Χωριά ερήμωσαν, βουνά αγρίεψαν, πέτρες χορτάριασαν… το χώμα αδυνάτισε και όλα πήραν την κάτω βόλτα

240
"Γιορτή των Χειμαδιών", στην Μασσαλία  

Από το Face Book της Elena Namini

Από την στιγμή εκείνη που για πρώτη φορά, οι ορεινοί κτηνοτρόφοι, φόρτωσαν τα ζώα τους σε μια καρότσα, σαν πράματα και τα κατηφόρισαν στα Χειμαδιά, η ποιμενική κτηνοτροφία, η βάση της Ελληνικής κτηνοτροφίας, χάθηκε. Τα χωριά ερήμωσαν, τα βουνά αγρίεψαν, οι πέτρες χορτάριασαν, το χώμα αδυνάτισε και όλα πήραν την κάτω βόλτα. Σαν τώρα, τέλος Σεπτέμβρη με αρχές Οκτώβρη ήταν, που κοπάδια και τσοπαναραίοι, άφηναν τα βουνά να ξαποστάσουν, να γίνει ο τόπος εύφορος, να κάνουν οι εποχές τον κύκλο τους και να τους προσμένουν την Άνοιξη με ολόφρεσκια, γόνιμη, καταπράσινη φορεσιά. Κατέβαιναν στα Χειμαδιά, στον κάμπο. Κι ενώνονταν οι πολιτισμοί και τα έθιμα και γινόταν το αλισβερίσι στην οικονομία, στα καλά του βουνού και του κάμπου. Κι ενώνονταν οι άνθρωποι, Βλάχοι με Καραγκούνηδες, Σαρακατσαναίοι κι Αρβανίτες, τσελιγκάδες και γαιοκτήμονες.

Δυστυχώς σπαταλήθηκαν, ασύδοτα, πολλοί πόροι, χάθηκαν πολλές ευκαιρίες, έμεινε αναξιοποίητη η ορεινή ύπαιθρος, ακυρώθηκαν οι δυναμικές παραδοσιακές συνήθειες, έμειναν στην μέση οι υποδομές, έκλεισαν σχολεία, σφαλίστηκαν εκκλησίες, έφυγαν οι νέοι, ορφάνεψαν τα βουνά, γεμίσαμε ανέργους. Φταίει η πολιτεία, φταίνε και οι πολίτες. Οι νεώτεροι ντρέπονται πια να βρωμίσουν τα χέρια τους, να πατήσουν λάσπη.

Πονάω γι’ αυτή την απώλεια! Τ’ αγαπάω τα βουνά και τα θυμάμαι από παιδί ολοζώντανα, μουσικά, από κυπριά, φωνές, τραγούδια. Πώς να ξεχάσω μια μικρή ξύλινη φλογέρα που μου σκάλισε ο μπάρμπα Ηλίας(δεν ζει πια), από ξύλο ιτιάς, καθισμένοι σε μια μεγάλη πέτρα δίπλα στο ρέμα. Ούτε 7 χρονών δεν θα ήμουν τότε! Δεν ξεχνιέται όμως!
Τον φέρνω στο μυαλό μου τέτοια εποχή, με τόσες άλλες βουνίσιες μνήμες και έχω την αίσθηση (ψευδαίσθηση το ξέρω), ότι γράφοντας λίγες γραμμές για αυτά που χάθηκαν, τα βουνά θα ζωντανέψουν, θα ανασταλεί ο αφανισμός…

(Η φωτογραφία από την “Γιορτή των Χειμαδιών” με τα κοπάδια να έχουν κατακλύσει δρόμους – περάσματα στην Μασσαλία, στον δρόμο για τα Χειμαδιά, τον τελικό προορισμό. Κάποιοι βλέπετε δεν θεωρούν ότι η παράδοση εμποδίζει την ανάπτυξη και ενισχύουν με κάθε τρόπο την νομαδική κτηνοτροφία, συνδέοντας την μάλιστα με τον τουρισμό.)