Οι πολιτικοί απόγονοι των Κομιτατζήδων, τα όπλα τους και οι διάδοχοί τους

γράφει ο Πολύδωρος Ιππ. Δάκογλου

Πρώτα, επιχείρησαν να αποκρύψουν, με την μέθοδο της αποσιώπησης από τα ΜΜΕ, την αντίδραση των Ελλήνων στο σχέδιο που υλοποιούσαν για την παράδοση του ονόματος της Μακεδονίας στους Σκοπιανούς και τις ξένες δυνάμεις που το προωθούν.

Μετά δοκίμασαν να φοβίσουν τον κόσμο, βάζοντας τα διεφθαρμένα συστημικά κόμματα και την διοικούσα εκκλησία να αποδοκιμάσουν τα συλλαλητήρια και να απειλήσουν τα στελέχη τους που επιθυμούσαν να συμμετέχουν σ’ αυτά.

Στη συνέχεια επιχείρησαν να υποβαθμίσουν, την μεγαλειώδη συμμετοχή των Ελλήνων στις συγκεντρώσεις της Θεσσαλονίκης και των Αθηνών, αναφερόμενοι σε μερικές χιλιάδες συμμετέχοντες αντί των εκατοντάδων χιλιάδων που παρέστησαν παρά την πίεση του συστήματος.

Σαν ύστατη προσπάθεια, όταν κατάλαβαν πως το μέτωπο των διεφθαρμένων κομμάτων, της διοικούσης εκκλησίας και των συστημικών ΜΜΕ σπάει, προχώρησαν στην κατασυκοφάντηση των συμμετεχόντων και των διοργανωτών.

Σε μια επίδειξη αμερικανοδουλείας και ΝΑΤΟϊκής υποταγής, η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ ονόμασε τους Δήμους, τις Μητροπόλεις και τα Σωματεία που συμμετείχαν ως «μίσθαρνα όργανα» της Ρωσικής πολιτικής, προσπαθώντας να αποκόψει τους Εθνικοπατριώτες από την πρωταγωνιστική συμμετοχή τους στις καθημερινές εκδηλώσεις καταδίκης της συμφωνίας των Πρεσπών και των πολιτικών ενόχων.

Ας μη φανταστούμε πως τα όπλα και η θέληση των πολιτικών απογόνων των κομιτατζήδων εξαντλήθηκαν. Απομένουν ακόμη οι διωγμοί όσων αντιδρούν μαχητικά. Αυτών που ο Ίων Δραγούμης αποκαλεί «Όσοι Ζωντανοί».

Και όταν και αυτό αποτύχει, τότε θα βγάλουν “τον άσσο από το μανίκι”. Οι διάδοχοί τους θα αποδεχτούν τα τετελεσμένα με το δουλικό επιχείρημα «…Εμείς διαφωνούμε αλλά η συμφωνία μας δεσμεύει».