήραν τον λόγο και μίλησαν για τους Ναυπλιώτες και τη Ναυπλιακή κοινωνία με ένα τρόπο που θα έκανε ακόμη και έναν απολίτιστο να ντραπεί ή να αισθανθεί ανεπανόρθωτα προσβεβλημένος.
Τι ρατσιστές τους είπαν… τι αντίχριστους τους αποκάλεσαν… τι φασίστες τους κατέγραψαν… τι απάνθρωπους τους χαρακτήρισαν… και δεν ντράπηκαν καθόλου που έλεγαν όσα έλεγαν χωρίς αφορμή, χωρίς στοιχεία. Προφανώς είχαν αναλάβει αποστολή να δημιουργήσουν φοβικά και ενοχικά σύνδρομα στους Δημοτικούς Συμβούλους και στην Ναυπλιακή κοινωνία.
Είναι ευτύχημα που οι παρόντες Δημοτικοί Σύμβουλοι, “αντί να τους κοπανάνε ακόμα”, τους έγραψαν εκεί που δεν πιάνει μελάνι, διαφορετικά σήμερα, αντί για υβριστές θα είχαν χαρακτηρισθεί ως θύματα.
Το ερώτημα όμως παραμένει, «πως μπορεί να έχουν κοινή γραμμή και κοινή δεξαμενή εκτόξευσης λάσπης και κοινή ορολογία στην έκφραση ένας πλούσιος κομμουνιστής, ένας αποδοκιμασθείς πολιτικός και ένας επαναστατημένος αστός»!
Σωρείτης
