Αμέσως μετά την μεταπολίτευση του 1974, με κυβέρνηση Κωνσταντίνου Καραμανλή ένας άσημος ζωγράφος, πήρε δύο κουβάδες κόκκινη μπογιά και πήγε στην είσοδο της Κηφισιάς, όπου δέσποζε ένα άγαλμα του Εθνικού Κυβερνήτη Ιωάννη Μεταξά, και τους άδειασε επάνω στην μαρμάρινη -λευκή- απεικόνισή του.
Την επόμενη εβδομάδα, οι αρχές κατέβασαν το άγαλμα (δήθεν για να το καθαρίσουν) και το πέταξαν στην αυλή μιας αποθήκης του Δήμου όπου και βρίσκεται ακόμη, σπασμένο, βεβηλωμένο και εγκαταλειμμένο.
Ο άσημος βάνδαλος δεν τιμωρήθηκε ποτέ για την ασέβεια που επέδειξε κατά της μνήμης του Ηγέτη ο οποίος είπε το ΟΧΙ των Ελλήνων, ούτε γιατί βεβήλωσε το έργο τέχνης, το μνημείο πολιτισμού και την θύμηση της ιστορίας… Αντιθέτως, γνώρισε την διασημότητα από τα όργανα του συστήματος και έγινε γνωστός και εύπορος.
Προχθές, οι θυελλώδεις άνεμοι ή κάποιοι άγνωστοι, έριξαν το άγαλμα που εικάζεται πως παριστάνει τον διάβολο, στο κέντρο του Δήμου Παλαιού Φαλήρου. Το άγαλμα είχε τοποθετηθεί από τον δήμαρχο, προκαλώντας τα αισθήματα των Χριστιανών του δήμου του και όχι μόνον.
Να υποθέσω πως, σε αντίθεση με το άγαλμα του Εθνικού Κυβερνήτη, «το άγαλμα του διαβόλου» θα διορθωθεί και θα επανατοποθετηθεί. Και ακόμη πως, θα βρεθούν ένοχοι και θα δικαστούν, αφού πρώτα γνωρίσουν την δημοσιότητα… της διαπόμπευσης.
Το ορθό ή το λάθος των ενεργειών (φυσικών και ηθικών αυτουργών) καθώς και των εκπροσώπων του συστήματος, επαφίεται να το κρίνετε εσείς … φίλοι αναγνώστες.
Π.Ι.Δ.
