Τα Γερμανικά Δικαστήρια αποδέχονται -όλο και περισσότερο- το Ισλαμικό δίκαιο και το Νόμο της Σαρία

του Soeren Kern*

Τα γερμανικά δικαστήρια παραπέμπουν ολοένα και περισσότερο στο ισλαμικό δίκαιο επειδή είτε οι ενάγοντες είτε οι κατηγορούμενοι είναι μουσουλμάνοι. Οι επικριτές αναφέρουν ότι οι περιπτώσεις – ειδικά εκείνες στις οποίες το γερμανικό δίκαιο περιήλθε σε δεύτερη μοίρα λόγω του νόμου της Σαρία – αντικατοπτρίζουν μια επικίνδυνη επέμβαση του ισλαμικού νόμου στο γερμανικό νομικό σύστημα.

Τον Νοέμβριο του 2016, για παράδειγμα, ένα δικαστήριο στο Βούπερταλ αποφάσισε ότι επτά ισλαμιστές που σχημάτισαν περιπολίες επαγρύπνησης για την επιβολή του νόμου της Σαρία στους δρόμους της πόλης δεν παραβίασαν το γερμανικό δίκαιο αλλά ασκούσαν απλώς το δικαίωμά τους στην ελευθερία του λόγου.

Η αυτοανακηρυχθείσα «Ισλαμική Αστυνομία» είχε προκαλέσει δημόσια αγανάκτηση τον Σεπτέμβριο του 2014, όταν μοίρασαν κίτρινα φυλλάδια για να δημιουργήσουν μία «ελεγχόμενη από τη Σαρία περιοχή» στην περιοχή Έλμπερφελντ του Βούπερταλ. Παρότρυναν τους περαστικούς, Μουσουλμάνους και μη, να πηγαίνουν στα τζαμιά και να απέχουν από το αλκοόλ, τα τσιγάρα, τα ναρκωτικά, τον τζόγο, τη μουσική, τη πορνογραφία και την πορνεία.

Ο εισαγγελέας του Βούπερταλ, Wolf-Tilman Baumert, ισχυρίστηκε ότι οι άνδρες που φορούσαν πορτοκαλί γιλέκα με τις λέξεις «ΙΣΛΑΜΙΚΗ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ» είχαν παραβιάσει έναν νόμο που απαγορεύει το να φορά κανείς στολές σε δημόσιες συγκεντρώσεις. Ο νόμος, που απαγορεύει συγκεκριμένα τις στολές που εκφράζουν πολιτικές απόψεις, είχε σχεδιαστεί αρχικά για να εμποδίσει τις νεοναζιστικές ομάδες να παρελαύνουν δημόσια. Σύμφωνα με τον Baumert, τα γιλέκα ήταν παράνομα επειδή είχαν «σκόπιμη, εκφοβιστική και μαχητική» επίδραση.

Το Περιφερειακό Δικαστήριο του Βούπερταλ, ωστόσο, έκρινε ότι στη πραγματικότητα τα γιλέκα δεν ήταν στολές και, εν πάση περιπτώσει, δεν αποτελούσαν απειλή. Το δικαστήριο δήλωσε ότι οι μάρτυρες και οι περαστικοί δεν ήταν πιθανό να αισθάνονται φοβισμένοι από τους άνδρες και ότι η δίωξή τους θα παραβίαζε την ελευθερία έκφρασης τους. Η «πολιτικά ορθή» απόφαση, που υποβλήθηκε με επιτυχία, εξουσιοδότησε αποτελεσματικά την Αστυνομία της Σαρία να συνεχίσει την εφαρμογή του ισλαμικού νόμου στο Βούπερταλ.

Ωστόσο, στις 11 Ιανουαρίου 2018, το Ομοσπονδιακό Ακυρωτικό Δικαστήριο ανέτρεψε την απόφαση του δικαστηρίου του Βούπερταλ και διέταξε την επανεκδίκαση των επτά ατόμων. Το Ομοσπονδιακό Δικαστήριο δήλωσε ότι πράγματι είχαν παραβιάσει το νόμο που απαγορεύει τη χρήση στολών.

