Εκδότης περιοδικού Ενδοχώρα
Αυτό που συμβαίνει στις ημέρες μας στην πατρίδα μας, μετά την πρόσφατη κινητικότητα στο Σκοπιανό, είναι πραγματικά πρωτοφανές:
Χιλιάδες πολίτες -όχι μόνο από την περιοχή της Μακεδονίας-, διαισθανόμενοι το δρομολογούμενο ξεπούλημα του ιστορικού ονόματος της Μακεδονίας μας, βρίσκονται «στα κάγκελα». Ξεκινώντας από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, δείχνει να (ανα)γεννιέται ένα κίνημα έτοιμο να υπερασπιστεί τα ιστορικά δίκαιά μας με κάθε τρόπο, χωρίς φόβο και με πολύ πάθος! Θα μπορούσε να αντιτάξει κάποιος ότι ανάλογες στιγμές ζήσαμε και στο παρελθόν, με τα συλλαλητήρια του 1992 και του 1993, με τα εκατομμύρια των Ελλήνων οι οποίοι κατέκλυσαν τη Θεσσαλονίκη και άλλες μεγάλες πόλεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Δεν είναι το ίδιο…
Εκείνη την εποχή αφουγκράστηκαν τον παλμό και την πίστη του λαού οι ηγεσίες του, πολιτικές και πνευματικές. Έτσι, μπροστάρηδες του αγώνα ήταν η Εκκλησία, τοπικοί άρχοντες κ.ά. Ήταν επόμενο, λοιπόν, σαν χιονοστιβάδα, το κίνημα εκείνο να παρασύρει με την ορμή του και την κυβέρνηση, που αναγκάστηκε να ομολογήσει ότι «οι συγκεντρώσεις εκείνες βοήθησαν στις διαπραγματεύσεις».
Σήμερα, τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά. Η κεντρική κυβέρνηση της χώρας μας, οι ηγεσίες των περισσότερων κομμάτων της αντιπολίτευσης, αλλά και ο δήμος της πρωτεύουσας της Μακεδονίας μας έχουν αλωθεί από εθνομηδενιστές. Επιστημονικοί φορείς και προσωπικότητες, που θα περίμενε κανείς ότι θα έμπαιναν μπροστάρηδες στον εθνικό αγώνα, σωπαίνουν προκλητικά. Η ηγεσία της Εκκλησίας της Ελλάδος φαίνεται ανεξήγητα διστακτική. Και ιστορικά πατριωτικά σωματεία της Μακεδονίας, με μεγάλη συνεισφορά στο εθνικό θέμα μας και στους αγώνες για την προάσπιση των δικαίων του μακεδονικού Ελληνισμού, δείχνουν κουρασμένα, με ηγεσίες γερασμένες σωματικά και πνευματικά.
Μέσα σε όλο αυτό το καταθλιπτικό κλίμα, ήταν επόμενο η αντίσταση στον επιχειρούμενο ανθελληνικό σχεδιασμό να προέλθει κάτωθεν – από τη βάση της ελληνικής κοινωνίας. Και, πράγματι, από εκεί ξεκίνησε.
Εκατοντάδες ενεργά σωματεία της ελληνικής μακεδονικής υπαίθρου διά των ομοσπονδιών τους, κινήσεις πολιτών με την υπευθυνότητα της εθνικής και κοινωνικής συνείδησής τους μπήκαν μπροστάρηδες στη μάχη αυτήν. Σε εντυπωσιακά σύντομο χρονικό διάστημα κατάφεραν να δημιουργήσουν ένα πραγματικό κίνημα στην ελληνική κοινωνία, που αποτυπώνεται πλέον όχι απλώς στις εκατοντάδες χιλιάδες υπογραφές στο διαδίκτυο (η απόσταση, εξάλλου, από την υπογραφή στο τάμπλετ μέχρι το πεζοδρόμιο είναι τεράστια!), αλλά και στην εκπεφρασμένη ποικιλοτρόπως βούληση δεκάδων χιλιάδων πολιτών να συνεισφέρουν στην επιτυχία του ανακοινωθέντος για την 21η Ιανουαρίου συλλαλητηρίου στη Θεσσαλονίκη: Με κινητοποιήσεις στα χωριά τους, με ενοικιάσεις λεωφορείων, με προσφορές δωρεάν λεωφορείων για την ημέρα εκείνη από τα τοπικά ΚΤΕΛ, με χορηγίες για τις δαπάνες της διοργάνωσης, με εθελοντικές δράσεις προβολής και διαφύλαξης του συλλαλητηρίου κ.λπ.
