του Θέμου Γκουλιώνη
Το 490 π. Χ. λίγο έξω από την Αθήνα, στον Μαραθώνα, συνέβη κάτι το μοναδικό, που με το πέρασμα των αιώνων έχει σχεδόν ξεχασθεί.
Δεν σας μιλώ για τη μάχη, αυτή δεν πρόκειται να ξεχασθεί ποτέ, ό,τι κι αν γίνει.
Σας μιλώ για τον Κυνέγειρο. Παρόμοιος ήρωας δεν έχει από τότε εμφανισθεί, ούτε και πρόκειται να εμφανισθεί ξανά, στους αιώνες τών αιώνων. Του έκοψαν το χέρι που κρατούσε και εμπόδιζε ένα περσικό πλοίο να αποπλεύσει, και το έπιασε με το άλλο του χέρι, και όταν του το έκοψαν και αυτό, κράτησε το πλοίο με τα δόντια του!
Εάν σήμερα ρωτήσεις 1000 παιδιά να σου πουν ποιος ήταν ο μεγαλύτερος ήρωας όλων τών εποχών, με ένα στόμα όλα τους θα σου αναφέρουν τον superman. Δεν ξέρω πόσοι από όλον τον Ελληνισμό, θα θυμηθούν τον Κυνέγειρο.
Ο υπέροχος αυτός άνθρωπος, είχε και έναν αδελφό, που τον έλεγαν Αισχύλο. Μετά το πέρας της νικηφόρου αυτής μάχης, τον Αισχύλο τον περιμἀζεψαν λιπόθυμο και ξεματωμένο από τα πολλά τραύματα που είχε δεχθεί στο σώμα του. (Ποιόν πατέρα να είχαν αυτά τα παλικάρια! Γιατί η κακούργα η Ιστορία τον άφησε να χαθεί τέτοιον πατέρα!).
Ο Αισχύλος αργότερα αναδείχθηκε ως ο μεγαλύτερος τραγωδός των αιώνων. Στα διαλλείματα των μαχών έγραφε τις τραγωδίες του που κανείς ποτέ μέχρι και σήμερα δεν μπόρεσε να ξεπεράσει.
Τον βλέπουμε σε λίγα χρόνια να πολεμάει ανεβασμένος σε κάποια Αθηναϊκή τριήρη, στη θάλασσα της Σαλαμίνας και αμέσως μετά με ένα σπαθί στο χέρι, στις Πλαταιές.
Και όταν πέθανε, είχε αφήσει παραγγελία στο μνήμα του να χαράξουν τις ακόλουθες λέξεις: «Εδώ κείται ο γιός του Ευφορίωνος ο Αισχύλος ο Αθηναίος, που καλά γνώρισαν την δύναμη του σπαθιού του στον Μαραθώνα, οι μακρυμάλληδες Πέρσες». Τον αγώνα για την προστασία της πατρίδας του, μόνο είχε στο νου του. Όχι τις εκατοντάδες διακρίσεις του στον πνευματικό τομέα.
Από όλες τις πνευματικές του εκλάμψεις, μια ήταν εκείνη που μου έκανε προσωπικώς εκπληκτική εντύπωση: Τον πόλεμο μεταξύ των Ελλήνων και των Περσών, ο Αισχύλος τον είδε ως σύγκρουση μεταξύ ελευθέρων ανθρώπων και δούλων.
Για την μυρμηγκιά που είχε έλθει να υποτάξει την Ελλάδα, ο Αισχύλος είχε πει: «Όλοι τους είναι δούλοι πλην ενός» εννοώντας τον εξουσιαστή τους βέβαια.
Και στη μάνα του Ξέρξη, που είχε ρωτήσει να μάθει ποιος επί τέλους ήταν εκείνος που εξουσίαζε τους Έλληνες απάντησε: «Δεν είναι δούλοι οι Έλληνες, ούτε υπήκοοι κανενός». ΚΑΝΕΝΟΣ!!
Άντε τώρα να δώσεις να καταλάβουν τα σημερινά παιδιά, τι είχε πει ο παππούς τους ο Αισχύλος, του Κυνέγειρου ο αδελφός.
ΘΕΜΟΣ ΓΚΟΥΛΙΩΝΗΣ
ΟΦΘΑΛΜΙΑΤΡΟΣ
ΝΑΥΠΛΙΟΝ 5.6.18
