Ο φίλος μου ο Arthur… και οι σκέψεις του για την ονομασία του κράτους των Σκοπίων

Καταγραφή από τον Φώτη Σακελλιάδη

Εδώ και πολλά χρόνια έχω ένα φίλο από την Αγγλία που τον λένε Arthur. O Arthur αγαπάει την Ελλάδα και έρχεται για διακοπές κάθε χρόνο από το Milton Keynes του Buckinghamshire όπου ζει.

Συζητώντας μαζί του προχθές, ομολογώ πως προβληματίστηκα.

Ο Arthur είναι ένας ξένος που δεν γνωρίζει τίποτε και ήθελε να μάθει γιατί γίνεται όλος αυτός ο ντόρος για το «Μακεδονικό».

Μετά από την ανάλυση των ιστορικών δεδομένων, έχουμε τα εξής:

• Έχουμε ένα κράτος με διαμορφωμένα σύνορα σε σχέση με την Ελλάδα, από το 1913, δηλαδή 105 χρόνια τώρα.
• Αυτό το κράτος , σύμφωνα με την συνθήκη του Βουκουρεστίου, που υπέγραψε και η Ελλάδα το 1913, κατέχει το 40% των εδαφών της περιοχής που ονομάζεται Μακεδονία από τα βάθη των αιώνων.
• Το όνομα «Μακεδονία» είναι Ελληνικό και η Ιστορία καταδεικνύει ότι η Μακεδονία ήταν Ελληνική. Πλην όμως τα τελευταία 105 χρόνια ένα κομμάτι της ανήκει σε άλλους.

Ο Arthur λοιπόν βλέπει τους Έλληνες να αντιδρούν και να κάνουν συλλαλητήρια για το όνομα ενός κρατιδίου που βρίσκεται εξ ολοκλήρου μέσα στην Μακεδονία κατέχοντας το 40% των εδαφών της, θέλοντας να μην υπάρχει ο όρος «Μακεδονία» στην ονομασία του.

Ο Arthur λοιπόν μου είπε ότι:

«Θα χαρακτήριζε τους Έλληνες  σαν «ρομαντικούς» στην καλύτερη περίπτωση.

Με αυτόν τον τρόπο όμως, οξύνουν την αντιπαράθεση μεταξύ των δύο κρατών και δίνουν αφορμές  στις ακραίες φωνές των Σκοπίων να ενισχύσουν τον αλυτρωτισμό τους.

Σε άλλες εποχές θα μιλούσαν τα όπλα και οι Έλληνες έπρεπε να διεκδικήσουν τα εδάφη της Ελληνικής Μακεδονίας, όπως θα έπρεπε να διεκδικήσουν την Κωνσταντινούπολη. Αλήθεια, γιατί εκεί σας πειράζει που οι Τούρκοι χρησιμοποιούν άλλο όνομα (Istanbul) Και όχι το Ελληνικό Κωνσταντινούπολη;

Στην σύγχρονη όμως εποχή, γιατί δεν μαθαίνετε από τα διδάγματα που σας δίνουν οι Ευρωπαίοι Εταίροι σας, καταλαμβάνοντας ξένες χώρες με τον έλεγχο της οικονομίας τους και των κέντρων λήψεως αποφάσεων;

Άλλωστε την ίδια πολιτική εφαρμόσαμε και εμείς σαν Βρετανική Αυτοκρατορία, αναγνωρίζοντας ανεξάρτητα κράτη, ελέγχοντάς τα οικονομικά και εντάσσοντάς τα στην ζώνη επιρροής της Βρετανικής Κοινοπολιτείας.

Το πρώτο δίδαγμα βέβαιο το έδωσαν όπως πάντα οι Έλληνες, οι οποίοι έχοντας ηττηθεί και καταληφθεί από τους Ρωμαίους, καταφέρνοντας τελικά να τους αλώσουν εκ των έσω, με την μεταφορά των εξουσιών στο Βυζάντιο, την χρήση της Ελληνικής γλώσσας, της Ελληνικής κουλτούρας κλπ…..»

Όταν του είπα ότι οι Ελληνικές επιχειρήσεις ελέγχουν το διυλιστήριο, τα δίκτυα καυσίμων, την μεγαλύτερη Τράπεζα, Τηλεπικοινωνίες, Σούπερ Μάρκετ, Πολυκαταστήματα, ότι τα φροντιστήρια Ελληνικών φυτρώνουν σαν μανιτάρια, ότι τα τραγούδια που ακούν είναι ελληνικά με στίχο στη γλώσσα τους, και ότι όλοι κάνουν διακοπές στην Ελλάδα, μου είπε ότι πρέπει να είμαστε τρελοί  που κάνουμε συλλαλητήρια για το όνομα, αντί να τους κάνουμε μια «μεγάλη, σφιχτή αγκαλιά». Πολύ «σφιχτή» μάλιστα!

Ίσως μάλιστα και ένας γεωγραφικός προσδιορισμός όπως «Βόρεια Μακεδονία» να τροφοδοτούσε και σκέψεις ενσωμάτωσής της στο μέλλον με την υπόλοιπη Μακεδονία, ή έστω «ειδικής οικονομικής σχέσης» λόγω της ονομασίας….

Με προβλημάτισε πάρα πολύ ο φίλος μου ο Arthur….