Κερκόπορτα αμφισβήτησης της συνθήκης Λωζάνης από τον υπουργό Δικαιοσύνης

γράφει ο Παύλος Δαγρές

Ο υπουργός Δικαιοσύνης για να ικανοποιήσει ακραίους Μουσουλμάνους της Θράκης και την Άγκυρα, νομοθετώντας προϋποθέσεις αναγνώρισης ως νόμιμης της «Τουρκικής Ένωσης Ξάνθης» παρότι υπάρχει αντίθετη απόφαση του Αρείου Πάγου, δημιούργησε νομοθετική κερκόπορτα για την ανατροπή της Συνθήκης της Λωζάνης

Αυτό που δεν κατάφεραν το 1988 εξτρεμιστές Μουσουλμάνοι της Θράκης νοσταλγοί της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, προβαίνοντας μάλιστα και σε βίαιες εξεγέρσεις, προσπάθησαν να το επιτύχουν με συμπαραστάτη στις επιδιώξεις τους τον ανιστόρητο Υπουργό Δικαιοσύνης.

Διαβάστε κατωτέρω την εξαιρετική ανάλυση του Παύλου Δαγρέ και τις έγκυρες πληροφορίες που αναφέρει.

 

Έγκλημα Εθνικό η αμφισβήτηση της συνθήκης

της Λωζάνης από τον υπουργό Δικαιοσύνης

Ο υπουργός Δικαιοσύνης πρόσφατα για να ικανοποιήσει ακραίους Μουσουλμάνους της Θράκης και την Άγκυρα επιχείρησε στη Βουλή να αναγνωρίσει την μη νόμιμη «Τουρκική Ένωση Ξάνθης» παρότι υπάρχει απόφαση του Αρείου Πάγου η Αρ.1729/20-11/1987 που θεωρεί μη νόμιμη τη χρήση του όρου Τουρκικός από τα διάφορα σωματεία διότι αυτό αντίκειται στη συνθήκη της Λωζάνης.

Μέχρι τώρα γνωρίζαμε ότι οι Τούρκοι καταστρατηγούν συστηματικά σε βάρος  των Ελληνικών συμφερόντων την συνθήκη της Λωζάνης.

   Τώρα μάθαμε πως βρήκαν και συμπαραστάτη στις επιδιώξεις τους τον ανιστόρητο Έλληνα Υπουργό Δικαιοσύνης.

   Αυτό που δεν κατάφεραν το 1988 εξτρεμιστές Μουσουλμάνοι της Θράκης νοσταλγοί της Οθωμανικής αυτοκρατορίας να ακυρώσουν την αρ. 1729/20-11-87 απόφαση του Αρείου Πάγου προβαίνοντας μάλιστα και σε βίαιες εξεγέρσεις, προσπάθησαν να το επιτύχουν με τον Έλληνα υπουργό Δικαιοσύνης.

   Ο εν λόγω υπουργός ενώ προσπάθησε ανεπιτυχώς στη Βουλή να τεθεί εκτός ισχύος η προαναφερόμενη απόφαση του Αρείου Πάγου, – εξαργυρώνοντας προφανώς δεσμεύσεις, σοφίστηκε το αδιανόητο, να επανεξετασθεί η νομιμότητα της «Τουρκικής  Ένωσης Ξάνθης» από πρωτοβάθμιο Δικαστήριο.

   Δηλαδή το Πρωτοδικείο να κρίνει την ορθότητα της Απόφασης του Αρείου Πάγου.

   Υπενθυμίζουμε ότι το 1924 κάποιοι ψευτοαριστεροί πράκτορες ξένων συμφερόντων, χαφιέδες κοινώς, όπως τους χαρακτήρισε το ίδιο τους το κόμμα που τους διέγραψε αργότερα προέβαλαν για πολλά χρόνια ως κύρια θέση της Ελληνικής Αριστεράς την ανεξαρτησία της Μακεδονίας και Θράκης.

   Η αφετηρία της θέσης αυτής ανάγεται χρονικά στο 1920 και ξεκινάει από την Τουρκία.

