του Βασίλη Κορκίδη
«...Η ΕΣΕΕ χαιρετίζει την επίσημη έξοδο της Ελλάδας από τα προγράμματα στήριξης. Η Χώρα μας εξέρχεται, επιτέλους έστω και τυπικά, από μία μακρά μνημονιακή περίοδο 8 ετών, χωρίς ωστόσο να ξεχνά ότι αφήνει πίσω της 924.000 ανέργους, 250.000 επιχειρήσεις και ελεύθερους επαγγελματίες να έχουν βάλει λουκέτο και τους περισσότερους Έλληνες με ένα «εσωτερικό χρέος» 227 δις ευρώ από ληξιπρόθεσμες οφειλές στην εφορία, τα ασφαλιστικά ταμεία και τις τράπεζες.
Κατά τη διάρκεια των μνημονίων, τρόικα και κυβερνήσεις με την επιβολή των γνωστών «ισοδύναμων μέτρων» προσπάθησαν να επιτύχουν την πολυπόθητη δημοσιονομική εξυγίανση και τα απαιτούμενα πλεονάσματα. Ωστόσο, η δραματική μείωση των εισοδημάτων, των μισθών και της φορολογητέας ύλης, τους οδήγησε στην εύκολη λύση της υπέρμετρης αύξησης άμεσων και έμμεσων φόρων με αποτέλεσμα νοικοκυριά και επιχειρήσεις να μην είναι σε θέση σήμερα να καταβάλλουν αύριο τους «μεταμνημονιακούς φόρους».
Πιστεύω λοιπόν ότι είναι πολύ πρόωρο να εφησυχάσει όποιος μικρομεσαίος δραστηριοποιείται επιχειρηματικά και θα είναι τραγικό λάθος να οδηγηθούμε στο συμπέρασμα ότι τα δύσκολα πέρασαν, αφού η οικονομία έχει μεν δείξει σημάδια βελτίωσης, αλλά χωρίς αυτά να έχουν περάσει ακόμα στη καθημερινότητα της κοινωνίας. H μεταμνημονιακή περίοδος είναι κρίσιμη και ενδέχεται να αποδειχθεί εξίσου δύσκολη με την περίοδο των τριών μνημονίων. Ελπίζω όμως, ότι εάν δεν επαναλάβουμε λάθη του παρελθόντος και εκμεταλλευτούμε σωστά ορισμένες μεταρρυθμίσεις, τότε θα περιοριστεί σε μία μόνο περίοδο αυστηρής εποπτείας.
Για την πραγματική οικονομία, η επόμενη ημέρα της εξόδου από τα μνημόνια κανονικά θα έπρεπε να σηματοδοτεί την αύξηση του τζίρου και της κερδοφορίας των επιχειρήσεων, την επαναφορά της ρευστότητας στην αγορά, την άρση των capital controls, τη μείωση του μη μισθολογικού κόστους, την επαναφορά του κατώτατου μισθού και το τέλος της υπερφορολόγησης φυσικών και νομικών προσώπων. Ως εκ τούτου, η 21η Αυγούστου για τους μικρομεσαίους της αγοράς είναι ημέρα απολογισμού και όχι πανηγυρισμού, αφού τα μνημόνια μπορεί να φεύγουν, αλλά τα μέτρα μένουν και οι φόροι συνεχίζουν να έρχονται…»