Γράφει η Θέκλα Μεταξά –ερευνητής αστρολόγος
Στις 21 Δεκεμβρίου ο Ήλιος μπαίνει στην 1η μοίρα του αστερισμού του Αιγόκερου, φαινόμενο που ονομάζουμε «χειμερινό ηλιοστάσιο». Είναι η μικρότερη ημέρα του ενιαυτού (έτους).
Οι πρόγονοί μας έδιναν ιδιαίτερη σημασία στις 4 φυσικές Εορτές (Ισημερίες και Ηλιοστάσια). Κατά το Χειμερινό Ηλιοστάσιο και από αυτό το σημείο μηδέν, ξαφνικά αρχίζει σταδιακά να μεγαλώνει η μέρα, καθώς ο ήλιος σταματά την πορεία του προς Νότο και στρέφεται προς Βορρά (΄Ηλιο-στάσιο=στάσιμο ηλίου), οπότε συν τω χρόνω υπερισχύει το φως, σε φυσικό αλλά και σε συμβολικό /πνευματικό /μυστηριακό επίπεδο. Για τους αστρολόγους, οι ισημερίες και τα ηλιοστάσια δίνουν την ευκαιρία για κάποια έρευνα, και δυνατότητες προβλέψεων.
Το φετινό χειμερινό ηλιοστάσιο παρουσιάζει κάποιες ιδιαιτερότητες και κάποιο φαινόμενο που παρατηρήθηκε πάλι πριν 353 χρόνια, συγκεκριμένα το 1664. Ο Κρόνος θα έχει μπει στην 1η μοίρα του Αιγόκερου, λίγες ώρες πριν την είσοδο του Ήλιου στον ίδιο αστερισμό. Και δεν είναι αυτό το μόνο παράδοξο. Πολλοί πλανήτες του φετινού ηλιοστασίου, θα βρεθούν στις ίδιες θέσεις με τους πλανήτες του ηλιοστασίου του 1664. Τυχαίο; Στο σύμπαν τίποτα δεν είναι τυχαίο.
Δεν χωράει αμφισβήτηση ότι τα γεγονότα που θα ακολουθήσουν θα φέρουν σε δύσκολη θέση από πολλές απόψεις, το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού. Το γεγονός ότι ο Κρόνος, ο πρώτος δυσμενής, θα βρίσκεται στη θέση Cazimi, δηλαδή, στην καρδιά του Ήλιου, προστατευμένος, δείχνει πως ότι αντιπροσωπεύει ο Κρόνος, θα έχει επιτυχία. Και αυτή τη φορά ο Κρόνος συμβολίζει τους ανοιχτούς (γνωστούς) εχθρούς του λαού, καθώς και την οικονομική τους κατάσταση, που φαίνεται ότι βρίσκεται σε πολύ καλό επίπεδο, χάρις στις στερήσεις του ίδιου του λαού.
Οι δυο Δεσμοί της Σελήνης, Βόρειος και Νότιος, θα βρίσκονται στους ίδιους ζωδιακούς αστερισμούς με εκείνους του ηλιοστασίου του 1664. Οι Δεσμοί της Σελήνης συμβολίζουν όλα όσα έχουμε αποκομίσει από το παρελθόν, φανερώνουν όμως και τις κινήσεις που πρέπει να κάνουμε για να εξασφαλίσουμε ένα καλύτερο μέλλον.
Η χειμερινή τροπή του ηλίου συμβολίζει στο πνευματικό επίπεδο την ανθρώπινη ψυχή η οποία φτάνει στα όρια της διανόησης ώστε να γίνει ικανή να εκδηλώσει τις κατάλληλες δυναμικότητες που θα της επιτρέψουν να έλθει σε επαφή με τα ουράνια δώματα, και να μετεξελιχθεί η ψυχική προσωπικότητα του μύστη στην πορεία του προς το Φως… Έτσι αναγεννάται ο Ανίκητος Ήλιος και καταυγάζει τα σκοτάδια της οικουμένης, χαρίζοντας φως, ζωή, ευημερία και ελπίδα.
Στην περίοδο του Χειμερινού Ηλιοστασίου, οι αρχαίοι μας πρόγονοι τοποθετούσαν την παρθενική γέννηση θεϊκών μορφών αλλά και θεόσταλτων μυστών. Την περίοδο αυτή εόρταζαν τη γέννηση του Βάκχου-Διονύσου, υιού του Διός και της Νύμφης Σεμέλης, αλλά και του Πατρώου Ηρακλή, του Απόλλωνα ως και του μύστη Πυθαγόρα. Στο νεώτερο κόσμο, τον τόσο αποκομμένο από ο,τιδήποτε πνευματικό όπου διαφεντεύεται από τεχνοκράτες δίχως πνεύμα και ηδονιστές δίχως ψυχή, το νόημα των Ηλιουγέννων, έχει αμβλυνθεί και έχει σχεδόν εκλείψει. Κι όμως, η αρχαία ψυχή ζει μέσα μας αθέλητα κρυμμένη – όπως έλεγε ο μεγάλος Κωστής Παλαμάς– όσο υπάρχουν και παραμένουν αδιασάλευτοι στην πορεία τους οι έστω και λίγοι αναζητητές του Φωτός. Περιμένουμε λοιπόν με δέος και ιεροπρέπεια την ροή των πραγμάτων, που θα σημάνει την αφύπνιση της Ελληνικής Ψυχής!