Υπάρχει μια τεράστια κινητοποίηση απλών πολιτών και συλλογικοτήτων, που απλώνεται σε ολόκληρη την Ελλάδα. Τα μηνύματα που φτάνουν στους διοργανωτές της εκδήλωσης έρχονται από την Πελοπόννησο, τη Θράκη, την Ήπειρο, ακόμη και από τα νησιά, την Κύπρο και το εξωτερικό!
Όλα δείχνουν ότι οι εξελίξεις είναι ραγδαίες, σαν ορμητικό ποτάμι που δεν μπορεί πια να ανασχεθεί. Γι’ αυτό και οι προσπάθειες απαξίωσής του έπεσαν στο κενό. Υπήρξαν απειλές και προτροπές για απαγόρευση (!) του συλλαλητηρίου (Μπουτάρης), ακόμη και προσπάθεια ταύτισής του με χρυσαυγίτικους κύκλους (στελέχη της Ν.Δ.). Αποτέλεσμα, μηδέν! Αντιθέτως, όλα αυτά μοιάζουν να εξοργίζουν ακόμη περισσότερο τον ελληνικό λαό, που καθημερινώς γιγαντώνει αυτό το κίνημα.
Θεωρώ δεδομένο ότι τις τελευταίες ημέρες πριν από το συλλαλητήριο, όταν πια θα έχουν συνειδητοποιήσει όλοι το μέγεθος που αυτό θα λάβει, αλλά και την τεράστια δυναμική του για την αποτροπή του επιχειρούμενου ξεπουλήματος του ιστορικού ονόματος της Μακεδονίας μας, οι περισσότεροι εξ αυτών που σήμερα κρατούν επιφυλακτική έως εχθρική στάση απέναντι στο συλλαλητήριο θα διαγκωνιστούν σε μια προσπάθεια οικειοποίησής του.
Ως γνωστόν, η νίκη έχει πολλούς πατεράδες. Και επειδή η νίκη του ελληνικού λαού θα αποτυπωθεί εναργέστατα με τη μεγαλειώδη συμμετοχή του στο συλλαλητήριο, πολλοί θα επιδιώξουν να αρπάξουν μερίδιο αυτής. Υποχρέωση των διοργανωτών είναι να αντισταθούν σε αυτό το ενδεχόμενο, με μοναδική εξαίρεση την Εκκλησία της Ελλάδος, εφόσον τελικά αυτή αρθεί στο ύψος των περιστάσεων, όπως αναμένεται εξάλλου. Η διαφύλαξη της αγνότητας των προθέσεων, που οδήγησε τα βήματά τους, πρέπει να υποστηριχθεί μέχρι τέλους. Ένα κίνημα που γεννιέται από τη βάση της ελληνικής κοινωνίας δεν επιτρέπεται να μολυνθεί από πρόσωπα και φορείς που τόσα χρόνια λειτουργούσαν αποτρεπτικά στη γένεσή του.
*Ο Γιάννης Κουριαννίδης
είναι Διευθυντής του περιοδικού «Ενδοχώρα»
Δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά στην εφημερίδα ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ http://www.dimokratianews.gr/content/81909/skopiano-i-antistasi-xekinise-apo-ti-vasi#.WlgP-WgHcrw.facebook
