Το σύστημα φοβάται τον Έλληνα… (Γραμμένο με αφορμή τα όσα λέγονται για την 28η Οκτωβρίου 1940)

γράφει ο Πολύδωρος Ιππ. Δάκογλου

Η 28^η Οκτωβρίου, ρίζωσε στην ψυχή του λαού. Γιορτάζεται από όλους τους Έλληνες γιατί η ουσία του ΟΧΙ αντιστοιχεί σε μια σειρά από ψυχικές ιδιότητες της ράτσας όπως, το ανυπότακτο του Έλληνα, η αντίδραση στην βία και η εκρηκτική ουσία του χαρακτήρα του, που αναζητά τσακμάκι ν’ ανάψει το φυτίλι.

Είμαστε ο μοναδικός Λαός που θέλει να γιορτάζει με τόση λαμπρότητα την επέτειο μιας άρνησης. Μιας άρνησης που περιείχε τα στοιχεία του απρόσμενου, του ανορθολογικού και της θυσίας. Θυσίας υπέρ ενός ανώτερου σκοπού. Θυσίας που μόνον οι ήρωες αποφασίζουν και μόνο ένας Λαός Ηρώων την ενστερνίζεται.

Οι συστημικοί δεν θέλουν να αναφέρεται η ουσία του ΟΧΙ. Προσπαθούν να διαστρέψουν την αλήθεια. Πρώτα προσπάθησαν να μας πουν πως ο Μεταξάς ήταν άνθρωπος των Γερμανών. Ο Λαός, δεν το αποδέχτηκε. Μετά μας είπαν πως το ΟΧΙ δεν το είπε ο Μεταξάς. Η ιστορική αλήθεια όμως τους γελοιοποίησε. Τώρα μας λένε να αλλάξουμε εορτασμό και να γιορτάζουμε τη λήξη του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου. Να γιορτάζουμε δηλαδή τη νίκη των Αγγλοσαξώνων και όχι την μοναδικότητα των Ελλήνων και την Γεωστρατηγική σημασία της νίκης μας επί των Ιταλών. Ούτε αυτό θα τους περάσει.

Το πολιτικό σύστημα που εδραιώθηκε (και στην χώρα μας) από τις νικήτριες δυνάμεις του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, καλλιεργεί τον μύθο ότι οι Έλληνες στο μέτωπο πολέμησαν τους Φασίστες και τους Ναζιστές. Την ίδια στιγμή αποκαλεί τον Μεταξά και την κυβέρνησή του που πρόβλεψαν τον πόλεμο, οργάνωσαν την προετοιμασία και τον διεξήγαγαν νικηφόρα, ως φασίστες και φιλοναζιστές. Οποία αντίφαση…

Οι εκπρόσωποί του συστήματος, διαχρονικά, μας λένε πως οι Έλληνες πολέμησαν τις ιδεολογίες του φασισμού και του Ναζισμού, για να φέρουν τη νίκη της δημοκρατίας. Δηλαδή, οι γυναίκες της Ηπείρου που κουβαλούσαν πρόθυμα και εθελοντικά, τα πυρομαχικά στην πλάτη, το έκαναν γιατί ήθελαν να καταργηθεί η Συντεχνιακή Βουλή του Μουσολίνι και η θεωρία περί ανωτερότητας της Αρείας φυλής του Χίτλερ. Όξω βρε φρόκαλα…

Τα μίσθαρνα όργανα του συστήματος, που επιχειρούν την λοβοτόμηση των παιδιών μας, μας λένε πως οι στρατιώτες της πρώτης γραμμής, (διαλεγμένοι από νομούς κοντά στα σύνορα), έδιναν τη ζωή τους για να υπερασπιστούν την κοινοκτημοσύνη των γυναικών ή το δικαίωμα των παλαιοκομματικών να κληροδοτούν βουλευτικές έδρες στα παιδιά τους και όχι για να προστατέψουν τις οικογένειές τους και την ελευθερία της πατρίδας τους. Βρε δεν πάτε να …

Αποκρύπτουν το γεγονός της πολυετούς προετοιμασίας των Ελλήνων στους τομείς της αυτάρκειας, του εξοπλισμού και αναδιάταξης του στρατού, της δημιουργίας δομών στήριξης του ηθικού στρατευμένων και αόπλων, αλλά και ο ρόλος της Ε.Ο.Ν. αποσιωπούνται.

Αντί να ασχολούνται με τις ημέρες που προηγήθηκαν της εισβολής και να μας μιλούν για την ταχύτητα προσαρμογής της κρατικής μηχανής στις συνθήκες πολέμου, αγιοποιούν τους αγώνες του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ που τότε δεν υπήρχαν.

Αντί να προβάλουν το ενωτικό και νικηφόρο πνεύμα της εποχής και τους συντελεστές της δημιουργίας του, μας μιλούν για τα βασανιστήρια στη Μακρόνησο την περίοδο 1946-1949.

Θέλοντας να αποκρύψουν  την αρχική αντίθεση του ΚΚΕ στον πόλεμο, μας πνίγουν με εκπομπές άσχετες προς την ιστορική πράξη και περιγραφή της εποχής. Και το χειρότερο, σε μια εντυπωσιακή επίδειξη ξενοδουλίας προσφέρουν «παρθενία» στον Γερμανικό και Ιταλικό ιμπεριαλισμό μιλώντας για εισβολή Φασιστών και Ναζιστών και όχι για κατακτητικούς πολέμους των Γερμανών και των Ιταλών.

Κομμουνισμός και Καπιταλισμός είναι οι δύο όψεις του ιδίου νομίσματος, συνηθίζουμε να λέμε εμείς οι Εθνικιστές. Και η ιστορία το επιβεβαιώνει. Και οι δύο ομνύουν στο διεθνισμό. Στο διεθνισμό που σήμερα έχει φορέσει το προσωπείο της Παγκοσμιοποίησης χρησιμοποιώντας αντί κομμουνιστικών κομμάτων τον στρατό των πολυεθνικών εταιρειών, τον Οργανισμο Παγκόσμιου Εμπορίου, την Παγκόσμια Τράπεζα κλπ. 

Το σύστημα αξιών, Καπιταλιστών και Κομμουνιστών, που ο Σιωνισμός δημιούργησε και στηρίζει, δεν αποδέχεται το αξιακό σύστημα του Ελληνισμού που είναι ενσωματωμένο στο DNA των Ελλήνων. Γι’ αυτό και προσπαθούν να ρίξουν στη λήθη τα αίτια και τις συνθήκες που δημιούργησαν το έπος του 1940.

Ένα Έπος που ξεκίνησε με την φράση του Ιωάννη Μεταξά προς τον εκπρόσωπο του Ιταλικού κράτους “…αυτό σημαίνει πόλεμο”!