Τα παιδιά που δεν μπορούσαν να πάνε στο σχολείο γιατί η αντιπεριφέρεια δεν μπόρεσε να ολοκληρώσει με επιτυχία τις σχετικές διαδικασίες, ήταν το πρώτο χτύπημα, μετά το καλοκαίρι, και έγινε λίγο πριν εξαγγείλει τα πολιτικά του σχέδια. Ατυχία και αναβολή για τον άλλο μήνα.
Οι πλημμύρες που προέκυψαν και κατέστρεψαν καλλιέργειες, οικοσκευές και υποδομές, είχαν ως αιτία τις μεγάλες βροχοπτώσεις και το γεγονός ότι η αντιπεριφέρεια δεν καθάρισε εγκαίρως ρέματα και παραποτάμους, με αποτέλεσμα να σπάσουν τα ποτάμια και να γίνουν οι ζημιές. Αυτό ήταν το δεύτερο χτύπημα, που δέχτηκε ο Τάσος Χειβιδόπουλος, λίγο μετά το Βατερλώ με τις μεταφορές των μαθητών. Του κόστισε την ανάκληση μιας υποψηφιότητας που την πάλευε καιρό. Ατυχία και δεύτερη αναστολή στις όποιες εξαγγελίες.
Τώρα, που ετοιμαζόταν να κάνει το μπουμ, να πάλι το νέο πρόβλημα. Μας έφαγαν τα κουνούπια τις τελευταίες ημέρες (για την ακρίβεια τα τελευταία απογεύματα) και το μόνο που ακούει όπου τηλεφωνεί είναι «…ρε Τάσο τι θα γίνει με τα κουνούπια»; Βλέπετε όλοι διάβασαν στον ΔΗΜΟΤΗ πως η καταπολέμηση των κουνουπιών είναι αρμοδιότητα της περιφέρειας.
Τρίτο χτύπημα με αδυναμία αποτελεσματικής ανταπόκρισης στις εκ του νόμου αρμοδιότητες που ασκεί και δυσμενείς επιπτώσεις στη ζωή των πολιτών. Αυτό πια εκφεύγει από τα όρια μιας απλής ατυχίας και μας κάνει να σκεφτούμε «μήπως ο άνθρωπος δεν κάνει για τη δουλειά που του ανέθεσαν»;
Τρεις απανωτές συμπτώσεις ατυχίας ή αποτυχίας είναι πολλές. Και αν «το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού», τότε κ. Χειβιδόπουλε, τι πρέπει να πούμε για το τρις; Και κυρίως, τι πρέπει να πείτε εσείς απολογούμενος γιατί, έχετε αφήσει την αντιπεριφέρεια να οδεύει με αυτόματο πιλότο και ασχολείσθε με αλλότρια;
Ε.Π.ΜΟΝΟΣ
