Η κατάθεση του σχετικού ψηφίσματος στην Ευρωβουλή, έγινε από τις κοινοβουλευτικές ομάδες του Λαϊκού κόμματος, των Σοσιαλδημοκρατών, των Φιλελεύθερων, των Συντηρητικών Μεταρρυθμιστών και των Πρασίνων. Το ψήφισμα υπερψηφίστηκε με 535 ψήφους, ενώ κατά ψήφισαν 66 ευρωβουλευτές και 52 ψήφισαν λευκό.
Το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας κατέδειξε τον τρόπο σκέψης των ευρωβουλευτών της Ελλάδος. Πλην της Άννας Μισέλ Ασημακοπούλου (Νέα Δημοκρατία) και του Εμ. Φράγκου (Ελληνική Λύση), όλοι οι άλλοι έλληνες ευρωβουλευτές καταψήφισαν ή ψήφισαν λευκό.
΄Ισως να τους ενόχλησε το απόσπασμα του ψηφίσματος που αναφέρει ότι «το ναζιστικό και το κομμουνιστικό καθεστώς διέπραξαν μαζικούς φόνους, γενοκτονία και εκτοπίσεις, και προκάλεσαν μιαν άνευ προηγουμένου, στην ιστορία της ανθρωπότητος, απώλεια ανθρώπινων ζωών και στέρηση ελευθερίας …».
Είναι ολοφάνερο πως ο ανεξαρτητοποιηθείς όπως και ο παραμένων στην Χρυσή Αυγή ευρωβουλευτές, αλλά και οι της Νέας Δημοκρατίας του ΚΙΝΑΛ και του ΣΥΡΙΖΑ αγνοούν ή αρνούνται την ύπαρξη των Γκούλαγκ! Την εξόντωση εκατομμυρίων πολιτών και τα εγκλήματα τύπου Κατύν ή Καλαβρύτων. Και προφανώς, για τους δικούς του λόγους ο καθένας, αρνούνται την βαρβαρότητα των κομμουνιστών που δολοφόνησαν εν ψυχρώ δεκάδες χιλιάδες αμάχων Ελλήνων, την περίοδο 1942 έως 1949.
Οι Ευρωβουλευτές των συστημικών κομμάτων έστειλαν το δικό τους μήνυμα στους οπαδούς των κομμάτων τους. Ένα μήνυμα Ηθικής υποταγής στο αριστερό κατεστημένο της Ελλάδας. Και ένα μήνυμα πολιτικής προσαρμογής και άρνησης προς την Ιστορία και τις θυσίες των προηγούμενων γενεών.
Να θυμίσουμε ότι και το 2008, όταν το Ευρωκοινοβούλιο είχε ψηφίσει και πάλι καταδικάζοντας τα εγκλήματα Κομμουνιστών και Ναζιστών, και τότε οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας δεν υπερψήφισαν το ψήφισμα. Μάλιστα, ο νεοεκλεγείς τότε ως Γραμματέας του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας, είχε συναντηθεί με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Παπούλια και του είχε αποσπάσει την υπόσχεση ότι δεν θα υπάρξουν επιπτώσεις για το ΚΚΕ.
Πολλά κράτη, κυρίως των Βαλτικών χωρών και των Δορυφόρων της Κομμουνιστικής Σοβιετικής Ένωσης, που είχαν απελευθερωθεί από τον ζυγό των κομμουνιστικών καθεστώτων, ζητούσαν να τεθούν εκτός νόμου τα Κομμουνιστικά κόμματα, όπως ακριβώς έκαναν και για τα Ναζιστικά λαμβάνοντας σχετικές νομοθετικές πρωτοβουλίες.
