Οι αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις αποτελούν εξυπηρέτηση στο ΣΕΒ και στα νεοφιλελεύθερα  προτάγματα του ΔΝΤ

του Γιώργου Γαβρήλου

Από τα πρώτα νομοθετήματα η κυβέρνηση έδειξε το νεοφιλελεύθερο πρόσωπό της και την κατεύθυνση  που θα έχουν οι πολιτικές της. Λέγεται ότι η προσέγγιση που έχει κάθε εξουσία για τις εργασιακές σχέσεις καθρεπτίζει τη συνολική πολιτική της. Και πράγματι, αυτό είναι αλήθεια και είναι τόσα απλά τα πράγματα. Η ΝΔ πήρε θέση δίπλα στους λίγους φίλους-μεγαλοεργοδότες και έβαλε απέναντι τους πολλούς εργαζόμενους.  Πήρε θέση, για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα του ΣΕΒ και να ικανοποιήσει τα νεοφιλελεύθερα προτάγματα του ΔΝΤ, απέναντι στα συμφέροντα των πολλών και αδύναμων εργαζομένων.

Οι τροπολογίες του Υπουργού Εργασίας για την κατάργηση της αιτιολόγησης και του βάσιμου λόγου απόλυσης, όπως και για την κατάργηση της ευθύνης των εργολάβων-υπερεργολάβων απέναντι στους εργαζόμενους που τους παράσχουν την εργασία τους, με την παράλληλη υποβάθμιση του ΣΕΠΕ, αλλάζουν άρδην το τοπίο στις εργασιακές σχέσεις εις βάρος των εργαζομένων.

Ο ν. 4554/2018 της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ ήρθε να εναρμονίσει το εσωτερικό εργατικό δίκαιο με βασικούς διεθνείς κανόνες και με τον Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Χάρτη για την προστασία των εργαζομένων. Ήρθε να θεσπίσει κανόνες και ένα σύστημα προστασίας, που ευτυχώς η νομολογία είχε ήδη παραχωρήσει στο δικαιϊκό σύστημα της χώρας. Όμως, ήταν αναγκαία η επικύρωση και η νομοθετική τυποποίηση αυτού του προστατευτικού πλαισίου για τους εργαζόμενους.

Η αιτιολόγηση του βάσιμου της απόλυσης μετέφερε την ευθύνη απόδειξης των αντικειμενικών λόγων απόλυσης στον εργοδότη. Με την κατάργηση αυτής της διάταξης, καλείται ο εργαζόμενος να αποδείξει την αδικαιολόγητη  και άρα καταχρηστική και παράνομη απόλυσή του.

Με την δεύτερη τροπολογία, ο Υπουργός Εργασίας ήρθε να κλείσει τα μάτια του σ’ αυτό που συμβαίνει τα τελευταία χρόνια στην αγορά εργασίας εις βάρος των εργαζομένων. Συστήνονται πολλές εταιρείες, χωρίς ιδιαίτερες περιουσιακές εγγυήσεις έναντι τρίτων, για να προσλαμβάνουν και να μισθώνουν εργαζόμενους σε εργολάβους-υπερεργολάβους, με σκοπό να τους παράσχουν τις υπηρεσίες τους. Με την ολοκλήρωση του έργου και, εάν οι εργαζόμενοι μείνουν απλήρωτοι από τον αρχικό αφερέγγυο εργοδότη τους, καίτοι έχουν παράσχει τις υπηρεσίες τους και έχει επωφεληθεί αυτών των υπηρεσιών ο εργολάβος-υπερεργολάβος, ο τελευταίος δεν θα έχει καμία ευθύνη έναντι αυτών των εργαζομένων. Έτσι, οι εργαζόμενοι θα τρέχουν να διεκδικήσουν στα δικαστήρια τα δεδουλευμένα τους από έναν εργοδότη «αέρα». Την ευθύνη του πραγματικού εργοδότη έναντι του εργαζόμενου ήρθε να καταργήσει η κυβέρνηση της ΝΔ, ικανοποιώντας ένα αίτημα του ΣΕΒ.

Από πολύ νωρίς, φάνηκε ότι η ΝΔ  διαμορφώνει ένα ζοφερό τοπίο στις εργασιακές σχέσεις εις βάρος των εργαζομένων και των πολλών. Σύσσωμη η αντιπολίτευση και τα εργατικά συνδικάτα πρέπει να αντισταθούν σε πολιτικές κοινωνικής οπισθοδρόμησης και εργασιακού μεσαίωνα, που ονειρεύεται και θέλει να εφαρμόσει η κυβέρνηση της ΝΔ, καθ’ υπόδειξη ακραίων νεοφιλελεύθερων προταγμάτων και λίγων ισχυρών φίλων της.