Ο Οικονομολόγος και συγγραφέας Γιάννης Κολοβός δεν είναι ευρέως γνωστός. Ίσως γιατί είναι νέος, ίσως γιατί τα κείμενά του κινούνται στα όρια ή και εκτός περιγράμματος της «πολιτικής ορθότητας» που έχει επιβληθεί στον κόσμο και επιβάλλει την σιωπή σε κάθε άλλη άποψη.
Η γραφή του, που είναι πάντοτε τεκμηριωμένη και το ύφος του πάντοτε βατό, επιτρέπει σε κάθε Έλληνα (και όχι μόνο) να αποκτήσει πληροφορίες και να δει την πραγματικότητα καθαρά και χωρίς φκιασίδια ή παραμορφώσεις.
Η συνέντευξη που ακολουθεί δόθηκε στον Γιάννη Δράκο και δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ. Την αναδημοσιεύουμε γιατί είναι πραγματικά ενδιαφέρουσα και θίγει ζητήματα σχετικά με την παράνομη μετανάστευση που πρέπει να μας απασχολούν.
ΔΡΑΚΟΣ: Γιάννη κατ’ αρχάς να σε ευχαριστήσω που δέχτηκες να μας μιλήσεις για το επίκαιρο ζήτημα της μετανάστευσης – επίκαιρο, όχι μόνον για την χώρα μας αλλά και για ολόκληρη την Ευρώπη – ώστε οι αναγνώστες μας να πληροφορηθούν, μέσω της εμπειρίας σου, τις πραγματικές πτυχές του.
ΚΟΛΟΒΟΣ: Εγώ σας ευχαριστώ για την πρόσκληση! Δυστυχώς για την χώρα μας, λόγω της κακής διαχείρισης του θέματος από διαδοχικές κυβερνήσεις, το μεταναστευτικό είναι επίκαιρο από την δεκαετία του ’90 μέχρι σήμερα. Και αναμένεται να παραμείνει επίκαιρο για πολλά χρόνια ακόμα…
ΔΡΑΚΟΣ: Προ ημερών πραγματοποιήθηκε η Σύνοδος Κορυφής στις Βρυξέλες μεταξύ των Ευρωπαίων ηγετών αναφορικά με το ζήτημα της ποσόστωσης κατανομής των προσφύγων στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης η οποία κατέληξε σε αδιέξοδο. Πως κρίνετε αυτό το γεγονός;
ΚΟΛΟΒΟΣ: Θεωρώ ότι το όλο ζήτημα της μαζικής εισροής παρανόμων μεταναστών και αιτούντων άσυλο – και το αναφέρω έτσι γιατί «πρόσφυγας» γίνεται κάποιος αφού του αναγνωριστεί η προσφυγική ιδιότητα – το όλο ζήτημα, λοιπόν, βρήκε την Ευρώπη απροετοίμαστη, και γι’ αυτό η «λύση» που δόθηκε, ήταν μια λύση ανάγκης – ένα «μπάλωμα». Μετά το κλείσιμο της Βαλκανικής οδού και την Συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας, το πρόβλημα «λύθηκε» σε αρκετό βαθμό για τα κράτη της Κεντρικής και Βόρειας Ευρώπης αλλά τα νησιά του Βορειοανατολικού Αιγαίου μετατράπηκαν σε Κέντρα Διαλογής των αιτούντων άσυλο και παραμονής των παρανόμων μεταναστών. Η μη-ανταπόκριση πολλών χωρών της ΕΕ στο μοίρασμα των προσφύγων, οι μειωμένες επιστροφές παρανόμων μεταναστών προς την Τουρκία αλλά και οι μειωμένοι απ’ ευθείας επαναπατρισμοί παρανόμων μεταναστών από την ΕΕ προς τρίτες χώρες δημιουργούν την σημερινή κατάσταση την οποία αντιμετωπίζουμε στην Ελλάδα. Η αυξητική τάση της εισροής παρανόμων μεταναστών και οι τρεις προαναφερθέντες λόγοι οδηγούν στην αύξηση του αριθμού των αλλοδαπών που βρίσκονται στην χώρα μας σε βαθμό που δεν είναι πλέον διαχειρίσιμος.
