6 Αυγούστου 1945: Όταν οι Αμερικάνοι έσπειραν το φονικότερο μανιτάρι του κόσμου

γράφει η Θέκλα Μεταξά –ερευνήτρια αστρολογίας

Εκείνη την ημέρα παίχτηκε το τελευταίο επεισόδιο στην ιστορία του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου. Οι Αμερικανοί χρησιμοποίησαν για πρώτη φορά την ατομική βόμβα που εκείνοι είχαν κατασκευάσει, και σκόρπισαν τον όλεθρο και το θάνατο σε πολλές χιλιάδες αθώους κατοίκους της Χιροσίμα, και τρεις μέρες αργότερα στο Ναγκασάκι της Ιαπωνίας.

Ήθελαν να δείξουν μ’ αυτό τον τρόπο, ποιος ήταν το αφεντικό, μετά το τέλος του Πολέμου. Η επιχείρηση έγινε στις 08.15 το πρωί. Η βόμβα εξερράγη 600 μέτρα πάνω από τη Χιροσίμα. Αμέσως μετά σχηματίστηκε πάνω από το σημείο της έκρηξης ένα κόκκινο νεφέλωμα σε σχήμα μανιταριού. Το φονικότερο μανιτάρι του κόσμου.

Τρεις μέρες μετά, στις 12 το μεσημέρι, οι Αμερικανοί έριξαν και τη δεύτερη βόμβα στην πόλη Ναγκασάκι. Με αυτό τον «ευφυή» τρόπο, οι Αμερικάνοι πέτυχαν την παράδοση της Ιαπωνίας, χωρίς να τους ενδιαφέρουν οι χιλιάδες νεκροί, οι χιλιάδες τραυματίες, οι καταστροφές, και η μόλυνση από το δηλητήριο που σκόρπισαν, καταστρέφοντας ανθρώπινες ζωές και μολύνοντας τη φύση για πολλά χρόνια.

6 Αυγούστου 1945. Μια μέρα που δεν πρέπει να λησμονηθεί από κανέναν.

Η περιέργεια του αστρολόγου με οδήγησε να μελετήσω το ωροσκόπιο της στιγμής της έκρηξης.

Εκείνη τη στιγμή, πάνω στον ορίζοντα της Χιροσίμα, ανέτειλε το ζώδιο της Παρθένου, και ο κυβερνήτης του Ερμής, βρισκόταν μέσα στον 12^ο δυσμενή οίκο, και συμβόλιζε το δράμα του λαού. Ο Ερμής δεχόταν δυσμενές χτύπημα από τον πολεμικό Άρη, ενώ ταυτόχρονα, ο Πλούτων (κάτω κόσμος), ο Ποσειδών (χημικό, μόλυνση) και ο πολεμικός Άρης που κυβερνούσε τον 8^ο οίκο του θανάτου, βρίσκονταν σε φιλικές σχέσεις μεταξύ τους. Ήταν ολοφάνερο αυτό που συνέβαινε. Εξ άλλου, η Σελήνη βρισκόταν σε απόλυτη συζυγία με τον δυσμενή Κρόνο, που κυβερνούσε τον οίκο της ασθένειας.

Σχεδόν ένα μήνα νωρίτερα, μια ολική έκλειψη Ηλίου, που δεν ήταν μεν ορατή από τη Χιροσίμα, ήταν όμως ορατή από τις ΗΠΑ που οργάνωσαν την πανωλεθρία, συνέπιπτε με τη Νέα Σελήνη του Ιουλίου για την Ιαπωνία. Η Νέα Σελήνη ξεκινούσε την πορεία της παρέα με δυο αστέρια, το ένα του Αστερισμού των Διδύμων και το άλλο του Αστερισμού του Καρκίνου, που φανέρωναν απώλειες, αρρώστιες, μόλυνση, χημικό, δηλητηριώδη αέρια και καταστροφές. Μεσουρανούσε δε ένα αστέρι του Οφιούχου, για το οποίο ο Πλίνιος είχε γράψει πως φέρνει μεγάλη θνησιμότητα από δηλητήρια και τοξικά.

Την ώρα που έπεφτε η ατομική βόμβα, μαζί με τον Άρη ο οποίος χτυπούσε με κακή όψη το δείκτη του λαού, βρισκόταν και το γνωστό μας βασιλικό αστέρι ΑΛΝΤΕΜΠΑΡΑΝ, που αν και βασιλικό, δεν απαλλάσσεται καθόλου από τις καταστροφικές ευθύνες που κουβαλάει. Μαζί με τον Άρη φανερώνει πως ο «αρχηγός» επιδιώκει πάσει θυσία την αναγνώρισή του, σκορπώντας το θάνατο μέσω δηλητηρίων και μολύνσεων. Η εικόνα μιλούσε από μόνη της.  Ταυτόχρονα μεσουρανούσε ένα αστέρι του Γίγαντα αστερισμού Ωρίωνα, ο οποίος κατά τη μυθολογία πέθανε από το δηλητηριώδες τσίμπημα ενός τεράστιου Σκορπιού.

Ο Ωρίων καταστερίστηκε, γιατί είχε θεϊκή καταγωγή, ήταν ωραίος, ευφυής και ταλαντούχος, είχε δε και την εύνοια των Θεών.  Άραγε, υπάρχουν αρκετές θέσεις στον ουρανό, για τις χιλιάδες αθώα πλάσματα που δηλητηριάστηκαν από τον τεράστιο Σκορπιό της αλαζονείας και της μεγαλομανίας, εκείνη τη θλιβερή μέρα της 6^ης Αυγούστου του 1945;