Ο νόμος της Σαρία καταπατεί ουσιαστικά το γερμανικό δικαστικό σύστημα για σχεδόν δύο δεκαετίες. Μερικά παραδείγματα περιλαμβάνουν:

• Τον Αύγουστο του 2000, ένα δικαστήριο στο Κάσελ διέταξε μία χήρα να μοιραστεί τη σύνταξη του Μαροκινού αποθανόντος συζύγου της με μία άλλη γυναίκα με την οποία ήταν ταυτόχρονα παντρεμένος ο άντρας της. Παρόλο που η πολυγαμία είναι παράνομη στη Γερμανία, ο δικαστής απεφάνθη πως οι δύο γυναίκες πρέπει να μοιραστούν τη σύνταξη σύμφωνα με το μαροκινό δίκαιο.
• Τον Μάρτιο του 2004, ένα δικαστήριο στο Κόμπλεντς χορήγησε στη δεύτερη σύζυγο ενός ιρακινού που ζούσε στη Γερμανία το δικαίωμα να παραμείνει μόνιμα στη χώρα. Το δικαστήριο αποφάσισε ότι μετά από πέντε χρόνια σε πολυγαμικό γάμο στη Γερμανία, θα ήταν άδικο να επιστρέψει στο Ιράκ.
• Τον Μάρτιο του 2007, μία δικαστής στη Φρανκφούρτη μνημόνευσε το Κοράνι σε μια υπόθεση διαζυγίου που αφορούσε γυναίκα Γερμανό-μαροκινής καταγωγής που δεχόταν ξυλοδαρμό επανειλημμένα από τον μαροκινό σύζυγό της. Αν και η αστυνομία διέταξε τον άνδρα να παραμείνει μακριά από την σε διάσταση σύζυγό του, συνέχισε να την κακομεταχειρίζεται και σε κάποια φάση απείλησε να την σκοτώσει. Η δικαστής Christa Datz-Winter αρνήθηκε να χορηγήσει το διαζύγιο. Παρέθεσε τη σούρα 4, στίχο 34 του Κορανιού, που δικαιολογεί «τόσο το δικαίωμα του συζύγου να χρησιμοποιεί σωματική τιμωρία στην ανυπακοή σύζυγο όσο και την επιβολή της δύναμης του συζύγου προς τη σύζυγο.» Η δικαστής τελικά απομακρύνθηκε από την υπόθεση.
• Τον Δεκέμβριο του 2008, ένα δικαστήριο στο Ντίσελντορφ διέταξε έναν Τούρκο άντρα να καταβάλει 30.000 € (32.000 δολάρια) προίκα στην πρώην νύφη του, σύμφωνα με το νόμο της Σαρία.
• Τον Οκτώβριο του 2010, ένα δικαστήριο στη Κολωνία αποφάσισε ότι ένας Ιρανός άντρας έπρεπε να πληρώσει στην πρώην σύζυγό του 162.000 € ($ 171.000), την τρέχουσα ισοδύναμη αξία 600 χρυσών νομισμάτων, σύμφωνα με την αρχική σύμβαση γάμου της Σαρία.
• Τον Δεκέμβριο του 2010, ένα δικαστήριο στο Μόναχο έκρινε ότι μια γερμανίδα χήρα δικαιούνταν μόνο το ένα τέταρτο του κληροδοτήματος που άφησε ο αποθανών σύζυγός της, ο οποίος είχε γεννηθεί στο Ιράν. Το δικαστήριο χορήγησε τα άλλα τρία τέταρτα της κληρονομιάς στους συγγενείς του άνδρα στην Τεχεράνη σύμφωνα με το νόμο της Σαρία.