Θεωρώ ότι η πολιτική της κατανομής των προσφύγων στα κράτη-μέλη της ΕΕ είναι εξ’ αρχής λάθος καθώς δεν έχει παράλληλα οριστεί και ένα ανώτατο πληθυσμιακό όριο για τον αριθμό των προσφύγων που θα φιλοξενήσουν οι χώρες της ΕΕ. Χωρίς ένα τέτοιο όριο η ελπίδα για απόδοση ασύλου μπορεί δυνητικά να αφορά πολλά εκατομμύρια κατοίκους του πλανήτη, οι οποίοι αποκτούν ένα ισχυρό κίνητρο για να εισέλθουν στην ΕΕ με κάθε τρόπο προκειμένου να υποβάλλον αίτηση ασύλου! Κανονικά η ΕΕ θα έπρεπε με ισχυρή βούληση να δείξει σε όλο τον κόσμο ότι τα σύνορά της φυλάσσονται με αυστηρότητα και ότι η μόνη αντιμετώπιση που θα έχει ο οποιοσδήποτε εισέλθει παρανόμως είναι ο επαναπατρισμός του!
ΔΡΑΚΟΣ: Ποια πιστεύετε ότι είναι τα βαθύτερα αίτια της μαζικής μετακίνησης ασιατικών και αφρικανικών πληθυσμών προς την Ευρώπη. Πιστεύετε ότι όντως κρύβεται ένα βαθύτερο σχέδιο που κάποιοι το ονομάζουν «η μεγάλη αντικατάσταση των ευρωπαϊκών πληθυσμών»;
ΚΟΛΟΒΟΣ: Το βασικό κίνητρο είναι το οικονομικό, δηλαδή η αναζήτηση μιας πιο προσοδοφόρας εργασίας και η διαβίωση σε μια κοινωνία με ανώτερο βιοτικό επίπεδο. Δεν πιστεύω στις θεωρίες συνωμοσίας ή στην ύπαρξη κεντρικά διευθυνόμενων σχεδίων. Θεωρώ ότι η κατάσταση οφείλεται σε κακή προετοιμασία ή κακή διαχείριση των αρμοδίων τόσο σε εθνικό επίπεδο, όσο και σε επίπεδο ΕΕ. Ας δούμε για παράδειγμα την περίπτωση της χώρας μας. Tην περίοδο 1990-1993 η τότε κυβέρνηση της ΝΔ βρέθηκε απροετοίμαστη για την εισροή εκατοντάδων χιλιάδων Αλβανών και δεν την διαχειρίστηκε σωστά. Επίσης, διαδοχικές κυβερνήσεις της χώρας, τόσο του ΠΑΣΟΚ όσο και της ΝΔ, έκαναν εκ των υστέρων νομιμοποιήσεις το 1997, το 2001, το 2005 και το 2007. Οι συνεχείς αυτές νομιμοποιήσεις έδωσαν σε όλο τον κόσμο την λάθος εικόνα για την Ελλάδα: ότι αν κάποιος εισερχόταν με οποιονδήποτε τρόπο στην χώρα και παρέμενε για κάποιο χρονικό διάστημα θα νομιμοποιούνταν αργά ή γρήγορα. Αντιλαμβάνεστε πόσο λάθος ήταν το μήνυμα αυτό. Αξίζει να σημειωθεί ότι μετά από την κάθε εκ των υστέρων νομιμοποίηση ο αριθμός των παρανόμως εισερχομένων στην χώρα μας αυξανόταν! Ας μην ψάχνουμε, λοιπόν, για σκοτεινά σχέδια και συνωμοσίες. Η κατάσταση οφείλεται σε πράξεις και παραλείψεις Ελλαδικών κυβερνήσεων οι οποίες ψηφίζονταν και ξαναψηφίζονταν από τους Έλληνες ψηφοφόρους. Δεν μας «φταίει» κανένας άλλος…
ΔΡΑΚΟΣ: Μήπως είστε λίγο αυστηρός; Πώς μπορεί να ευθύνεται ο ψηφοφόρος για κάτι που κάνει μια κυβέρνηση, ενδεχομένως και χωρίς να τον έχει ρωτήσει πριν;
ΚΟΛΟΒΟΣ: Είναι σωστή η παρατήρησή σας αλλά οι συγκεκριμένες κυβερνήσεις υπερψηφίσθηκαν από τους ψηφοφόρους ακόμα και μετά τις εκ των υστέρων νομιμοποιήσεις. Η κυβέρνηση Σημίτη που την έκανε το 1997 επανεξελέγη το 2000, η κυβέρνηση Καραμανλή που την έκανε το 2005 επανεξελέγη το 2007. Οι Έλληνες ψηφοφόροι που εξέλεξαν τον κ. Γιώργο Παπανδρέου το 2009 δεν ήξεραν τις απόψεις του για την ιθαγένεια; Οι ψηφοφόροι που εξέλεξαν τον κ. Τσίπρα δύο φορές το 2015 δεν ήξεραν τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ για το μεταναστευτικό; Ας μην την «χαρίζουμε» στους ψηφοφόρους. Για εμένα έχουν την βασική ευθύνη. Για παράδειγμα, στην τελευταία δημοσκόπηση της MRB πάνω από 70% των Ελλήνων έχουν αρνητικές στάσεις απέναντι στους πρόσφυγες που θα παραμείνουν στην χώρα. Όμως, στην ίδια δημοσκόπηση, τοποθετούν το μεταναστευτικό μόλις έβδομο σε προτεραιότητα πρόβλημα! Επομένως, δεν φαίνεται ότι το μεταναστευτικό αποτελεί σημαντικό κριτήριο – μέχρι στιγμής τουλάχιστον – για τους Έλληνες ψηφοφόρους.
