Δανείζομαι τον τίτλο αυτού του σχολίου από γνωστή τηλεοπτική σειρά χωρίς αυτό να σημαίνει ότι “δανείζομαι” κάτι από τα όσα διαδραματίζονται σε αυτήν.
Μόνο τον τίτλο.
Για να σχολιάσω το φαινόμενο της επιλογής υποψηφίων, ενίοτε και εκλογής, με μόνο κριτήριο το “σόϊ” πιο απλά πόσα κουκιά μπορεί να φέρει ο “εκλεκτός” στο “καλάθι”.
Έφερε την “πεντακοσάρα” έλεγε κάποτε κάποιος “μεγάλος” της πολιτικής απάτης και συμφοράς! Τώρα αν ο “πεντακοσάρας” άρπαζε στον αέρα ό,τι εκκινείτο, σκασίλα του, μνημόσυνο με ξένα κόλυβα έκανε!
Τα υπόλοιπα, σιγά μην νοιάζεται κανένας για τα υπόλοιπα!
Και έτσι βλέπουμε να εκλέγονται διάφορα πρόσωπα παντελώς ακατάλληλα για την Τοπική Αυτοδιοίκηση και κατά συνέπεια να μας παίρνει ο διάολος.
Άλλοτε γιατί είναι απατεωνίσκοι, μικρολωποδύταροι, κλπ και άλλοτε μπορεί να είναι εξαιρετικοί, οικογενειάρχες, εργατικοί, αξιοπρεπέστατοι, … αλλά, να το πω απλά, δεν ”το έχουν” με την πολιτική.
Και χωρίς πολλά λόγια πάλι από κάτω είμαστε.
Τις πταίει;
Από την μια μεριά οι παρατάξεις βέβαια που τους επιλέγουν. Βέβαια την δουλειά τους κάνουν αλλά “δουλειά” τους είναι να κάνουν και καμιά δουλειά και στον Δήμο, αν και όπου εκλεγούν.
Από την άλλη μεριά είναι και τα σόγια.
Πρέπει να καταλάβουν και αυτοί δυο πράγματα. Την πολιτική δύναμη που έχουν την γνωρίζουν, αυτό το έχουν καταλάβει.
Αυτό που δεν έχουν καταλάβει είναι ο εξευτελισμός τους.
Αν δηλαδή εκλεγώ εγώ από τους Μπροδημαίους τότε, αν τα κάνω με όποιο τρόπο μαντάρα, κλέψω, δεν κάνω τίποτα, κάνω λάθη, … αυτό έχει αντανάκλαση και “στο σόϊ” μου, αντανάκλαση καθόλου θετική.
Το άλλο που το έχουν καταλάβει αλλά κάνουν ότι δεν το καταλαβαίνουν είναι ότι η αξιοποίηση της πολιτικής δύναμης δεν μπορεί να γίνεται με αυτό τον τρόπο.
Δεν χρωστάμε οι υπόλοιπου να “τρώμε στην μάπα” άτομα που δεν ξέρουν ούτε κατά που πέφτει το Κοινοτικό/Δημοτικό Κατάστημα!
Δεν πάει!
Και άλλα, σιγά – σιγά.