   Τότε που η Τουρκική Εθνοσυνέλευση έδωσε τον «ΕΘΝΙΚΟ  ΟΡΚΟ»  με την διακήρυξη του Κεμάλ Ατατούρκ να αναφέρει τις επιδιώξεις της Άγκυρας για την Θράκη.

   Ιδού σε πιστή μετάφραση η διακήρυξη του Κεμάλ Ατατούρκ.

«Σκοπός μας είναι η Δυτική Θράκη να παραμείνει σε Τουρκικά χέρια και σε κατάλληλο χρόνο και ευκαιρία να ενωθεί με την μητέρα Πατρίδα. Εμείς δεν θα ανεχθούμε να απαλλοτριωθεί το Τουρκικό  αυτό έδαφος.

   Οι αδελφοί  μας της Δυτικής Θράκης σε πρώτο βήμα πρέπει να αγωνιστούν για να κερδίσουν  την ανεξαρτησία  …… της Δυτικής Θράκης».

   Στο ίδιο πνεύμα με την διακήρυξη του Κεμάλ Ατατούρκ κινήθηκαν και οι μετέπειτα Πρωθυπουργοί  της Τουρκίας.

   Το 1987 ο τότε Πρωθυπουργός Οζάλ σε ομιλία του  στην Προύσα δήλωσε «Στη Θράκη θα συμβεί  ότι στην Κύπρο. Όταν είναι η κατάλληλη στιγμή θα επέμβουμε για να σώσουμε τα αδέλφια μας».

   Σήμερα ο Ερντογάν διακηρύττει ότι τα σύνορα της καρδιάς του επεκτείνονται πέραν της Θράκης μέχρι και την Θεσσαλονίκη.

   Ενώ όλα δείχνουν ότι οι ΗΠΑ αναβιώνουν την συμφωνία Sykes – Picot  που συνήφθη μεταξύ Αγγλίας – Γαλλίας το 1916 και δρομολόγησε τον ακρωτηριασμό  της τότε εύθραυστης Οθωμανικής2 Αυτοκρατορίας, οι Τούρκοι ονειρεύονται σήμερα και επιδιώκουν ξανά την ανασύστασή της.

   Ως μέσο για την επίτευξη των επιδιώξεών τους αυτών για την περιοχή της Δυτικής Θράκης χρησιμοποιούν και τους μη νόμιμους Τουρκικούς Συλλόγους, τους οποίους προσπαθούν να νομιμοποιήσουν.

   Δυστυχώς άσχετοι με την ιστορία Έλληνες πολιτικοί κατά χρονικά διαστήματα, υποκύπτοντας σε πιέσεις που ασκούσαν πολιτευτές και Μουσουλμάνοι  ψηφοφόροι, νοσταλγοί της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας προέβησαν σε φοβερές παραχωρήσεις ανοίγοντας έτσι το δρόμο για την Κοσσοβοποίηση της Δυτικής Θράκης.

   Συγκεκριμένα στη συνθήκη της Λωζάνης αναγνωρίζεται για τη Δυτική Θράκη Μουσουλμανική μειονότητα που απαρτίζεται από Τούρκους, Πομάκους και Αθίγγανους;.

     Στις δεκαετίες κυρίως του 1950 – 1960 η Τουρκική διπλωματία κατάφερε να αποσπάσει σοβαρές παραχωρήσεις από την Ελλάδα στον τομέα της εκπαίδευσης και ειδικά  όσον αφορά την εισαγωγή του θεσμού της Τουρκικής παιδείας στο χώρο της δυτικοθράκικης μειονότητας.

   Οι εκπαιδευτικές συμφωνίες του 1951 καθιέρωσαν την Τουρκική ως τη μόνη  μειονοτική γλώσσα εκπαίδευσης παρά το ότι η μητρική γλώσσα των δυτικοθρακιωτών πομάκων και αθίγγανων μουσουλμάνων δεν είναι η Τουρκική.

   Ανοίγοντας έτσι διάπλατα την πόρτα για τον εκτουρκισμό των μειονοτήτων αυτών. Ενώ ανιστόρητοι πολιτικοί τις δεκαετίες του 1950 – 1960 ενέδιδαν στις παράλογες αξιώσεις της Τουρκίας η Άγκυρα προέβαινε στο ξεκλήρισμα των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης Ίμβρου και Τενέδου, χωρίς οι διεθνείς οργανισμοί ανθρωπίνων δικαιωμάτων να συγκινηθούν. Το ίδιο συμβαίνει και σήμερα. Αδιαφορούν για τα εγκλήματα που διαπράττουν οι Τούρκοι εντός και εκτός της χώρας τους, όπως για την εισβολή στη βόρεια –Κύπρο το 1974.