ΔΡΑΚΟΣ: Θεωρείτε ότι τα hot spot στα νησιά μας θα αποτελέσουν μελλοντικές εστίες αποσταθεροποίησης και πως κρίνετε τον ρόλο των διαφόρων ΜΚΟ οι οποίες εμπλέκονται στην διαχείριση των «προσφυγικών» ροών στην χώρα μας;
ΚΟΛΟΒΟΣ: Λόγω της κατάστασης που προανάφερα – εισροές μεγαλύτερες από επαναπατρισμούς και επανεγκαταστάσεις – η κατάσταση στα νησιά του Βορειοανατολικού Αιγαίου συνεχώς χειροτερεύει. Η μεταφορά αιτούντων άσυλο στην ενδοχώρα μπορεί να «ανακουφίζει» προσωρινά τα νησιά – τα οποία όμως θα «ξαναγεμίσουν» λόγω της αυξημένης εισροής – αλλά στην ουσία διασπείρει το πρόβλημα σε περισσότερες περιοχές της χώρας. Έχει ήδη γίνει αντιληπτό από τις καταστάσεις στα νησιά ότι οι αρχές που ευθύνονται για την διατήρηση της έννομης τάξης δυσκολεύονται να ανταποκριθούν στα καθήκοντά τους λόγω του αριθμού των ανθρώπων που εισέρχονται. Αυτό από μόνο του θα πρέπει να μας προβληματίσει. Ο ρόλος των ΜΚΟ είναι αμφιλεγόμενος καθώς η παρουσία τους εξαρτάται από την ύπαρξη κονδυλίων προς αξιοποίηση. Η εικόνα που έχω αποκομίσει είναι ότι σε αρκετές περιπτώσεις δεν πρόκειται για πραγματικούς εθελοντές αλλά για επαγγελματίες «ανθρωπιστές», οι οποίοι μάλιστα διαπνέονται και από μία ιδεολογία υπέρ των «ανοικτών συνόρων».
ΔΡΑΚΟΣ: Πως βλέπετε στο μέλλον την διακύμανση της αναλογίας ανάμεσα στον ελληνικό πληθυσμό και αυτόν των αλλοδαπών;
ΚΟΛΟΒΟΣ: Η παράμετρος που θέτετε είναι καίρια καθώς οι συνέπειες της συνεχούς εισροής προς την χώρα μας πρέπει να συνδυαστούν με την υπογεννητικότητα και την πληθυσμιακή γήρανση των Ελλήνων. Σύμφωνα με πρόσφατη ανάλυση που είναι σε γνώση μου, ο πληθυσμός των αλλοδαπών από 8,5% το 2015 αναμένεται να φθάσει μεταξύ 12,5% και 17% του συνολικού πληθυσμού της χώρας μέχρι το 2050, αναλόγως με τις υποθέσεις του κάθε σεναρίου. Ας σημειωθεί ότι πρόσφατη μελέτη του Ινστιτούτου Pew έδειξε ότι ο αριθμός των ευρισκόμενων στην χώρα Μουσουλμάνων από 5,7% το 2016 αναμένεται να φθάσει μεταξύ 6.3% (στο μάλλον απίθανο σενάριο μηδενικής μεταναστευτικής εισροής) και 9.7% του πληθυσμού το 2050. Τα στοιχεία αυτά είναι ενδεικτικά αν και θεωρώ ότι θα ήταν ακόμα πιο χρήσιμο αν γνωρίζαμε τα αντίστοιχα ποσοστά όχι για το σύνολο του πληθυσμού, αλλά για τις νεαρές ηλικίες (πχ. από 0 μέχρι 15 ετών) γιατί εκεί φαίνεται η πραγματική μελλοντική δημογραφική εξέλιξη.
