Οι δέκα υποψήφιοι Πρόεδροι της Δημοκρατικής Συμπαράταξης. Τι τους χωρίζει και τι τους ενώνει

Η στρατηγική των εμπνευστών της διαδικασίας εκλογής νέου Προέδρου της Δημοκρατικής Συμπαράταξης είναι απλή και μελετημένη. Αποβλέπει στην καταπολέμηση της αποστροφής των ψηφοφόρων και στην συμμετοχή τους στις εσωκομματικές εκλογές, έστω και αν δεν είναι μέλη ή οπαδοί των κομμάτων και πρωτοβουλιών που συνιστούν τον συνασπισμό της ΔΗ.ΣΥ.. «Κάτσε να τους εγκλωβίσουμε» σκέφθηκαν και … «μετά δύσκολα θα φύγουν πάλι από το μαντρί». Στοχεύουν στην μαζικότητα της συμμετοχής προκειμένου να δείξουν πως υπάρχει κοινωνική και εκλογική βάση πολυάριθμη. Άρα να έχουν περισσότερες πιθανότητες να διεκδικήσουν θέση καθοριστική των πολιτικών εξελίξεων που επέρχονται.

Έτσι, επέβαλαν ένα μοντέλο πρωτοφανές. Δεν υπάρχει δεσμευτική περιγραφή της φυσιογνωμίας και των θέσεων του κόμματος. Κάτι, δηλαδή, που θα μπορούσε να λειτουργήσει αποτρεπτικά στο να εκδηλώσουν ενδιαφέρον όσο το δυνατόν περισσότεροι φιλόδοξοι για την Προεδρία. Οι υποψήφιοι, με την σειρά τους, καλούνται να αγωνισθούν και να προσελκύσουν πολίτες στην κάλπη, ψαρεύοντας σε θολά ιδεολογικοπολιτικά νερά. Πολίτες που, υπό «καθαρές προϋποθέσεις» πιθανόν και να μην προσέρχονταν, διαφωνούντες με τις θέσεις του υπό συγκρότηση -στο μέλλον- συνασπισμού κομμάτων.

Έτσι, ο κάθε υποψήφιος προβάλει το δικό του μοντέλο για το μέλλον του συνασπισμού, μοντέλο που όμως δεν είναι βέβαιο αν θα εγκριθεί, από το προβλεπόμενο για το μέλλον συνέδριο. Ένα συνέδριο όπου ο νέος Πρόεδρος, εκ των πραγμάτων, δεν θα μπορεί να εκφράζει περισσότερους από το 35% των προσελθόντων στην κάλπη.

Δοκιμασμένοι πολιτικοί που συμμετείχαν σε κυβερνήσεις που επέφεραν ή διαχειρίσθηκαν την κρίση, καθώς και άλλοι, δημιουργήματα της κρίσης, επιδίδονται ήδη σε μια εκστρατεία προβολής αλληλογρονθοκουπούμενων μοντέλων, επιδιώκοντας -θεμιτά- την προσέλκυση ψηφοφόρων. Ιδεολογικόπολιτικών μοντέλων που ξεκινούν από τα αντιδεξιά σύνδρομα του Ραγκούση και καταλήγουν στον Δημοκρατικό Πατριωτισμό του Μανιάτη.

Δέκα υποψήφιοι αρχηγοί ξεκίνησαν ήδη τις περιοδείες τους ανά την χώρα, με τους εννέα εξ αυτών να έχουν ένα και μόνον κοινό στόχο. Να εκλεγούν δεύτεροι σε σειρά, την πρώτη Κυριακή. Έτσι, κρατάνε την ελπίδα ζωντανή,  για μια συσπείρωση αντι- Φωφική ή για μια θέση Βαρώνου στην μετά συνέδριο εποχή.

Οι δέκα συνυποψήφιοι για την ηγεσία της Κεντροαριστεράς είναι (με αλφαβητική σειρά):

Ανδρουλάκης Νίκος (ΠΑΣΟΚ)

Γάτσιος  Κωνσταντίνος (πρ. Πρύτ. Οικονομικού Παν. Αθηνών)

Γεννηματά Φώφη (ΠΑΣΟΚ)

Θεοδωράκης Σταύρος (ΠΟΤΑΜΙ)

Καμίνης Γιώργος (Δήμαρχος Αθήνας)

Κωνσταντινόπουλος Οδυσσέας (ΠΑΣΟΚ)

Μανιάτης Γιάννης (ΠΑΣΟΚ)

Πόντας Απόστολος (ΕΔΕΜ)

Ραγκούσης Γιάννης (ΠΑΣΟΚ)

Τζιώτης Δημήτρης (ΣΥΡΙΖΑ)