“…Εκείνες τις δραματικές στιγμές, ο Κυβερνήτης Ιωάννης Μεταξάς, ήτο μόνος του ενώπιον της Ιστορίας. Η απόφαση του ΟΧΙ, επομένως, ήταν δική του και κανενός άλλου.
Όπως αποκλειστικά δική τους ήταν η απόφαση τού Κωνσταντίνου Καραμανλή το 1974 πού είπε πως “η Κύπρος ευρίσκεται πολύ μακριά δια να επέμβωμεν” καί τού Κώστα Σημίτη πού “ευχαρίστησε τους Αμερικανούς για την πρωτοφανή προσβολή της εθνικής τιμής και αξιοπρέπειας πού κατάφεραν αυτός και οι όμοιοί του στα Ίμια”.
Φυσικά και, ο Ιωάννης Μεταξάς, εξέφραζε εκείνη την στιγμή την θέληση τού Λάου και τού Έθνους πού άλλωστε ο ίδιος είχε διαυλώσει και σφυρηλατήσει.
Άλλωστε αυτό είναι και το μεγαλείο τού κυβερνήτου, ή οργανική διαρκής κοινωνία με τις ενδόμυχες τάσεις και ροπές τού έθνους και ή έκφραση και υλοποίηση τους…”
Κώστας Καρδαράς