ΔΡΑΚΟΣ: Ήσασταν από τους πρώτους, που ήδη από το 2003, είχατε επισημάνει με τα βιβλία σας τον κίνδυνο από το μεταναστευτικό. Πως κρίνετε την εξέλιξη του προβλήματος στην Ελλάδα όλα αυτά τα χρόνια, την διαχείρισή του από το κράτος;
ΚΟΛΟΒΟΣ: Το πρόβλημα επιδεινώνεται συνεχώς – με διακυμάνσεις προφανώς – καθώς ουδέποτε χαράχτηκε και εφαρμόσθηκε μία μακροπρόθεσμη μεταναστευτική πολιτική. Μία πολιτική που θα θέτει ως πυρήνα της το συμφέρον των Ελλήνων πολιτών, θα καταπολεμά την παράνομη μετανάστευση και θα συνδέει την παρουσία μεταναστών στην χώρα με την κάλυψη συγκεκριμένων αναγκών της αγοράς εργασίας, για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα και με συγκεκριμένα κριτήρια εθνικής ασφάλειας και κοινωνικής συνοχής. Δυστυχώς, το πρόβλημα μέχρι τώρα αντιμετωπίσθηκε αποσπασματικά, με ημίμετρα, με ευσεβείς πόθους και σπασμωδικές κινήσεις κάτω από την πίεση της κοινής γνώμης ή των εκλογικών αποτελεσμάτων. Η σημερινή πολιτική ηγεσία της χώρας – κυβερνώντες και αντιπολιτευόμενοι – δεν εμπνέουν καμία εμπιστοσύνη γιατί δεν μας λένε – πέραν από γενικότητες – ούτε τι ακριβώς σκοπεύουν να κάνουν ούτε ποια πρόσωπα από κάθε κόμμα θα κληθούν να τα εφαρμόσουν. Δεν μπορούν να ισχυριστούν ότι δεν ξέρουν τι πρέπει να κάνουν ή ποια κριτήρια να θέσουν για την μεταναστευτική πολιτική: ας συμβουλευθούν το πόρισμα της διακομματικής επιτροπής της Βουλής για το δημογραφικό που έχει συνταχθεί από τον Φεβρουάριο του 1993. Εκεί θα βρουν όλες τις απαντήσεις που χρειάζονται τόσο για το δημογραφικό όσο και για το μεταναστευτικό!
ΔΡΑΚΟΣ: Πως κρίνετε την στάση του Επιτρόπου Μεταναστευτικής Πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Δημήτρη Αβραμόπουλου όπως διατυπώθηκε σε πρόσφατο άρθρο του;
ΚΟΛΟΒΟΣ: Προφανώς αναφέρεστε στο άρθρο του που δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα politico.eu. Θεωρώ ότι το άρθρο αυτό πρέπει να διαβαστεί από όλους τους Έλληνες για να αντιληφθούν ξεκάθαρα την ηττοπαθή νοοτροπία που διακατέχει τόσο την Ελλαδική πολιτική ηγεσία όσο και την ηγεσία της ΕΕ για το μεταναστευτικό. Στο άρθρο αυτό ο κ. Αβραμόπουλος υποστηρίζει την άποψη πως η μετανάστευση – δηλαδή η παράνομη μετανάστευση – δεν θα σταματήσει ό,τι και να κάνει η ΕΕ, ότι οι Ευρωπαϊκές κοινωνίες δεν θα είναι πιά ομοιογενείς και προτείνει στους Ευρωπαίους πολίτες να «αλλάξουν μυαλά»! Δηλαδή, ο καθ’ ύλην αρμόδιος, παραδέχεται ότι ο σχεδιασμός του ξεκινά με το σκεπτικό ότι η παράνομη μετανάστευση δεν θα ανασχεθεί!
