Ενώ δέν υφίσταται στον προφορικό λόγο ούτε κάν στα λεξικά αυτή η λέξη, όμως είναι παρ’ όλα ταύτα, πρό τών πυλών. Εθνοπατέρες ήταν κάποτε οι 300 βουλευτές. «Πατέρες τού Έθνους» τούς έλεγαν, ειρωνικά συνήθως, κάποτε όμως ίσως και κυριολεκτικά.
Στην εποχή μας γέμισε η Βουλή από γυναίκες, και ενώ ανθίσταται ακόμη η γλώσσα μας, δέν πρέπει να είναι μακριά η μέρα που αυτή η λέξη θα κατασκευασθεί.
Και θα είναι το αγλάϊσμα τής Νέας Εποχής. Τής εποχής τής Μητριαρχίας που επελαύνει.
Πολλοί θεωρούν ότι με τις γυναίκες στην ηγεσία τών χωρών, θα σταματήσουν οι πόλεμοι.
Τι κι αν με τήν Μάργκαρετ Θάτσερ στο τιμόνι τής Αγγλίας ξεκίνησε ο πόλεμος στα νησιά Φώκλαντ, τι κι αν η Ισραηλινή Γκόλντα Μέϊρ ανεδείχθη εξ ίσου σκληρή με τούς άντρες συναδέλφους της ηγέτες, τι κι αν οι βασανίστριες στα Χιτλερικά στρατόπεδα συγκεντρώσεως ήσαν πολύ σκληρότερες από τούς άντρες συναδέλφους τους, τι κι αν στα Αμερικανικά στρατόπεδα βασανιστηρίων στο υποταγμένο Ιράκ, οι γυναίκες αναδείχθηκαν πολύ απαισιώτερες τών ανδρών, παρ’ όλα ταύτα «η γυναικεία ευαισθησία» παραμένει κυρίαρχη φράση αλλά ως σλόγκαν μόνο, δυστυχώς.
Ετοιμασθείτε λοιπόν φίλοι μου, στρώνοντας κόκκινα μεταξωτά χαλιά, να υποδεχθείτε αυτή τη νέα λέξη «εθνομητέρα».
Μόνο που αυτή φοβούμαι ότι θα προκύψει, αλλοίμονο, τη μέρα που το έθνος θα έχει χαθεί.
Θέμος Γκουλιώνης
Οφθαλμίατρος
