Άφησα το πληκτρολόγιο και πήγα στο συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης. Γιατί….. ο δρόμος του αγώνα και ο αγώνας του δρόμου συμβαδίζουν.
Πήγα να πάρω δύναμη… κοιτάζοντας τα πρόσωπα των Ελλήνων που φώναζαν συνθήματα πίστης και σεβασμού στην Ιστορία και στο Μέλλον.
Πήγα να καταθέσω σεβασμό… σ’ αυτούς που δεν φοβούνται να ομολογούν «Πίστη προς την Πατρίδα».
Πήγα να παραλάβω και να μεταφέρω το Άγιο Φως της ψυχής των Ελλήνων που θ’ αναστήσουν την Ελλάδα, κόντρα στη θέληση των κατεστημένων κομμάτων, των κατεστημένων ΜΜΕ και του Αρχιεπισκόπου.
Πήγα γιατί είχα ανάγκη να ζήσω, επί τέλους, μια Νίκη του Λαού επί των Δυναστών του!
Και την έζησα!!!
Πολύδωρος Ιππ. Δάκογλου