Αυτό, εκτός από ηττοπάθεια, δείχνει και παντελή άγνοια των στοιχειωδών κανόνων μεταναστευτικής πολιτικής καθώς, αν δεν καταπολεμηθεί η παράνομη μετανάστευση, τότε δεν μπορεί να χαραχθεί και να ακολουθηθεί η οποιαδήποτε μεταναστευτική πολιτική! Επίσης, το σκεπτικό του κ. Αβραμόπουλου δείχνει μια περιφρόνηση για την θέληση των Ευρωπαίων πολιτών οι οποίοι σε σειρά δημοσκοπήσεων αλλά και εκλογικών αναμετρήσεων έχουν εκφράσει την επιθυμία τους για δραστικό περιορισμό της μεταναστευτικής εισροής. Και όμως ο κ. Αβραμόπουλος, αντί να προσπαθήσει να βρει τρόπους να πραγματοποιήσει την θέληση των Ευρωπαίων πολιτών, τους λέει εξ’ αρχής ότι δεν την θεωρεί εφικτή, τους ζητά να το πάρουν απόφαση και να αλλάξουν μυαλά. Σε τι διαφέρει η νοοτροπία του κεντροδεξιού κ. Αβραμόπουλου από την νοοτροπία της κεντροαριστεράς και της Αριστεράς στο θέμα; Μετά αναρωτιούνται γιατί ανεβαίνουν εκλογικά τα κόμματα της ριζοσπαστικής δεξιάς! Πάντως και η περίπτωση Αβραμόπουλου δείχνει ότι δεν χρειάζεται να υπάρχει κάποιο οργανωμένο «σχέδιο» εποικισμού της Ευρώπης. Αρκούν οι ηττοπαθείς αρμόδιοι των εθνικών κυβερνήσεων και των Βρυξελλών!
ΔΡΑΚΟΣ: Μετά από κάθε τρομοκρατικό χτύπημα ακούμε την επωδό ότι οι δράστες ήταν πολίτες δεύτερης και τρίτης γενιάς των χωρών που χτύπησαν και ότι η Ελλάδα δεν έχει πρόβλημα γιατί εμείς έχουμε πρόσφυγες, ότι η ορθόδοξη εκκλησία δεν έκανε σταυροφορίες στο παρελθόν και έτσι δεν υπάρχει μίσος. Ποια είναι η άποψή σας για το σκεπτικό αυτό;
ΚΟΛΟΒΟΣ: Οι δράστες τρομοκρατικών ενεργειών στο όνομα του Ισλάμ σε πόλεις της Ευρώπης έχουν ποικίλη προέλευση. Άλλοι είναι πολίτες δεύτερης και τρίτης γενιάς, άλλοι είναι μετανάστες, άλλοι είναι πρόσφυγες, άλλοι είναι φαινομενικά ενσωματωμένοι και άλλοι είναι περιθωριακοί. Αυτό δείχνει ότι, ανεξαρτήτως εθνοτικής ή ταξικής προέλευσης των δραστών, το Ισλάμ από μόνο του αποτελεί παράγοντα που δυσχεραίνει την ενσωμάτωση στις κοινωνίες της Δύσης. Η περίπτωση των δραστών οι οποίοι είναι πολίτες δεύτερης και τρίτης γενιάς δείχνει ότι η πραγματική ενσωμάτωση σε μια κοινωνία δεν πρέπει να κρίνεται με επιφανειακά κριτήρια όπως το να έχει κάποιος εργασία, να σπουδάζει ή να μην απασχολεί τις αρχές. Η πραγματική ενσωμάτωση είναι κάτι πολύ βαθύτερο και πολύ δυσκολότερο να επιτευχθεί. Παράγοντες που την επηρεάζουν είναι ο αριθμός των εισερχομένων σε μία κοινωνία (όσο μικρότερος τόσο ευκολότερη η ενσωμάτωσή τους) και η πολιτισμική εγγύτητά τους με τον γηγενή πληθυσμό (όσο μεγαλύτερη τόσο ευκολότερη η ενσωμάτωσή τους).
Στην περίπτωση της Ελλάδας και οι δύο αυτοί παράγοντες δεν έχουν ληφθεί υπ’ όψιν για την μεταναστευτική πολιτική της χώρας. Οι ιστορικές παράμετροι που αναφέρατε δεν θεωρώ ότι έχουν κάποια ιδιαίτερη βαρύτητα καθώς στα μάτια των Ισλαμιστών η Ελλάδα είναι μέλος του ΟΗΕ, του ΝΑΤΟ, σύμμαχος των ΗΠΑ, οπότε θεωρείται ότι ανήκει στο στρατόπεδο των «εχθρών». Προφανώς, η Ελλάδα δεν αποτελεί πρωταρχικό στόχο τους – αυτό όμως δεν σημαίνει ότι είναι και εκτός κινδύνου!