   Μετά τα αιματηρά γεγονότα της Κύπρου η Άγκυρα για αντιπερισπασμό και αποπροσανατολισμό της διεθνούς κοινής γνώμης χρηματοδότησε Τούρκους από τη Δυτική Θράκη που ζούσαν στο εξωτερικό για την σύσταση διεθνών Τουρκικών συλλόγων Δυτικής Θράκης με σκοπό τη διεθνοποίηση του Μουσουλμανικού θέματος, στοχεύοντας στο να δυσφημίσουν παγκοσμίως την Ελλάδα για δήθεν καταπίεση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων της μειονότητας στη Θράκη.

   Σιγά – σιγά εξ αιτίας της αδράνειας που κατά καιρούς έχουν επιδείξει οι Έλληνες σε θέματα Εθνικά η Άγκυρα προχώρησε με τα ενεργούμενά της στη Δυτική Θράκη να ιδρύσει συλλόγους μη νόμιμους περιλαμβάνοντας τον όρο Τουρκικός κατά παράβαση της συνθήκης της Λωζάνης.

   Όπως τον «Τουρκικό Σύλλογο Ξάνθης». Για τον οποίο ο Άρειος Πάγος με την αρ. 1729/20-11-1987 απόφασή του θεωρεί μη νόμιμο και ο υπουργός Δικαιοσύνης της Ελλάδας επιχείρησε στην Βουλή να νομιμοποιήσει.

     Τον υπουργό Δικαιοσύνης πληροφορούμε, μήπως το αγνοεί, ότι οι Τούρκοι της Δυτικής Θράκης έχουν συνθέσει δικό τους Έθνικό ύμνο για μια ανεξάρτητη Θράκη που νοσταλγούν. Του υπενθυμίζουμε δε ότι  στις 29 Ιανουαρίου γιορτάζουν την ημέρα εξέγερσης του 1988 για την ανεξαρτησία της Θράκης, ημέρα που ακραίοι Τουρκογενείς Μουσουλμάνοι προέβησαν σε βανδαλισμούς στο Κέντρο της Κομοτηνής, εισβάλοντας και στο Νοσοκομείο της πόλης όπου δολοφόνησαν τον χειρουργημένο και διασωληνομένο Τελωνειακό Άγγελο Σολακίδη. Επιχείρησαν εντός Ελληνικού εδάφους με ελληνική διοίκηση να επαναλάβουν τα Σεπτεμβριανά του 1955 της Κωνσταντινούπολης.

   Και μάλιστα στα επεισόδια αυτά κύριο σύνθημα των εξεγερμένων ήταν η ακύρωση της αρ. 1729/20-11-87 απόφασης του Αρείου Πάγου πρωτοστατούσε δε ο τότε Μουσουλμάνος βουλευτής Σαδίκ, όπως σήμερα για την ακύρωση της απόφασης αυτής πρωτοστατεί παρέα με τον Υπουργό Δικαιοσύνης ο Μουσουλμάνος  Βουλευτής Ιλχάν Αχμέτ ο οποίος καλό θα ήταν να καταδικάσει πρώτα δημόσια τα εγκλήματα της Τουρκίας σε Κύπρο – Πόντο – Αρμενία – Κουρδιστάν – Ίμβρο – Τένεδο – Κωνσταντινούπολη και μετά να προβάλει αξιώσεις.

   Επειδή έχει προκύψει μείζον Εθνικό θέμα με τις άστοχες,  ανεξήγητες ενέργειες του Υπουργού Δικαιοσύνης καλείται ο Πρωθυπουργός της χώρας να επιληφθεί  άμεσα του θέματος.

ΠΑΥΛΟΣ ΔΑΓΡΕΣ

ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΣ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ

«ΕΝΩΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΔΙΑΦΘΟΡΑ»

Κιν: 6943570958