Όσοι θέλουν πολύ-πολιτισμό, θα υποστούν και τις συνέπειες…

Ναι, κι εγώ λυπήθηκα πολύ. Και είπα «κρίμα να χάνονται τέτοια έργα τέχνης». Σύμβολο ενός λαού, η Παναγία των Παρισίων. Τόσα δάκρυα χύθηκαν εκεί μέσα από τους πιστούς χριστιανούς. Τόσες συνωμοσίες έγιναν εκεί μέσα. Τόσα μυστήρια, τόσα μυστικά. Φοβερή αρχιτεκτονική, γοτθικός ρυθμός που άνθιζε το μεσαίωνα στην Ευρώπη.

Λυπήθηκα επίσης πάρα πολύ, τότε που οι τζιχαντιστές έκαψαν την Παλμύρα, ήταν πολύ παλαιότερη από την Notre Dame. Και ήταν γεμάτη φως, χωρίς καλικάντζαρους για υδρορροές.

Λυπήθηκα πάρα πολύ, τότε που οι Αμερικάνοι έκαψαν το Μουσείο της Βαγδάτης, με τους παπύρους που φύλαγαν ευλαβικά οι Άραβες, με τα έργα της αρχαίας Ελληνικής γραμματείας.

Λυπάμαι πάρα πολύ για τα χιλιάδες ευρήματα που ανακαλύπτονται στις ανασκαφές στην Ελλάδα, και ξεπουλιώνται φανερά ή κρυφά, και αγοράζονται από μεγιστάνες του εξωτερικού.

Λυπάμαι πολύ που η Ακαδημία Πλάτωνος λειτουργεί ως σκουπιδότοπος και αφοδευτήριο.

Λυπάμαι πολύ που ο χώρος στον Κεραμικό με την ταμπέλα «Δημόσιο σήμα» λειτουργεί ως χώρος μαστούρας.

Και τώρα, ας αναφωνήσουν όλα τα έθνη «Je suis Notre Dame» κατά το «Je suis Charlie” που καθιέρωσαν πριν χρόνια για να τιμήσουν τα θύματα της σφαγής σ’ εκείνο το Γαλλικό περιοδικό.

Αλλά τι να κάνουμε, όσοι θέλουν πολύ-πολιτισμό, θα υποστούν και τις συνέπειες. Ελπίζω εκείνοι οι εκατομμυριούχοι που προσφέρουν τα εκατομμύριά τους για να ξαναχτιστεί ο ναός, να προσφέρουν και λίγες χιλιάδες για να φάνε κάποια πεινασμένα παιδάκια στην Αφρική, που κινδυνεύουν να πεθάνουν. Έτσι κι αλλιώς, αυτοί είναι υπεύθυνοι γι’ αυτή την κατάσταση. Ας κάνουν λοιπόν κάποιο καλό, να ξορκίσουν το κακό που πλήττει τη χώρα τους από το 2012, μήπως και γλιτώσουν κάποια ακόμα κτίρια που ίσως είναι υποψήφια για αφανισμό.

Εγώ πάντως, δεν σκοπεύω να αναφωνήσω «Je suis Notre Dame”. Προτιμώ να αναφωνήσω «ΕΙΜΑΙ Ο ΝΑΟΣ ΤΟΥ ΔΙΟΣ ΠΟΥ ΚΑΤΑΧΩΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΗ ΝΟΤΡ ΝΤΑΜ»…………….

(αναδημοσίευση από το facebook της Θέκλα Μεταξά )