Ο Κωνσταντίνος Κανάρης από τα Ψαρά

1003

Ακούστε τα ονόματα των παιδιών του: Μιλτιάδης, Αριστείδης, Θεμιστοκλής και Νικόλαος! Άγιος της Ελληνορθόδοξης πίστης μας ο τελευταίος, αλλά στο όνομά του έκρυβε τον πόθο του υπόδουλου γένους (Νίκη + Λαός!).

Στα ονόματα των εγγονών του είχαν προστεθεί ο Αλέξανδρος και ο Λεωνίδας!

Θέμος Γκουλιώνης

Τι να σας λέω τώρα!

Μετά το ολοκαύτωμα της Χίου από τους Τούρκους, ο Κανάρης πήρε εκδίκηση πυρπολώντας αύτανδρη την ναυαρχίδα του Τουρκικού στόλου στις 6 Ιουνίου 1822 (σαν σήμερα πριν 196 χρόνια).

Μετά από χρόνια τον ρώτησαν: «Δεν φοβήθηκες Κωσταντή καθώς πλησίαζες με το πυρπολικό σου την Τουρκική ναυαρχίδα με τους 2.500 αξιωματικούς και ναύτες να σε πυροβολούν στο σκοτάδι»; Και ο Κανάρης απάντησε: «Καθώς ξεκίνησα να τούς ανατινάξω έκανα το σταυρό μου και είπα: Απόψε Κωσταντή θα πεθάνεις»!!

Κάπως έτσι κερδήθηκε η λευτεριά, και όχι με πολιτικές διαπραγματεύσεις και συνομιλίες «κορυφής».

Σε λίγα χρόνια η Ελλάδα απέκτησε πρωτεύουσα, το Ναύπλιον.

Ποιος θα το πίστευε ότι αυτή η πόλη, δεν διαθέτει οδό με το όνομα του Κωνσταντίνου Κανάρη, ούτε καν με το όνομα του αρχιστρατήγου του κατά ξηράν αγώνος Θεοδώρου Κολοκοτρώνη!

Για τον τρισένδοξο Κανάρη, βρέθηκε ένα αγαλματίδιο λιλιπούτειων διαστάσεων που δωρίθηκε από κάποιον πλούσιο Ναυπλιώτη. Το άγαλμα αυτό κοσμούσε το σαλόνι του ανθρώπου αυτού, και το άφησε κληρονομιά να κοσμεί την αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου της γενέτειράς του. Ο τότε όμως δήμαρχος σκέφθηκε, μέχρι να στηθεί ένας αξιοπρεπής ανδριάντας του πυρπολητή, να τοποθετηθεί αυτό το μικρό αγαλματάκι, στην παραλία της πόλης. Και τα χρόνια περνούσαν.

Τι κι αν ο Συγγραφέας του Αναπλιού και μεγάλος χιουμορίστας, ο Φαρμακοποιός Θεόδωρος Κωστούρος, άφηνε κάθε πρωί ένα μπουκαλάκι γάλα να το πιει ο Κωσταντής μπας κα μεγαλώσει.

Τι κι αν αποφάσισε το κράτος, να ανεγερθεί περιφανές μνημείο για τον Ναύαρχο Κωνσταντίνο Κανάρη, τι κι αν ανατέθηκε κατόπιν διαγωνισμού η κατασκευή του σε καλλιτέχνη της πόλεως, τι κι αν σύμπας ο λαός ήτο θερμός συμπαραστάτης του έργου αυτού…

15 ολόκληρα χρόνια δεν στάθηκαν αρκετά για να πραγματοποιηθεί αυτή η υποχρέωση ενός ολόκληρου λαού προς τον πρωτεργάτη της Εθνεγερσίας. Προς τον άνθρωπο που στο άκουσμά του και μόνο, έτρεμε ολάκερη η Τουρκιά.      

ΘΕΜΟΣ ΓΚΟΥΛΙΩΝΗΣ

ΟΦΘΑΛΜΙΑΤΡΟΣ

ΝΑΥΠΛΙΟΝ 6.6.18