γράφει ο Νικηφόρος Λυκίδης
Μία από τις βασικές αρχές του πολέμου αναφέρει ότι «ο καλός στρατηγός επιλέγει τον τόπο και τον χρόνο που δίνει τις μάχες και αξιοποιεί τα πλεονεκτήματα που έχει έναντι του αντιπάλου».
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η Νέα Δημοκρατία, όπως δείχνουν όλες οι δημοσκοπήσεις, έχουν την υπεροχή έναντι του ΣΥΡΙΖΑ στο πεδίο της λαϊκής παραδοχής.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η Νέα Δημοκρατία υστερούν έναντι του ΣΥΡΙΖΑ, σε αριθμό βουλευτών.
Και όμως, ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η Νέα Δημοκρατία αποφεύγουν να δώσουν πολιτικές μάχες ενεργοποιώντας τον λαό όπου έχουν αποφασιστική υπεροχή. Αντιθέτως επιλέγουν και δίνουν όλες τις πολιτικές τους μάχες μέσα στο κοινοβούλιο, όπου μειονεκτούν γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ έχει τους διπλάσιους βουλευτές από αυτούς.
Ποιες εξηγήσεις μπορεί να δώσει κανείς για την επιλογή τους αυτή;
Φοβούνται τον Λαό μήπως ξυπνήσει μέσα από μαχητικές εκδηλώσεις και ζητήσει –επιτέλους- αυτό που του ανήκει; Την εφαρμογή της αρχής ότι «είναι κυρίαρχος»;
Περιφρονούν τον Λαό πιστεύοντας πως οι οικογένειες που κυβερνούν έχουν κληρονομικό δικαίωμα να μας εξουσιάζει και δεν χρειάζεται να συναναστρέφονται το πόπολο;
Είναι πολιτικά ανόητοι και επιλέγουν να δίνουν τις πολιτικές μάχες σε πεδία όπου υστερούν;
Είναι σικέ το παιχνίδι για να μπορέσει να ολοκληρωθεί η εφαρμογή όλων εκείνων των μέτρων που μας ακρωτηριάζουν οικονομικά, ιστορικά και ηθικά;