• Τον Νοέμβριο του 2011, ένα δικαστήριο στο Ζίγκμπουργκ επέτρεψε σε ένα ζευγάρι ιρανικής καταγωγής να πάρει διαζύγιο δύο φορές, πρώτα από γερμανό δικαστή σύμφωνα με το γερμανικό δίκαιο, και στη συνέχεια από ιρανό κληρικό σύμφωνα με το νόμο της Σαρία. Η διευθυντής του Περιφερειακού Δικαστηρίου του Ζίγκμπουργκ, Birgit Niepmann, δήλωσε ότι η τελετή της Σαρία ήταν «υπηρεσία του δικαστηρίου.»
• Τον Ιούλιο του 2012, ένα δικαστήριο στο Χαμμ διέταξε έναν Ιρανό άντρα να πληρώσει προίκα στην σε διάσταση σύζυγο του ως μέρος του διακανονισμού για το διαζύγιο. Η υπόθεση αφορούσε ένα ζευγάρι που παντρεύτηκε στο Ιράν με βάση το νόμο της Σαρία, μετανάστευσε στη Γερμανία και αργότερα χώρισε. Ως μέρος της αρχικής συμφωνίας γάμου, ο σύζυγος υποσχέθηκε να πληρώσει στη σύζυγό του προίκα 800 χρυσά νομίσματα πληρωτέα κατόπιν αιτήματος. Το δικαστήριο διέταξε τον σύζυγο να καταβάλει στην γυναίκα 213.000 € ($ 225.000), την τρέχουσα ισοδύναμη αξία των νομισμάτων.
• Τον Ιούνιο του 2013, ένα δικαστήριο στο Χαμμ έκρινε ότι όποιος συνάπτει γάμο σύμφωνα με τον ισλαμικό νόμο σε μουσουλμανική χώρα και αργότερα επιδιώκει διαζύγιο στη Γερμανία πρέπει να συμμορφώνεται με τους αρχικούς όρους που ορίζει ο νόμος της Σαρία. Η απόφαση ορόσημο νομιμοποίησε επιτυχώς τη πρακτική της Σαρία «τριπλό ταλάκ», που παίρνει κανείς διαζύγιο επαναλαμβάνοντας τη φράση «Σε χωρίζω» τρεις φορές.
• Τον Ιούλιο του 2016, ένα δικαστήριο στο Χαμμ διέταξε έναν άντρα Λιβανέζικης καταγωγής να καταβάλει στην αποξενωμένη σύζυγο του προίκα ως μέρος του διακανονισμού διαζυγίου. Η υπόθεση αφορούσε ένα ζευγάρι που παντρεύτηκε σύμφωνα με το νόμο της Σαρία στην περιοχή του Λιβάνου, μετανάστευσε στη Γερμανία και αργότερα χώρισε. Ως μέρος της αρχικής συμφωνίας γάμου, ο σύζυγος υποσχέθηκε να πληρώσει στη σύζυγό του προίκα 15.000 $. Το γερμανικό δικαστήριο τον διέταξε να καταβάλει το αντίστοιχο ποσό σε ευρώ.

Σε συνέντευξη του Spiegel Online, ο εμπειρογνώμονας του Ισλάμ Mathias Rohe μίλησε υπέρ της ύπαρξης παράλληλων νομικών δομών στη Γερμανία ως «έκφραση της παγκοσμιοποίησης.» Πρόσθεσε: «Εφαρμόζουμε τον ισλαμικό νόμο ακριβώς όπως κάνουμε και με το γαλλικό δίκαιο.»

*Ο Soeren Kern είναι Ανώτερος Συνεργάτης στο Ινστιτούτο Gatestone που εδρεύει στη Νέα Υόρκη.

(Το κείμενο που διαβάσατε είναι αναδημοσίευση τμήματος άρθρου που αναρτήθηκε στο https://el.gatestoneinstitute.org)